وقتی از سینمای طاغوت تجلیل می شود و برای آن موزه برپا می کنند و وقتی معشوقه خواهر شاه محور سینمای ایران تعریف می شود و او را به عنوان محور بازیگری و ستون معرفی می کنند و وقتی مسئولین فرهنگی کشور، چشمشان را به روی زشتیها می بندند و وقتی مسئول سینمایی کشور کسی می شود که سالها عمر خود را در اروپا گذرانده و اروپا را با همه یارانش پذیرفته است،بنظر شما چه اتفاقی می افتد.