محرم ندانستن مردم و وکلای مردم اعتدال سیاسی قلمداد نمی شود

به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، انتخابات سال 92 يك عبارت را در اذهان عمومي جا انداخت و آن عبارتي بود كه يازدهمين رئيس جمهور ايران به عنوان شعار اصلي خود انتخاب كرده بود. اعتدال واژه‌اي بود كه كم كم به چاشني همه سخنراني‌ها نوشته‌ها بدل شد و اصلا دولت را نيز به همين نام خواندند. دولت اعتدال رنگ انتخاباتي اش هم رنگي بود كه به گفته مشاوران، معني اعتدال مي‌داد.

اما بعد از نزديك به دوسال از عمر دولت اين واژه آن‌ قدر تكرار شده كه براي برخي مفهوم آن رنگ باخته، باتوجه به وقايع اخير در دنياي سياسيون كشور برآن شديم تا با از متخصصين درباره مفهوم اعتدال در برخي امور سوال كنيم لذا در همين رابطه ديدگاه محسن نصري استاد علوم سیاسی و عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان را جويا شديم.

به نظر شما چه شاخصه‌هايي براي برقراري اعتدال در فضاي سياسي لازم است  وجود داشته باشد تا براساس آن بگوييم اعتدال سياسي ايجاد شده است؟

اعتدال بستگي به نوع تعريف  ‌مي‌تواند ممدوح يا مذوم باشد لذا براي اين‌كه اعتدال را تعريف كنيم نياز به شاخصه‌هايي داريم تا براساس آن عمل كنيم. در نظام جمهوري اسلامي چهار شاخص كلان وجود دارد. اسلام ناب محمدي (قرآن و عترت)، قانون اساسي،‌ رهنمودهاي امام  خميني (ره) و بيانات مقام معظم رهبري اين چهار شاخص ملاك اصلي اعتدال هستند كه نبايد قدمي جلوتر يا عقب تر از آن باشيم  وگرنه از خدود اعتدال بيرون رفته‌ايم.

با توجه به اين مسئله  مي‌توان مانع ايجاد يا رشد فساد در كشور باشيم؟

قطعا زيرا وقتي ما تفكر اعتدال حقيقي و اسلامي را داشته باشيم و در عمل بپذيريم مي‌توانيم در عرصه‌هاي مختلف اعم از سياسي، ‌اجتماعي،‌ فرهنگي و اقتصادي و.... مانع فساد و رشد آن باشيم يعني قران وعترت، قانون اساسي و رهنمودهاي ولايت فقيه  ضامن بقا و حركت مابدون موانع فساد برانگيز هستند زيرا وقتي دم از اعتدال سياسي در جامعه زده مي‌شود لازم است قبل از مبارزه با فساد، ‌نوع عملكرد را هم در نظر داشته باشيم كه فسادي ايجاد نكند و اگر هم شد با آن برخورد كنيم .

طيف‌هاي سياسي اعم از اصولگرا يا اصلاح طلب قبل از اين‌كه به قدرت برسند خيلي از اعتدال دم مي‌زنند وبه نوعي مدعي آن درجامعه سياسي هستند اما وقتي به قدرت مي‌رسند شعارهاي خود را فراموش مي‌كنند درعين حال كساني كه قدرت ندارند طرفدار اعتدال هستند به نظر شما براي مقابله با اين بيماري افراط و تفريط درحرف و عمل چه بايد كرد؟

در ابتدا بايد بگويم تقسيم بندي جريان اصولگرا و اصلاح طلب در مناسبات سياسي كشور اشتباه است همچنان كه حضرت آقا چند سال پبش هم در سخنراناني‌ها و خطبه‌هايشان مطرح نمودند،ما جريان خودي و غيرخودي داريم يعني كسي خودي است كه چهار اصل اسلام ناب، ‌قانون اساسي ، ‌رهنمودهاي امام خميني و مقام معظم رهبري را رعايت كند درغيراين صورت با هر نامي باشد غيرخودي است.

به همين جهت تقسيم‌بندي اصولگرا و اصلاح طلب جامع و كامل نيست نكته ديگراين‌كه بخشي داريم به‌نام اعلام مواضع و ديدگاه‌ها يك بخشي هم مربوط به رفتار و عملكردهاست مردم ما بعد ازگذشت 36 سال از پيروزي انقلاب اسلامي به صورت نسبي از  جريان‌ها شناخت پيدا كرده‌اند و به راحتي قابل تشخيص است كدام جريان سياسي قبل از به قدرت رسيدن شعار مي‌دهد و تا چه ميزان به شعارهاي خود پايبند است. نكته بعدي كه قابل توجه است خداوند در قران مي‌فرمايد سرنوشت هرقوم و ملتي در اختيار خودش است وقتي ما در كشور چهار انتخابات مهم داريم  سرنوشت كشورمان را تعيين مي‌كنيم يعني با راي مردم انتخاب صورت مي‌گيرد و براساس توصيه امام(ره) انتخاب اصلح مي‌كنيم.

فضاي اعتدال سياسي كنوني را درجامعه چگونه ارزيابي مي‌كنيد؟

آن چيزي كه با نام اعتدال شعار داده مي‌شود متاسفانه درهنوز رخ نداده است اين‌كه حضرت آقا امسال را سال همدلي و همزباني ملت و دولت ناميدند و در سخنراني  مشهد همچنين 20 فروردين در جمع مداحان توضيح دادند افرادي بايد نقد كنند اما نه تحقير و تهديد اين يعني اعتدال درجامعه از طرفي دولت هم نبايد افراد منتقد را تحقير كند اگر اينها هر دو به خوبي انجام شود مي‌توانيم بگوييم فضاي سياسي جامعه داراي اعتدال است يكي از مصاديق آن همين پرونده هسته‌اي ماست كه بايد مسئولان جزييات را در اختيار مردم و وكلاي مردم يعني مجلس قرار بدهند.

بنا به فرمايش رهبري هيچ چيز محرمانه‌اي از مردم نبايد باشد ولي متاسفانه شاهديم دولت از انتشار جزييات بيانيه هسته‌اي ممانعت مي‌كند و عراقچي گفته لازم نيست همين صحبت‌هاي ما در تلويزيون كافي است. آيا اين اعتدال درجامعه سياسي قلمداد مي‌شود؟! اعتدال زماني است كه طبق فرمايش مقام معظم رهبري دولت و ملت همزبان و همدل با هم باشند .