يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ(حجرات 13) * * * ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره‌ها و قبیله‌ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید؛ (اینها ملاک امتیاز نیست،) گرامی‌ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست؛ خداوند دانا و آگاه است! * * * ای مردمان شما را از مردی و زنی/ما آفریده‌ایم به علم و به اقتدار/ دادیمتان قرار به اقوام گونه‌گون/انس و شناخت تا که به ‌هم‌ آورید بار/ بی‌شک بود زجمع شما آن‌عزیزتر/نزد خدا که بیش به تقواست ماندگار/ زان‌رو که هست عالم و آگاه کردگار/بر مردمان مومن و مشرکت بروزگار

 

      
کد خبر: ۲۵۶۱۳۲
زمان انتشار: ۱۲:۰۴     ۰۸ مهر ۱۳۹۳
 خیلی ساله که می‌شناسمش. از دوران دبیرستان و از پشت نیمکت‌های مدرسه با هم آشنا بودیم. اون موقع‌ها فقط همکلاسی بودیم. سال اول و دوم خبری از صمیمیت نبود، فقط همکلاسی بودیم، اما نمی‌دونم چی شد که از سال سوم شدیم رفیق فابریک هم.

تو تمام این سال‌ها قدم به قدم به هم نزدیک‌تر شدیم و حالا که20 سال از اولین دیدارمون می‌گذره، یکی از امین‌ترین دوستان منه! دوستی که می‌تونم بهش اعتماد کنم، حرف‌هام رو بهش بگم و اصلا لازم نیست خیلی از حرف‌ها رو بیان کنم. اون خودش می‌دونه و درک می‌کنه. داشتن چنین دوست‌هایی تو زندگی لازمه. افرادی که وقتی کم میاری و نیاز به حضور یک نفر داری، با اولین تماس یا حتی بدون تماس کنارت هستن. افرادی که می‌تونی رو حرف شون حساب کنی. می‌تونی راحت باهاشون بخندی و گریه کنی. دوستی برای من چنین معنی‌ای داره. چیزی حتی فراتر از ارتباط خونی. چیزی که آدم‌ها رو به هم وصل می‌کنه بدون هیچ اجبار و شجره​نامه‌ای. دوست‌هایی از این جنس، کنار هم می‌مونن و همدیگه رو می‌فهمن و زندگی بدون داشتن چنین دوست‌هایی سخت‌ترین کار دنیاست.

اما نسل امروز تعریف خودش را از دوستی دارد. نه فقط نسل امروز که ما نسل دیروزی‌ها هم وقتی به امروز رسیدیم بسیاری از تعاریف‌مان را عوض کردیم.

البته تغییر و به سمت کمال گام برداشتن خوب است. باید در طول زمان باورها را الک کرد تا آنها که خوب نیستند، روی زمین بریزند، اما آنها که بوی اصالت و زیبایی می‌دهند، بمانند برای همیشه، برای زندگی که هر قدر هم مدرن شود باز به این اصالت‌ها نیاز دارد.

مشکل زمانی آغاز می‌شود که وسایل مدرن، راه‌های ارتباطی جدید، گام برداشتن در دهکده جهانی و بهانه‌هایی از این قبیل، نمی‌گذارد حواس‌مان به اصالت‌هایی باشد که زندگی حتی در قرن‌های دیگر هم بدون آن ممکن نخواهد بود.

یکی از این اصالت‌ها که من اسمش را ضروری چون هوا گذاشته‌ام، دوستی و دوستیابی است.

پیدا کردن دوست و البته نگهداشتن آن از مهارت‌هایی است که قواعد خود را دارد و از جمله مهارت‌هایی است که باید به فرزندان آموخت، هم‌کلامی و هم‌عملی.

اما بشنوید از دوستی‌ها یا اصطلاحا فرندهای این روزگار. دیگر لازم نیست سال‌ها کنار هم باشید، همدیگر را بشناسید و به پشتوانه لحظات خوب و بدی که کنار هم بودید، نام دوست بر هم بگذارید. شما می‌توانید بسادگی صاحب یک دوست شوید، البته خیلی بیشتر از یک دوست، چندین دوست و چندین گروه دوستانه.

مواد لازم برای تهیه چنین دوستی‌ها:

​ یک تلفن همراه پیشرفته، تبلت یا لپ‌‌تاپ

​ اینترنت

​وقت کافی

​ نرم‌افزار وایبر یا مخلفات دیگرش

طرز تهیه:

ابتدا خود را در چند گروه عضو می‌کنید. برای آشنایی بیشتر با اعضای گروه و نشان دادن خود به دیگران سعی می‌کنید هر چه بیشتر صحبت کنید. ابتدای کار یک عکس زیبا و ترجیحا با فتوشاپ اصلاح شده را برای خود انتخاب کنید. در مرحله بعد از سایت‌ها و وبلاگ‌ها و دیگر گروه‌هایی که فعالیت دارید، جملات و حرف‌های زیبا را کپی کرده و در گروه مورد نظر می‌گذارید.

زیر مطالب دیگران نظر می‌گذارید و کم‌کم با همه اعضای گروه دوست می‌شوید. حال می‌توانید با آنها که بیشتر دوست هستید، به طور خصوصی هم در ارتباط باشید. خسته نباشید، دوست شما آماده است. امیدوارم از این دوستی نهایت لذت را ببرید.

البته وایبر خدمت زیادی به دوستی‌های قدیمی و در حال فراموشی کرده است. من در گروهی عضو هستم که دوستان دوران راهنمایی‌ام آن را تشکیل داده‌اند. هر کدام از ما در این گروه هر کسی را که می‌شناسد از آن روزها، وارد کرده است و حالا تقریبا تمام همکلاسی‌ها در این گروه هستیم، از حال هم با خبریم و گاهی قرار ملاقات حضوری می‌گذاریم. این سال‌ها بی‌خبری باعث شده است هر کدام تغییرات زیادی بکنیم، اما در هر صورت یکدیگر را از قبل می‌شناسیم. البته بجز این گروه پرخاطره، در گروه‌های زیادی عضو هستم که یک نفر از آن گروه را می‌شناسم و با ورودم به آن، با تعداد افراد زیادی روبه‌رو شده‌ام که از آنها فقط عکسی هست و اسمی و شماره تماسی!

برخی از گروه ها به یک دلیل خاص مثلا شعرهای فارسی، نکته‌های سلامت و...ایجاد شده‌اند که افراد حول همان موضوع حرف می‌زنند، اما کم‌کم یکدیگر را مخاطب قرار داده و احساس دوستی می‌کنند. البته اگر مراقب باشیم و بدانیم حد و حدود روابط وایبری چقدر باید باشد، مشکلی پیش نمی‌آید، اما اسم این روابط را نمی‌شود دوستی گذاشت. یا باید اسم جدیدی برایش انتخاب کرد یا اسم آن دوستی‌های قدیمی و اصیل و ماندگار را تغییر داد. این دو نمی‌توانند به یک نام خوانده شوند.

نه‌تنها وایبر، بلکه هیچ فضای غیرواقعی دیگری نمی‌تواند بستر خوبی برای دوستی باشد. وقتی زنان و مردان زیادی گرفتار این گونه روابط می‌شوند و وقت‌شان را به گفت‌وگوهایی به بهانه دوستی با افراد مختلف در گوشی موبایلشان می‌گذرانند، دیگر از نوجوانان و حتی کودکانی که به خاطر طبقه اجتماعی والدین از کوچکی مجهز به موبایل پیشرفته هستند و می‌توانند خیلی زود با چند جمله و علاقه مشترک، فکر کنند دوست جدید پیدا کرده‌اند، نمی‌توان توقع داشت.

اما چیزی که باید مراقب آن باشیم، دوستی‌هایی است که نباید رنگ وایبر و هیچ فضای مجازی دیگری را بگیرد. باید در دنیای واقعی دوستانی داشته باشیم و دوستانی ماندگار برای روزهایی که دلمان یک حضور گرم می‌خواهد، کنارمان، جایی همین حوالی.

منبع: جام جم سرا
نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها