يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ(حجرات 13) * * * ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیرهها و قبیلهها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید؛ (اینها ملاک امتیاز نیست،) گرامیترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست؛ خداوند دانا و آگاه است! * * * ای مردمان شما را از مردی و زنی/ما آفریدهایم به علم و به اقتدار/ دادیمتان قرار به اقوام گونهگون/انس و شناخت تا که به هم آورید بار/ بیشک بود زجمع شما آنعزیزتر/نزد خدا که بیش به تقواست ماندگار/ زانرو که هست عالم و آگاه کردگار/بر مردمان مومن و مشرکت بروزگار
اگر چه پریمیوف یک بار روی تایمینگ اشتباه دروازه بان تیم قشقایی در خروج
از دروازه و هم چنین غفلت مدافع این تیم پرسپولیس را به گل رساند اما روی
توپ های هوایی پرسپولیسی ها ضربات سر تاثیرگذاری نزدند و بیشتر توپ ها را
یا مدافعان قشقایی می زدند یا دروازه بان این تیم از آن خود می کرد.
روی این توپ ها خیلی از فرشاد احمد زاده انتظار ضربه سر وجود نداشت اما علی
علیپور و حتی پرییمیوف باید بهتر عمل می کردند. غیب مهدی طارمی هم در این
بازی مشهود بود. شاید اگر او بازی می کرد دست کم از این توپ ها استفاده
بهتری می برد.
برانکو باید پیش بینی می کرد این بازی – بازی فیزیکی است و بازیکنان قشقایی
با دوندگی بی امان فضاها روی زمین را خواهند بست و راه چاره این است که
روی ضربات ایستگاهی به حریف ضربه زد. شاید برانکو این را پیش بینی کرده و
به شاگردانش گوشزد کرده بود؛ اما عملا در زمین چیزی از پرسپولیسی ها ندیدیم
و سانترها بیشتر برای تقدیم توپ به حریف بود.