يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ(حجرات 13) * * * ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیرهها و قبیلهها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید؛ (اینها ملاک امتیاز نیست،) گرامیترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست؛ خداوند دانا و آگاه است! * * * ای مردمان شما را از مردی و زنی/ما آفریدهایم به علم و به اقتدار/ دادیمتان قرار به اقوام گونهگون/انس و شناخت تا که به هم آورید بار/ بیشک بود زجمع شما آنعزیزتر/نزد خدا که بیش به تقواست ماندگار/ زانرو که هست عالم و آگاه کردگار/بر مردمان مومن و مشرکت بروزگار
به گزارش پایگاه 598 به نقل از فارس،
واپسین سفر محمدرضا پهلوی پادشاه مخلوع ایران از صبحگاه 26 دی ماه 1357
آغازگشت و تا شباهنگام 5 مرداد ماه 1359 به طول انجامید. این سفر برای او و
نیز ناظران سیاسی و جهانی، آیینه ای بود از رفتارهایی که مخدومان در برابر
خادمان خویش در دوران عسرت و تنگنا نشان میدهند. او به سان مرداری بود که
هیچ گوری آن را نمیپذیرفت و در گذرگاههای فرار، به مرور کاهیدهتر شد و
نهایتاً پذیرای مرگ
گشت.
صبحگاه 26 دی ماه 1357، فرودگاه مهرآباد تهران، محمدرضا پهلوی در حال ترک ایران