أمیرالمؤمنین علی علیه السلام: اِعلَموا أنَّ الأمَلَ یُسهی العَقلَ و یُنسی الذِّکرَ ***بدانید که آرزو خرد را دچار غفلت می سازد و یاد خدا را به فراموشی می سپارد. ***
امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام: منْ أَحَدَّ سِنَانَ الْغَضَبِ لِلَّهِ، قَوِيَ عَلَى قَتْلِ أَشِدَّاءِ الْبَاطِلِ. *** هر كه سر نيزه خشم خود را بخاطر خدا تيز كند، در نابود كردن سخت ترين باطلها توانا بود.
این اشکال را هم با پاسخ نقضى و هم حلّى مى توان جواب گفت:
اوّلاً: خداونددر قرآن وعده مغفرت به بندگان خود داده و فرموده است:
«اِنَّ الله لا یَغْفِرُ اَنْ یُشْرِکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ
لِمَنْ یَشاءُ...»؛(1) (خدواند شرک را نمى بخشد و غیر شرک را براى هر کس که
خود بخواهد مى آمرزد). این آیه ناظر به صورت غیر توبه است زیرا اگر مشرک
هم از شرک خود توبه نماید آمرزیده مى شود؛ پس منظور مغفرتى است ک خداوند به
بندگانش حتى در صورت عدم توبه وعده داده است اگر امید به شفاعت موجب جرأت
پیدا کردن گناه کار بر گناه باشد، وعده مغفرت نیز چنین اثر و خاصیّتى دارد و
امید به غفران و آمرزش نیز مانند امید به شفاعت مى باشد بلکه توبه و وعده
پذیرش آن نیز ممکن است گناه کار را در گناه کردن جرأت بخشد و شخص با امید
به این که بعد از گناه توبه مى کند بر گناه کردن، جرأت پیدا خواهد کرد.