این روزها پرسپولیس در کانون اخبار حاشیه ای فوتبال ایران قرار دارد . یکی از بدترین شروع های ممکن برای باشگاهی که در بهترین وضعیت هم استعداد خوبی برای حاشیه پردازی دارد ، چه برسد به این اوضاع قمر در عقرب که صندلی مدیر عامل هم در آستانه حراج شدن قرار گرفته است.
با توقیف اموال باشگاه از سوی وکیل کشتی گیران طلبکار ، به نظر می آید لااقل آن بخشی از حرفهای رویانیان که در مباحثه با امیر رضا خادم ، راجع به دولتی نبودن پرسپولیس بیان شده بود ، صحت داشته . باشگاه ردیف بودجه ندارد و طبق استعلامات وکیل مدعی ، دولتی شناخته نمیشود.
اینکه چطور با این مشخصات حقوقی روشن ، سرخابیها هنوز تحت مالکیت وزارت ورزش معرفی میشوند ، بحث حقوقی دیگری است که در این مقال نمیگنجد ! اما یک سوی دعوایی که پرسپولیس را در آستانه لیگ دچار بحران کرده است ، کشتی گیرانی هستند که بهترین زمان برای استیفای حقوق خود را ، این مقطع حساس فصل دانسته اند . یک خم در اختیار آزاد کاران و خم دوم هم در اختیار فرنگی کاران !
تنها حساب جاری مسدود شده و حیثیت باشگاه در رسانه ها با نمایشهای پر خط و نشان و مکرر وکیل کشتی گیران ، در معرض حراج قرار گرفته . طبق اخبار ، چک دوم اسپانسر پاس نشده و ظاهراً به همین آسانی هم نمیشود . بازیکنان شاکی تنها با دلجویی مدیرعامل و سرمربی به تمرینات ادامه میدهند و کلاً وضعیت با همه لاپوشانی ها ، قرمزتر آز ان است که نمایان نباشد!
در این بین ، مدیر عامل باشگاه که به واسطه تعلق خاطر به رقیب اصفهانی و سابقه مجادلات کلامی با مسؤلان گذشته باشگاه ، از همان زمان انتصاب دو بر هیچ نزد هواداران و پیشکسوتان عقب است ، به سختی در تکاپوی به هم آوردن سر و ته ماجرای است که به نظر میرسد حریف آن نیست . با جاخالی بی موقع اسپانسر و ردیف طلبکاران به پیش قراولی کشتی گیران ، رحیمی را خیلی نمیتوان استوار دانست . صندلی او که فعلاً در دستان کشتی گیران است ، تق و لق تر از این حرفهاست . امان از یکی دوهفته عدم نتیجه گیری در مسابقات و همه کاسه کوزه هایی که بر سر مدیر عاملی اش خواهد شکست .
سوی دیگر باشگاه کمیته فنی ای است که با حضور
امیر عابدینی ، جانشین احتمالی مدیر عامل ، ماجراهای خاص خودش را دارد . پر
از قهر و آشتی و حضور و غیاب!
هیأت مدیره باشگاه هم که در فراق حمید استیلی ، حال و هوای غریبانه ای دارد
. دوستان حمید خان که قرار بود در معیت او ، امور را خیلی حماسی به پیش
ببرند ، حالا خیلی دل و دماغ کار کردن ندارند . آن از اسپانسری که روی
هواست و این از رییس هیأت مدیره ای که مدام حرفهای ناامید کننده میزند .
در کادر فنی با اضافه شدن پیروانی ، کور سوی امیدی به سمت تغییرات فنی احتمالی باز شده . اگر میانگین همکاری سرمربی با دستیاران ، نسبت به فصل گذشته حداقل صد در صد افزایش پیدا کند ، میتوان نسبت به بروز آن تغییرات امیدوار بود.
در ترکیب بازیکنان تیم با رفتن سید جلال و خلعتبری ، دو بازیکن با تجربه و قدرت رهبری بالا ، تیمی جوانتر و کم تجربه تر از فصل پیش دیده میشود . در حالیکه تعداد هافبکهای مؤثر تیم کمتر از حد قابل قبول به نظر میرسد ، باشگاه به دنبال جذب مدافع دیگری است . همان معمای لاینحل سالهای اخیر هواداران و منتقدین . "پس هافبکت کو ؟”
و اما در میان منتقدین و معترضین این فصل مایلی کهن دیگر تنها نخواهد بود . پروین و یارانش هم در مقاطع حساس به او خواهند پیوست . اینها را اضافه کنید به پرسپولیسی هایی که در راه آهن دور هم جمع شده اند و آه علی کریمی و طرفداران دو آتشه اش . فصل دشواری به نظر می آید !
اما در این گیر و دار آنکه حالا پیش از پیش میتواند به داد پرسپولیس برسد ، همانا نماینده تام الاختیار وزیر ورزش در امور واگذاری سرخابیها ، امیر رضا خادم است . او که این روزها به دنبال کسب کرسی در هیأت رییسه فیلاست ، شاید با برقراری چند تماس از جمله با رسول خادم ، توانایی برقراری آتش بس در دعوای کشتی گیران و باشگاه را داشته باشد . او شاید هم بتواند با اعمال فشار بیشتر ، اسپانسر باشگاه را مجاب به انجام تعهدات خود نماید . به هر حال آنچه در پرسپولیس میگذرد ، منهای بدهکاریهای باشگاه که اصولاً میبایست قبل از تحویل باشگاه به مدیر عامل جدید حل و فصل میشد ، نتیجه مدیریت و برنامه ریزی خادم است . بهتر اینکه قبل از شکل گیری همه احتمالات منفی پیش رو ، خود وی آستین همت بالاتر بزند و اوضاع را تحت کنترل درآورد.
