گزیده سرمقاله روزنامه های شنبه

«از راه‌پيمائي تا راهكارهاي عملي»عنوانی است که به مطلبی چاپ شده در ستون سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی اختصاص یافت:

راه‌پيمائي‌ها، تجمعات و تظاهرات ضد صهيونيستي كه اين روزها در سرتاسر جهان برگزار مي‌شوند به ويژه راه‌پيمائي‌هاي روز قدس كه ديروز در ايران و بسياري از كشورهاي جهان با شور خاصي برگزار شد، در عين حال كه خود آثار فراواني در حمايت از مردم مظلوم فلسطين دارند بايد زمينه‌ساز رسيدن به راهكارهاي عملي براي ريشه كن ساختن غده سرطاني اسرائيل از منطقه خاورميانه باشند.اين راهكارها در بيانات رهبر معظم انقلاب حضرت آيت‌الله خامنه‌اي در ديدار دانشجويان كه روز چهارشنبه گذشته برگزار شد به روشني مورد توجه و تأكيد قرار گرفتند.اول آنكه جنايت و آدم كشي و حتي كودك كشي،‌ ويژگي ذاتي رژيم صهيونيستي است كه اين رژيم در طول 66 سال موجوديت غاصبانه و نامشروع خود آن را ده‌ها بار به اثبات رسانده و جنايات اين روزهاي صهيونيست‌ها در غزه تازه‌ترين آنست. بنابر اين، همه بايد به همان نتيجه‌اي برسند كه امام خميني ده‌ها سال قبل بر آن تأكيد كردند و گفتند: اسرائيل بايد از صفحه روزگار محو شود.

اين نتيجه‌گيري، براي ملت‌ها تازگي ندارد و حضور آنها در صحنه‌هاي اعتراضي به جنايات رژيم صهيونيستي و شعارهاي "مرگ بر اسرائيل" و "مرگ بر آمريكا" به عنوان حامي اصلي اين رژيم، نشان دهنده همين واقعيت است. اكنون نوبت دولت‌هاست كه اين واقعيت را بپذيرند و براي تحقق آن تلاش نمايند.جنايت رژيم صهيونيستي در غزه كار را به جائي رسانده كه حتي كميسيون شوراي حقوق بشر سازمان ملل نيز عليرغم كندي‌هائي كه معمولاً در اين قبيل موضعگيري‌ها دارد با صراحت اعلام كرده اسرائيل در غزه مرتكب جنايت جنگي شده است. از نظر اين نهاد بين المللي، مسئولان رژيم صهيونيستي به عنوان جنايتكاران جنگي صلاحيت ماندن در اين مسئوليت را ندارند و بايد محاكمه و مجازات شوند. وقتي اين نهاد بين المللي، كه همچون ساير مجامع بين‌المللي زير نفوذ قدرت‌هاي غربي حامي صهيونيست هاست، با اين صراحت عليه رژيم صهيونيستي موضع مي‌گيرد، به راحتي مي‌توان فهميد دامنه جنايت چقدر گسترده است و از همين اعتراف مي‌توان به اين نتيجه رسيد كه نهادهاي بين‌المللي و حتي سران كشورهاي سلطه گر غربي كه حاميان رژيم صهيونيستي هستند نيز نامشروع بودن اين رژيم را قبول دارند لكن اعتراف به آن را به زيان خود مي‌دانند.

دوم آنكه آمريكا در رأس حاميان رژيم صهيونيستي قرار دارد و با توجه به اظهارات بسيار وقيحانه اوباما در تأييد جنايات اخير اين رژيم در غزه و تصميم به اعزام 2000 نظامي براي كمك به اسرائيل، ترديدي نيست كه دولت آمريكا شريك اين جنايات است. بنابر اين، در سطح جهاني بايد عليه آمريكا و شخص رئيس‌جمهور اين كشور،‌ كه اكنون منفورترين رئيس‌جمهور نزد ملت هاست، حركتي سازمان يافته در جهت محكوميت و محاكمه و مجازات سران آمريكا صورت بگيرد.رئيس جمهور آمريكا با استدلالي بسيار مضحك گفته است بمباران غزه و حتي لشكركشي نيروي زميني ارتش اسرائيل به غزه حق اسرائيل است زيرا آنها بايد امنيت مردم اسرائيل را تأمين كنند. وي علاوه بر اين، در سخنان خود هنگامي كه از حماس و رزمندگان مقاومت نام برد آنها را "تروريست" ناميد. اين سخنان بسيار سخيف از رئيس‌جمهور كشوري بزرگ همچون آمريكا قبل از هر چيز موجب شرمساري ملت آمريكاست و نزد خود مردم آمريكا نيز خريدار ندارد. زيرا همه مي‌دانند كه آغازگر حمله ارتش رژيم صهيونيستي بوده و مردم غزه فقط اقدام به دفاع از خود كردند آنهم فقط با استفاده از موشك و درحالي كه دستشان از ساير سلاح‌ها خالي است.

اين روزها مردم شهرهاي مختلف آمريكا اعم از مسيحي و يهودي و مسلمان و حتي بي‌دين، در تظاهرات و راه‌پيمائي‌هاي ضد صهيونيستي شركت مي‌كنند و از دولت آمريكا مي‌خواهند به حمايت خود از اسرائيل كه در رأس تروريسم دولتي قرار دارد پايان دهد. مردم آمريكا و كشورهاي غربي درحالي به اين آگاهي رسيده‌اند كه توسط رسانه‌هاي وابسته به دولت‌هايشان با دروغ‌هاي بزرگي كه به نفع اسرائيل مي‌گويند بمباران تبليغاتي مي‌شوند. بدين ترتيب، اگر دولتمردان آمريكائي توسط مراجع بين‌المللي به جرم شركت در جنايات صهيونيست‌ها محاكمه نشوند، توسط ملت‌ها و به ويژه خود ملت آمريكا محاكمه و محكوم خواهند شد.سوم آنكه مردم غزه بايد از نظر تسليحاتي تقويت شوند. آنها اكنون از ابتدائي‌ترين امكانات دفاعي برخوردارند و در برابر سلاح‌هاي پيشرفته رژيم صهيونيستي فاقد امكانات هستند. مردم فلسطين بايد از يك ارتش قوي و مجهز به پيشرفته‌ترين سلاح‌ها برخوردار باشند تا رژيم صهيونيستي جرأت تعرض به آنها را نداشته باشد.چهارم آنكه مسلح شدن نبايد محدود به مردم غزه باشد. مردم كرانه باختري نيز بايد مسلح شوند تا بتوانند در برابر تهاجم ارتش رژيم صهيونيستي از خود دفاع كنند. آنها نيز همواره تحت فشار و تحميل غاصبان فلسطين قرار دارند و هر روز افراد زيادي از آنها كشته و مجروح مي‌شوند و به زندان مي‌افتند درحالي كه امكان دفاع از خود را ندارند. اگر قرار است رژيم صهيونيستي به دليل نامشروع بودن و جنايتكار بودن ريشه‌كن شود، اين مردم فلسطين هستند كه بايد به كمك سلاح در صف مقدم مبارزه با اين رژيم قرار گيرند و اين هدف انقلابي را محقق سازند. بنابر اين،‌ مردم كرانه غربي و تمام مردم فلسطين بايد مسلح شوند و مردم غزه نيز بايد از سلاح‌هاي بيشتر و پيشرفته‌تري برخوردار شوند.

روشن است كه رژيم صهيونيستي هرگز به راهكارهاي قانوني تن نخواهد داد و به همين دليل تنها راه مقابله با آن و ريشه كن ساختن آن، برخورد مسلحانه است. نابود كردن و ريشه كن ساختن رژيم صهيونيستي، حتي به مردمي كه اين رژيم آنها را با تبليغات و فريب به فلسطين آورده و در شهرك‌هائي كه به جاي خانه‌ها و مزارع و باغ‌هاي غصب شده مردم فلسطين ساخته شده اسكان داده است نيز خدمت بزرگي خواهد بود. آنها نيز با نابود شدن رژيم صهيونيستي، از زندگي نكبت باري كه اكنون دارند نجات خواهند يافت.و آخرين و مهم‌ترين راهكار، اتحاد ملت‌ها و دولت‌هاي مسلمان براي حمايت همه‌جانبه از ملت مظلوم فلسطين است. دولت‌هاي غربي عليرغم ادعاي پرطمطراق دفاع از حقوق بشر، نه تنها حاضر نيستند جنايات رژيم صهيونيستي را كه طبق تمام مقررات بين‌المللي محكوم است حتي تقبيح كنند بلكه از اين رژيم جنايتكار حمايت مي‌كنند و سازمان ملل و ساير مجامع بين‌المللي را نيز تحت نفوذ خود دارند و مانع اقدامات آنها مي‌شوند. ارتجاع عرب و مجامع بين‌الملل اسلامي و عربي نيز در دو هفته گذشته بي‌خاصيتي خود را با بي‌عملي خوار كننده‌شان به اثبات رسانده‌اند. بنابر اين، بدون چشمداشت به سران ارتجاع عرب، ساير دولت‌هاي اسلامي بايد به همراه ملت‌هاي مسلمان براي شكل دادن به اتحاد امت اسلامي جهت حمايت از مردم مظلوم فلسطين همت كنند و حضور حماسي ملت‌ها در راه‌پيمائي‌هاي روز جهاني قدس را به راهكارهاي عملي پيوند بزنند.

در انتهای سری به روزنامه مردم سالاری می زنیم تا سرمقاله آن را که به دست احسان کياني نوشته شده است و عنوان«از این واضح تر!!» را دارد مرور کنیم :

«اين‌‌جور نيست که همه‌ مواضعى که آحاد مردم اتّخاذ مي‌کنند، بايستى الگوگرفته و برگردان نظراتى باشد که رهبرى ابراز مي‌کند؛ اين‌‌جور نيست که شما بايد منتظر بمانيد، ببينيد که رهبرى درباره‌ فلان شخص، يا فلان حرکت، يا فلان عمل، يا فلان سياست چه موضعى اتّخاذ مي‌کند که براساس آن، شما هم موضع‌‌گيرى کنيد» اين سخنان، بخشي از بيانات مقام معظّم رهبري در ديدار با دانشجويان در اوّل مردادماه است. ايشان پيش از اين نيز در ديدار ديگري با دانشجويان در شانزده مرداد 1391 با اشاره به انتقاداتي که نسبت به طرح افزايش جمعيّت مطرح شده بود، گفتند:«هيچ نظر کارشناسي‌اي که مخالف با نظر اين حقير باشد، مخالفت با ولايت نيست؛ ديگر از اين واضح‌تر؟! به هيچ وجه مخالفت با ولايت فقيه و نظام هم نيست. هيچ‌گاه اعلام نظر کارشناسي و نظر علمي، معارضه و مبارزه و مخالفت و اعلام جدائي از رهبري و ولايت و اين حرف‌ها به حساب نمي‌آيد و نبايد بيايد.»

به راستي آيا همان‌گونه که ايشان فرموده‌اند؛ از اين واضح‌تر هم مي‌توانستند بگويند که مخالفت با نظر ايشان، مخالفت با ولايت‌فقيه و نظام جمهوري اسلامي محسوب نمي‌شود؟! چرا کساني که هر گاه مي‌خواهند نظر خود را بر ديگران غالب نمايند آن را به نوعي به رهبري منسوب مي‌کنند و به جاي تحليل دقيق و استدلال منطقي، از اعتبار ايشان براي خود خرج مي‌کنند؛ اين سخنان را نمي‌شنوند؟ يا شايد هم مي‌شنوند و خود را به نشنيدن مي‌زنند! رهبري بارها بر لزوم آزادي بيان و انتقاد از سياست‌هاي نظام و مسئولين کشور تأکيد نموده‌اند. رهبري در همين ديدار اخير با اشاره به تنوّع و تکثّر نظرات و انديشه‌هاي سياسي و اجتماعي و مهم‌تر از آن لزوم تحمّل مخالف بيان کردند:«هر انسانى، هر فکرى، هر جهتى و جهت‌‌گيرى و جريانى، يک عدّه مخالف دارد، اين‌‌جور هم نيست که بگوييم آن مخالف‌ها خطا مي‌کنند؛ نه، نقاط ضعفى وجود دارد و آن نقاط ضعف موجب مي‌شود يک عدّه‌‌اى مخالفت بکنند. بنابراين وجود مخالف نبايد تعجب ما را برانگيزد؛ همچنان‌‌که نبايد خشم ما را برانگيزد و عصبانى بشويم که چرا با ما مخالفند؛ نه، مخالفت قابل فهم است، قابل قبول است» حال قضاوت کنيم چه کساني از وجود مخالفت و تخطئه در مقابل خويش وحشت‌زده مي‌شوند؟ چه کساني از صدور مجوز نشريه به منتقدان نظام برمي‌آشوبند و در برنامه‌هاي خبري وزارت ارشاد را هدف قرار مي‌دهند؟ چه کساني به دليل مخالفت با برخي نظرات درخصوص مباحث عقيدتي، بلافاصله روزنامه‌اي را توقيف و روزنامه‌نگاراني را سرگردان مي‌کنند؟ حال آن‌که بدون نياز به اين مسائل و به گفته رهبري با محکم‌تر نمودن منطق خويش مي‌توانند پاسخ مخالفانشان را بدهند. چه کساني براي مخالفت با توافق ژنو به نظرات خصوصي رهبري که هرگز تأييد نشد، رجوع مي‌کنند، حال آن‌که به فرض صحّت آن گفته‌ها، به فرموده رهبري، نظر ايشان ساقط‌کننده نظر ديگران نيست.

دريغ که روش و منش برخي مدّعيان پيروي از رهبري حتّي اندکي به اين سخنان نزديک نيست. هرقدر که رهبر انقلاب بر تحمّل مخالف و روحيه مدارا در برابر منتقدين تأکيد دارند، اصولگرايان تندرويي که فرياد ولايت‌مداري آن‌ها گوش فلک را کَر کرده، دقيقاً برعکس اين توصيه‌ها عمل مي‌کنند. آخرين نمونه آن، حمله به آقاي ناطق‌نوري به دليل انتقاد از عدم رسيدگي به پرونده‌هاي فساد اقتصادي در دولت سابق است. و البتّه نمونه‌هاي فراواني از اين دست وجود دارد که دراين وجيزه نمي‌گنجد. خرج نمودن از رهبري، محصور نمودن پيروان و دوست‌داران ايشان به يک جناح سياسي و انتساب درستي يا نادرستي تحليل‌هاي خود به نظر ايشان، بزرگ‌ترين ظلم به ولايت‌فقيه و ولي‌فقيه است. اميدواريم که اين برادران، نادانسته مرتکب اين ظلم بزرگ شوند که اگر مي‌دانند و باز هم اين کار را تکرار مي‌کنند، ديگر ما را با آنان سخني نيست! در پايان ذکر خاطره‌اي از آيت‌الله موسوي ‌اردبيلي نشان مي‌دهد که آيت‌الله خامنه‌اي در اين مرام و منش، جانشين خلف امام بزرگوار ماست و راه وي را ادامه مي‌دهد. آيت‌الله اردبيلي نقل مي‌کنند که «ما مسوولين قوا در جلسه‌اي خدمت امام رسيديم. امام فرمودند: برخي از اين آقايان(منظورشان نهضت آزادي ايران و مرحوم مهندس مهدي بازرگان بود) افراد متديّن و خوبي هستند، بايد رعايت حال‌شان بشود. گفته شد: آقا اين‌ها شما را قبول ندارند! امام فرمودند: عدّه‌اي مرا قبول دارند و عدّه‌اي هم قبول ندارند. من که جزء اصول دين نيستم که لازم باشد همه مرا قبول داشته باشند.»