گوساله سامری اقتصاد را آتش بزنیم

روزنامه دنیای اقتصاد در یادداشتی با از بین بردن کالای قاچاق مخالفت کرده است!

آیا باید قاچاق را جلوی چشم همه آتش زد؟

در مورد پدیده قاچاق، مسئولین آمارهای جورواجور و متفاوت ارائه می دهند؛ ولی آنچه مسلم است طبق اعلام ستاد مبارزه با قاچاق کالا فقط 10 درصد آن شناسایی می شود و طبق آمار غیر رسمی 2 تا 3 درصد. بد نیست ویژگی های این پدیده را با هم مرور کنیم شاید راحت تر بتوانیم جواب سوالمان را پیدا کنیم.

1- متجاوز: در هرکشوری بازار، ناموس اقتصادی آن  کشور است و  اجازه ورود به آن را به هر کسی و به راحتی نمی دهند. کالای قاچاق بدون اجازه به این حریم اقتصادی سرک می کشد و آنرا نقض می کند که به غیرت خیلی ها بر می خورد!

2- داعش اقتصادی! : برای از بین بردن کشورهای همسایه ما داعش نظامی و امنیتی بوجود آمده ولی برای کشور ما این فضا برای دشمن فراهم نشده است. ضعف فرهنگ استفاده از کالای داخلی فرصت خوبی برای دشمنان بوجود آورده تا به قتل و عام اقتصادی بپردازند. قاچاق باعث تعطیلی (بخوانید مرگ) واحدهای تولیدی می شود. همانطور که داعش با کشتن انسانها در پی تصرف خاک سرزمین آنهاست، قاچاق با از بین بردن کارخانه های تولیدی، در پی تصرف بازار کشور است.

3- سارق! : کالای قاچاق تعرفه و حقوق گمرکی را به خزانه کشور پرداخت نمی کند که به نوعی سرقت از بیت المال است. بنابراین قاچاق، یک سارق است.

4- دوباره سارق! : کالای قاچاق از زیر پرداخت مالیات هم فرار می کند چون از مبادی رسمی نیامده و به شکل رسمی توزیع و به فروش نمی رسد بنابراین در اینجا هم حق دولت و مردم از دریافت مالیات تضییع می شود.

5- سربار: حدود 17 سازمان حکومتی برای مبارزه با قاچاق نقش دارند که هزینه های سربار زیادی را به دولت تحمیل می کند. وزارت بهداشت، وزارت جهاد، وزارت صنعت، گمرک، سازمان حفاظت محیط زیست، میراث فرهنگی، بانک مرکزی، شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی، شیلات، نیروی انتظامی، دادگستری، تعزیرات حکومتی، وزارت اقتصاد و دارایی، وزارت اطلاعات، ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، صدا و سیما به نوعی درگیر قاچاق کالا هستند. اضافه کنید هزینه های شناسایی، کشف، انبار داری، فروش کالای کشف شده !!! ، معدوم کردن، پاداش مجریان و ... .

6- مضر: مواد خوراکی و آشامیدنی که ازطریق قاچاق وارد کشور می شوند تحت نظارت سازمانهای نظارتی مثل وزارت بهداشت و استاندارد قرار نمی گیرند و طبق اعلام این سازمانها امکان آلوده بودن این مواد بسیار زیاد است.

7- بدون پشتوانه: بسیاری از کالاهای قاچاق چون از مبادی رسمی و از طریق قانونی وارد کشور نشده اند خدمات پس از فروش و برگه ضمانت نامه ندارند یا بعضا ضمانت نامه تقلبی دارند که در بلند مدت هزینه های زیادی را به خریداران تحمیل می کند.

8- شاید غیرحلال! : امکان استفاده از موادی که در نظر ما دارای حرمت هستند در کالای قاچاق بخصوص مواد خوراکی و آرایشی بسیار محتمل است. به عنوان نمونه استفاده از ماشین آلاتی که مشروبات الکلی تولید می کنند برای تولید نوشیدنی های غیر الکی دارای اشکال می باشد. نمونه هایی از این محصولات که توسط یکی از شرکتهای مشروب سازی ترکیه ای تولید شده در بازار کشور موجود است.

9- عامل بیکاری: قاچاق باعث بیکاری بسیاری از کارگران کارخانه های داخلی می شود. کارگرانی که باید وقتشان صرف تولید کالاهای مورد نیاز مردم شود نظاره گر خرید کالای قاچاق توسط مردم هستند.

10- آمر به منکر: یکی از مضرات قاچاق اینست که مردم را به فعالیتهای اقتصادی زیرزمینی سوق می دهد و دیگران را تشویق می کند با توجه به سود بیشتر از این طریق تجارت کنند لذا فعالیت سالم اقتصادی به حاشیه رانده می شود.

11- عضو ناتوی فرهنگی! : برخی از کالای های قاچاق مثل لباس، لوازم التحریر، کفش و ... حاوی تصاویر و فرهنگهای مغایر با فرهنگ ایرانی اسلامی ما هستند که بیشتر بر قشر کودک و نوجوان تمرکز دارند.

12- چاقو کش! : قاچاق خنجری است که از پشت بر کمر تولید ملی وارد می شود که باعث ناتوانی و ضعف در تولید داخلی می شود.

13- قانون شکن: مهمترین ویژگی قاچاق اینست که غیر قانونی وارد کشور می شود و قوانین کشور را نقض می کند. بنابراین قانون شکن است و قانون شکنی هم جریمه دارد.

14- مجرم: و بالاخره اینکه طبق ماده 57 قانون مبارزه با قاچاق، قاچاق یک جرم اقتصادی است.

شما باشید با این مجرم چکار می کنید؟ البته قانون تکلیف را مشخص کرده است. در ماده 57 قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز آمده است که اگر فروش کالای قاچاق در کشور به تولید داخلی و تجارت قانونی لطمه میزند باید معدوم شود.

*اکبر ابدالی محمدی - عضو انجمن مدرسان اقتصاد مقاومتی