کلینتون و ترامپ شاخص های نظام سرمایه داری در آمریکا / هر کدام رئیس جمهور شوند فرقی به حال ایران و برجام نخواهد داشت

به گزارش سرویس بین الملل پایگاه 598، پاییزامسال فصلی مهم برای ایالت متحده آمریکا است، درست در روز 8ام نوامبر که مصادف با 18 آبان است انتخابات ریاست جمهوری این کشور برگزار خواهد شد، انتخاباتی که به اذعان برخی از مسئولین داخلی برای ایران هم مهم خواهد بود و در واقع آنها معتقدند انتخاب کلینتون یا ترامپ در سرنوشت دیپلماسی ما و آینده اجرای برجام اثر گذار است.

به همین بهانه به سراغ جواد کریمی قدوسی عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس رفتیم تا تحلیل و نظر وی را دراین خصوص جویا شویم. متن این گفتگو در ادامه آمده است:

شرایط کنونی آمریکا در آستانه انتخابات ریاست جمهوری این کشور را چگونه ارزیابی می کنید؟

بیش از هر زمان دیگری در این مقطع از تاریخ، کشورآمریکا شاهد بروز مسائل و حوادثی در عرصه انتخابات ریاست جمهوری اش است؛ اهم مسائلی که در خلال رقابت‌های تبلیغاتی نامزدهای آمریکایی مشاهده شد بحث اعتراف آنها نسبت به پوسیدن نظام آمریکا از درون است.

منظورتان از پوسیدن آمریکا از درون چیست؟

بحران‌هایی در داخل بخش‌های مختلف سیستم آمریکا حاکم شده و از جمله آن فقیر شدن مردم این کشور است تا جائی که شاهدان عینی از رشد چادرنشینی مردم در حاشیه بزرگراه ها خبرمی دهند.

موضوع دیگری که وجود دارد بحث فراگیر شدن نا امنی در داخل آمریکا می‌باشد که شاهد هستیم دائم این روند رو به افزایش است؛ چه برخوردی که خود پلیس با مردم دارد و باعث بحران ها می‌شود و چه اتفاقاتی که در درون آمریکا می‌افتد و اکثر آنها هم سانسور می‌شود.

در واقع امروز آمریکایی که حدود 200 میلیون جمعیت دارد یک چیزی بالغ بر 400 میلیون قبضه اسلحه دست مردمش قرار دارد و این در حالی است که مقررات سفت و سختی هم در خصوص حمل و استفاده از سلاح در این کشورحاکم نیست. نمونه خبرهایی ازجمله اینکه یک دانش آموز آمریکایی با یک سلاح هم کلاسی های خود را به رگبار بسته را زیاد شاهد بودیم. مسئله تاسف بار هم این جاست که پشت قضیه آزادی حمل سلاح در آمریکا لابی کمپانی های فروش سلاح هستند.

کمپانی های اقتصادی آمریکا حتی بالاترین حجم بدهی را در جهان دارند و این یعنی اقتصاد آمریکا از درون دچار یک بحرانی است که سرانجام آن فروپاشی است چون درآمد نسبت به بدهی سرسام‌آور است .

مسئله داخلی دیگری هم هست که قابل تامل باشد؟

نکته بعدی بحث مسائل مربوط به حقوق بشر و تبعیض نژادی عمیق و ریشه‌ای که در آمریکا وجود دارد است، با توجه به رفتارهای نژاد پرستانه آنها نسبت به سیاه پوستان و مهاجرین، انسجام اجتماعی در این کشور نیز در حال فروپاشی است.

از طرفی آمریکائی ها همچنان تلاش می کنند تا بخاطر حفظ منافع نامشروع خود در منطقه غرب آسیا و حوزه مربوط به ایران، در منطقه حضور داشته باشند که لازمه این حضور نیز صرف هزینه های هنگفت است.

چندی است که شاهد کاهش پایگاه های منطقه ای و نیروهای آمریکایی در منطقه غرب آسیا هستیم چرا که در حال حاضر اولویت دادن به حوزه پاسفیک و مقابله با چین و کره شمالی دارد جزء اولویت‌های آنها می‌شود در عین حالی که نمی‌خواهند از حوزه غرب آسیا و خلیج فارس هم خارج شوند.

مسائل مربوط به این حوزه‌ها و حوزه‌های مختلف چالش‌های بزرگ بین المللی به خصوص داستان اوکراین و مسائل اروپا و پدیده داعش و نا امنی‌ها و... همه دست به دست همه داده و شرایطی را برای آمریکا به وجود آورده که به تعبیری هر کدام از این دو نفر که رئیس جمهور شوند آمریکا را به زمین می‌زنند یعنی احتمال وقوع حوادث سهمگینی مشابه اتحاد جماهیر شوروی ولی به شکل فراگیرترتوأم با خسارت‌های زیاد و خونریزی‌های زیاد در آمریکا برآورد می‌شود و من معتقدم این اتفاق در این دوره چهار ساله رقم می خورد.

برخی در داخل معتقدند که بین کلینتون و ترامپ برای آینده ایران و اجرای برجام فرق است؟ نظر شما چیست؟

برای جمهوری اسلامی ایران از اول انقلاب هیچ مهم نبود که جمهوری‌خواه رأی بیاورد یا دموکرات چون بر اساس شناختی که جمهوری اسلامی ایران از این دو حزب آمریکایی دارد باید گفت که هر دو شاخص نظام سرمایه‌داری هستند.

در واقع نامزدهای دو حزب مذکور در آمریکا مانند دو لبه قیچی در یک نقطه و کانون مشترک متحد هستند واین دو لبه قیچی همیشه منافع مظلومین و کشورهای مستقل را هدف قرار ‌داده اند بنابراین چه دموکراتها رای بیاورند و چه جمهوری‌خواهان رای بیاورند هیچ تفاوتی ندارند، به عبارت دیگر یکی از آنها با پنبه سر می‌برد و آن یکی با شمشیر یعنی فقط روش‌هایشان متفاوت می‌باشد.

مشخصا در مورد برجام چطور؟

در برجام هم جمهوری‌خواهان معتقد بودند با تحریم هوشمند ایران را به زمین در می‌آوریم و موافق ادامه تحریم‌ها و مخالف توافق بودند ولی دموکرات‌ها معتقد بودند که با مهار هوشمند می‌توانیم ایران را به زانو در بیاوریم لذا هر دو روی به زانو در آوردن این متحد بودند یعنی پشت صحنه‌هایشان یکی بود ولی روی صحنه با هم متفاوت بودند بنابراین بعضی از رسانه‌های داخلی ما که به این قصه می‌پردازند به نوعی خط آنها را دنبال می‌کنند یعنی دارند به ایرانی‌های داخل آمریکا پیام می‌دهند که از نظر ما اگر به کلینتون رأی بدهید اینطور می‌شود و اگر به ترامپ رأی بدهید آن طور می‌شود.

پس چرا برخی از مسئولین داخلی بر این نگاه که "اگر کلینتون رای بیاورد برای اجرای برجام بهتر است" اصرار دارند؟

یک ارتباط نانوشته‌ای بین بعضی جریانات داخلی و صحنه ارتباطات آمریکا وجود دارد؛ به عبارتی تیم رسانه‌ای دولت نشستند برجام را آسیب‌شناسی کردند و به این نتیجه رسیدند که دیگر هیچ دستاورد اقتصادی برای برجام متصور نیست بنابراین برای اینکه همچنان بتوانند دربین افکار عمومی حرفی برای گفتن داشته باشند باید روی آثار برجام در دور کردن جنگ توسط آمریکا نسبت به ایران مانور دهند لذا می‌بینیم که اخیرا آقای روحانی در صحبت‌هایش اشاره دارد به جملاتی از جمله اینکه " برجام سایه شوم جنگ را از سر ایرانیان دور کرد"، " برجام امنیت آورد و امنیت مقدمه اقتصاد است و اگر امنیت نباشد هیچ سرمایه‌گذار خارجی نمی‌آید پس این دستاورد برجام است" در واقع تیم رسانه‌ای آقای رئیس جمهور روی این محور کار کرده و به آقای رئیس جمهور خط داده و ایشان هم همین را بحث می‌کند.

لطفا در این مورد عامیانه تر توضیح می دهید؟

ببینید هدف اصلی برجام طبق تاکیدات رهبر معظم انقلاب و انتظارات مردم لغو تحریم ها بوده است و در واقع مردم با همین سطح انتظار از دولت در قضیه برجام حمایت کردند، اما از آنجائی که تحریم‌ها لغو نشده و حتی تشدید هم شده و آن روزنه‌هایی که قبلاً داشتیم هم بسته شده و پول نفتی هم که فروش می‌رود به داخل نمی‌آید برای دور زدن این قصه روی امنیت آوری برجام دارند متمرکز می‌شوند و اینجاست که ولی امر مسلمین مقام معظم رهبری در صحبت‌های اخیرشان تاکید کردند "هدف از مذاکره لغو تحریم‌ها بوده" که در واقع این مقابل سیاست غیر اعلامی بلکه اعمالی دولت و رئیس جمهور در قبال برجام است.