یک عکس یادگاری و دیگر هیچ

به گزارش رجانیوز، دقایقی پیش منابع خبری داخلی و خارجی به نقل از وزاری خارجه حاضر در نشست هفت کشور اعلام کردند که تنها موردی که پس از هفت روز مذاکرات فشرده حاصل شده است توافق بر سر تمدید هفت ماهه توافقنامه‎ای بود که سوم آذر سال گذشته با عنوان برنامه مشترک اقدام به امضاء طرفین رسید.

این در حالی است که هنوز از جزئیات موارد گنجانده شده در قرارداد تمدید خبری منتشر نشده اما اخبار غیر رسمی حاکی از آزادسازی ماهیانه 700 میلیون دلار از منابع بلوکه شده ایران در قبال ادامه روند محدودسازی برنامه هسته‎ای ایران است.

به این ترتیب و عملا پس از تعطیلی دو ساله صنعت کشور، نه قرار است تحریمی برداشته شود و نه شرایط پرونده هسته‎ای عادی شود، بلکه آنچه در مقابل این اقدامات اعتمادساز ایران و از دست دادن بسیاری از برگ‎های برنده راهبردی نصیبش می‎شود، ماهیانه 700 میلیون دلار از پول‎های نفت خودش است که حتی به اندازه مبلغی که ماهیانه به عنوان یارانه به مردم ایران پرداخت می‎کند نیز نخواهد بود.

اینکه با وجود دورنمای تاریک رفع تحریم‎ها از سوی امریکا که به صراحت در نشست مسقط به ایران منتقل شده و روز گذشته نیز توسط اوباما بار دیگر بازگو شد، چرا مذاکره کنندگان ایرانی حاضر به ادامه روند موجود و تعطیلی عملی برنامه هسته‎ای ایران در مقابل هیچ شده‎اند، سوالی است که به نظر می‎رسد باید در روزهای آینده از سوی دولت به مردم پاسخ آن داده شود. و مهمتر از همه این موارد آنکه قرار است با روند فعلی محدودسازی برنامه هسته‎ای، تیم مذاکره کننده هفت ماه دیگر با کدام برگ برنده در مذاکرات حاضر شده و با طرف مقابل به معامله و گفتگو بپردازند، بعید است که هفت ماه دیگر با دستان خالی بتوان از پس 6 کشوری که همه ذخایر 20 درصد ایران را از دست در آورده‌اند و دیگر اجازه غنی سازی 20 درصد را نیز نمی دهند بر آمد!

آنچه روشن است آن است که از گفتگو با امریکا و گره زدن دو سال برنامه هسته ای و اقتصاد کشور به این مذاکرات، چیزی حاصل نشده است، شاید دیگر وقت آن باشد که دولت فکری جدی برای کنار آمدن با شرایط تحریم و ایستادن بر روی پای خود بکند.