أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى(علق 14) * * * آیا او ندانست که خداوند (همه اعمالش را) می‌بیند؟! * * * نداند او که همانا خدای می‌بیند/همه هرآنچه به هستی به امر خود افزود

      
کد خبر: ۴۲۷۰۳۸
زمان انتشار: ۱۱:۴۰     ۰۷ مرداد ۱۳۹۶
سیمرغ، اولین ماهواره‌بر ارتفاع بالای ایرانی است که می‌تواند ماهواره‌های سنگین را به فضا ببرد و از بین ماهواره‌های آماده به پرتاب ایران، طلوع در صدر لیست قرار دارد.
به گزارش پایگاه 598 به نقل از تسنیم، جمهوری اسلامی ایران در سالیان اخیر با همت و پشتکار بیشتری به‌نسبت قبل، کار در عرصه فضایی را آغاز کرده است. آغاز این مسیر را می‌توان از سال 1382 و تشکیل اولین هسته‌های سازمان فضایی ایران دانست.

اگرچه پیش از سال 82 نیز فعالیت و تحقیقات فضایی زیادی در ایران انجام شده بود، اما از سال 1382 به بعد، رسماً فعالیت فضایی ایران وارد فاز گسترده و وسیع تحقیقات علمی ــ پژوهشی و تولید ماهواره و ماهواره‌بر‌های متنوع شده است.

حالا امروز با گذشت بیش از 14 سال از آن روز، جمهوری اسلامی ایران هشتمین کشور جهان در تولید و ساخت ماهواره و پرتاب به فضاست و تاکنون پرتاب‌های متنوعی به فضا صورت گرفته و ایران موفق شده که ماهواره‌ها و کاوشگرهای خود را در مدار زمین و زیر مدار زمین، با موفقیت قرار دهد.

غیر از پروژه‌هایی که به سرانجام رسیده، تعدادی ماهواره و ماهواره‌بر نیز، یا در دست تولید و یا در صف پرتاب قرار دارند که از آن جمله می‌توان به ماهواره‌های دوستی و طلوع (در صف پرتاب) و ماهواره‌های ناهید 1 و 2، زهره، پارس، آیات، مصباح 2 و . . . (در دست تولید)، اشاره کرد.

اما در جدیدترین گام، عصر روز 5شنبه، وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح کشورمان اعلام کرده که پایگاه فضایی امام خمینی(ره) با پرتاب موفق یک ماهواره‌بر، افتتاح شده است.


پایگاه فضایی امام خمینی(ره)

پایگاه ملی فضایی امام خمینی(ره) که نخستین پایگاه سکوی ثابت جمهوری اسلامی ایران به شمار می‌رود، یک مجموعه عظیم فضایی با استانداردهای روز دنیا است که کلیه مراحل آماده‌سازی، پرتاب، کنترل و هدایت ماهواره‌برها را به‌عهده دارد.

این پایگاه به‌دست متخصصان  زبده و کارآمد سازمان صنایع هوافضای وزارت دفاع طراحی و ساخته شده و قادر است در فاز نهایی کلیه نیازمندی‌های کشور در مدار LEO را پوشش دهد.

اما جدای از این پایگاه و اقدام مهم در طراحی و ساخت اولین پایگاه فضایی سکوی ثابت کشور، اولین ماهواره‌بر سنگین‌وزن ایرانی نیز روز پنج‌شنبه از این پایگاه و با استفاده از اولین سکوی ثابت‌پرتاب، آزمایش شد.

** سیمرغ؛ افسانه‌ای که حقیقت شد

"ماهواره‌بر سیمرغ" از یک راکت قدرتمند دومرحله‌ای با توان استفاده از سوخت‌های مایع و جامد، تشکیل شده که می‌تواند ماهواره‌هایی تا وزن 250 کیلوگرم را به فضا ببرد.

این ماهواره‌بر، در واقع دومرحله‌ای بوده و در فاز نهایی نیز با جدایش سر موشک، ماهواره را در فضا رهاسازی می‌کند. سیمرغ، اولین ماهواره‌بر ایرانی است که وزن محمول بالایی دارد و قادر است طیف گسترده‌ای از ماهواره‌ها را با خود به فضا ببرد.

  • اطلاعات تکمیلی: در کارنامه‌ فعالیت‌های فضایی ایران، مجموعاً 8 کاوشگر به فضا پرتاب شده که 3 کاوشگر وظیفه اعزام موجود زنده به فضا را داشتند که در این بین، کاوشگرهای پژوهش (پرتاب در سال 1392) و کاوشگر پیشگام (پرتاب در سال 1391)، هرکدام یک میمون را به فضا اعزام و زنده در زمین بازیابی کردند و کاوشگر 3 نیز در سال 1388 چند جانور مختلف از جمله یک موش صحرایی، دو لاک‌پشت و چند کرم را به فضا برد و زنده به زمین بازگرداند. بیشتر بخوانید . . .

موشک ماهواره‌بر سیمرغ، در 31 مرداد ماه سال 1394 همزمان با روز صنعت دفاعی، برای اولین بار با حضور حسن روحانی رئیس جمهور و سردار حسین دهقان وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح رونمایی رسمی شد.


مراسم رونمایی از ماهواره‌بر سیمرغ ــ مرداد سال 94

وجه تمایز ماهواره‌بر سیمرغ در این است که این ماهواره‌بر، تا ارتفاع بیشتری به‌نسبت سایر ماهواره‌برها، بالا خواهد رفت. ایران تاکنون 4 ماهواره را با 4 ماهواره‌‌بر به فضا پرتاب کرده است.

بین کاوشگرها، بیشترین ارتفاع طی‌شده را کاوشگر پژوهش با 120 کیلومتر در اختیار دارد. این کاوشگر در سال 1392 با اعزام دومین میمون فضانورد ایرانی به فضا، موفق شد که این حیوان را به فضا برده و زنده به زمین بازگرداند و این‌گونه نامش در تاریخ فضایی ایران ثبت شد.

میان ماهواره‌ها نیز، تاکنون هیچ ماهواره‌ای از میان 4 ماهواره پرتاب‌شده، در مدار 500کیلومتری زمین قرار نگرفته است و قطعاً با توجه به توان ماهواره‌بر سیمرغ و تست‌های موفقی که این ماهواره‌بر تاکنون داشته است، سیمرغ اولین ماهواره ایرانی را به فاصله بسیار بالاتر از آنچه تاکنون ماهواره‌های ایرانی رفته بودند، خواهد برد.

** سیمرغ با طلوع به فضا می‌رود

یکی از مهمترین ویژگی‌های ماهواره سیمرغ این است که می‌تواند ماهواره سنگین‌وزن را هم با خود به فضا ببرد. یکی از مهمترین پروژه‌های ماهواره‌ای ایران و شاید مهمترین پروژه ماهواره‌ای کشور، ماهواره طلوع است که پیش از این خبرهای متعددی از آماده بودن آن منتشر شده بود.

بنابر آنچه منوچهر منطقی رئیس مرکز ملی فضایی پیش از این اعلام کرده بود، ماهواره  طلوع، قرار است با ماهواره‌بر سیمرغ به فضا برود. منطقی، زمان پرتاب این ماهواره را سال 95 و یا در ابتدای سال 96 اعلام کرده بود. (لینک)

طلوع، یک ماهواره با قابلیت تصویربرداری از سطح زمین با دقت 25 مترمربع است بدین معنا که این ماهواره کاملاً بومی به‌راحتی می‌تواند این کار را از فاصله 500کیلومتری زمین انجام دهد. طلوع، به‌طور کلی کاربردهای متنوعی دارد و می‌تواند در زمینه‌های زیست‌محیطی، اکتشاف معادن، پیش‌بینی حوادث غیرمترقبه و موضوعات مرتبط فضایی مورد استفاده قرار بگیرد.

                           اطلاعات مربوط به 4 ماهواره‌ای که ایران به فضا پرتاب کرده است

نام ماهوارهوزنماهواره‌برنوع ماهوارهسال پرتابتوضیحات
امید27kgسفیر امیدسنجشی1387این ماهواره در هر 24 ساعت، 15 بار به دور زمین چرخیده و گزارش‌هایی سنجشی به ایستگاه‌های زمینی در ایران ارسال کرده است.
رصد15,3kgسفیر1 ــ بیسنجشی1390رصد، اولین ماهواره ایرانی بود که برق مورد نیاز خود را از صفحات خورشیدی متصل بر دیواره ماهواره و باطری‌هایش، تأمین می‌کرد.
نوید50kgسفیر1 ــ بیتصویربرداری1390تصویربرداری از زمین با وضوح تصویر 750 متر و استفاده از صفحات خورشیدی برای تأمین بخشی از برق ماهواره، از ویژگی‌های اصلی این ماهواره است.
فجر60kgسفیر فجر (سفیر 1 ــ بی)تصویربرداری1393این ماهواره تصاویری با دقت بالا به ایستگاه زمینی ارسال کرده است.

جمهوری اسلامی ایران تاکنون 2 ماهواره سنجشی با نام‌های "امید و رصد" و 2 ماهواره تصویربرداری با نام‌های نوید و فجر را با موفقیت در مدار قرار داده است و در صورت پرتاب ماهواره طلوع به فضا، این پنجمین ماهواره ایرانی است که به فضا می‌رود و از حیث دسته‌بندی ماهواره‌های پرتاب‌شده، طلوع در واقع سومین ماهواره سنجشی کشورمان خواهد بود.

نکته قابل توجه اینکه، ماهواره فجر با 60 کیلوگرم وزن، سنگین‌ترین ماهواره‌ای بوده که توسط ایران به فضا ارسال شده بود و از سوی دیگر با توجه به نیاز کشور برای ارسال ماهواره‌های سنگین‌تری که قابلیت‌های بیشتری داشته باشند، کار ساخت ماهواره سنگین‌تری در کشور آغاز و نهایتاً ماهواره طلوع ساخته شد، اما نیاز بود که ماهواره‌بری بزرگتر از سفیر امید و سفیر1 ــ بی نیز ساخته شود تا قابلیت وزن محمولی را داشته باشد. "سیمرغ" بر همین مبنا ساخته شده تا اولاً بتواند ماهواره‌های سنگین‌تری را به فضا ببرد و ثانیاً بتواند ماهواره‌ را تا ارتفاع بیشتری بالا برده و در مدار LEO قرار دهد.

** ناهید هم احتمالاً با سیمرغ به فضا می‌رود

با آزمایش موفق ماهواره‌بر سیمرغ، حالا دست ایران برای رساندن ماهواره‌هایی با ماندگاری طولانی در فضا باز شده است، بدین معنا که حالا با توجه به ارتفاعی که (500کیلومتری) که سیمرغ می‌تواند ماهواره را در مدار قرار دهد، ایران با این امکان مهم و کلیدی، می‌تواند ماندگاری ماهواره‌های خودش را تا حد قابل ملاحظه‌ای، افزایش دهد.

غیر از طلوع، ماهواره دیگری هم وجود دارد که قرارداد ساخت آن میان سازمان فضایی ایران و پژوهشگاه فضایی ایران در بهمن ماه سال 95 به امضا رسید و طبق این قرارداد، پژوهشگاه فضایی ایران موظف شد که ماهواره‌ ناهید2 را بسازد البته مدیریت و نظارت سیستمی بر مراحل ساخت این ماهواره، به‌عهده سازمان فضایی ایران خواهد بود.

این ماهواره 100کیلویی، قابلیت انجام مأموریت‌های متعددی را دارد که در دو دسته اولیه و ثانویه تعریف شده‌اند. در مأموریت‌های اولیه، تمرکز بر توسعه و تست تکنولوژی‌های اساسی مورد نیاز، از جمله آزمون انتقال مداری با استفاده از پیشرانش تک مؤلفه‌ای و دستیابی به عمر عملیاتی 2 سال است.

ناهید2 یک ماهواره مکعبی‌شکل است که توان مورد نیاز خود را با استفاده از آرایه‌های خورشیدی روی بدنه تأمین می‌کند. این ماهواره با توجه به الزامات مأموریتی تعریف‌شده از یک زیرسیستم کنترل وضعیت سه‌محوره با دقت نشانه‌روی 3 درجه RMS در هر راستا بهره می‌برد.

مأموریت‌های ثانویه این ماهواره نیز شامل، آزمایش موقعیت‌یابی رادیویی مستقل از GPS، آزمون اعمال گشتاور وضعیت با استفاده از پیشرانش، ارتباط مخابراتی S&F، اندازه‌گیری تشعشعات (دزیمتری) و آزمون ارتباط همزمان تلفنی می‌باشد.

همان‌طور که از ویژگی‌های ناهید2 مشخص است، پرواضح است که این ماهواره نیز به‌راحتی می‌تواند توسط ماهواره‌بر سیمرغ راهی فضا شود.

** ناهید1؛ خواهر کوچکتر ناهید2

سابقه پروژه ناهید، به ماهواره ناهید1 بازمی‌گردد که کار ساخت این ماهواره، تقریباً پایان یافته است. "ناهید1" ماهواره‌ای تحقیقاتی است که در قالب راهبرد دستیابی به ماهواره‌های زمین‌آهنگ و به‌منظور به آزمون قراردادن برخی از فناوری‌های کلیدی در این ماهواره‌ها تعریف شده است.

پروژه ماهواره ناهید توسط پژوهشکده سامانه‌های ماهواره پژوهشگاه فضایی ایران، طراحی، ساخته، تست و تجمیع شده است و دانشگاه صنعتی امیرکبیر به‌عنوان یکی از پیمانکاران اصلی با این پژوهشکده، همکاری کرده و کنار بخش‌های دیگری از صنایع کشور، وظیفه تأمین بخش‌هایی از این ماهواره را به‌عهده داشته است.

ناهید1، ماهواره‌‌ای مکعب‌مستطیلی محصور به مکعبی به‌‌قطر 80 سانتی‌متر است که علاوه بر صفحات خورشیدی نصب‌شده روی بدنه، از دو صفحه خورشیدی بازشونده نیز بهره می‌برد. این ماهواره با جرم حداکثر 50 کیلوگرم در مدار بیضوی 250 در 370کیلومتری با زاویه میل 55 درجه به عملیات پرداخته و باز کردن صفحات خورشیدی و ارتباط در باند Ku را در این مدار به آزمون خواهد گذاشت.

پیش از این، محمود واعظی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، ماهواره ناهید2 را مدل پیشرفته‌تر ماهواره ناهید1 معرفی کرده و گفته بود: امیدواریم ماهواره ناهید1 در سال آینده به فضا پرتاب شود.

حالا چرخه لازم برای پرتاب یک ماهواره به فضا با رونمایی و آزمایش موفق ماهواره‌بر سیمرغ و افتتاح پایگاه فضایی امام خمینی(ره)، تکمیل شده و به‌گفته رئیس گروه فضایی صاایران، تعداد زیادی ماهواره از این پایگاه به فضا پرتاب خواهد شد. باید منتظر ماند و دید که آیا ماهواره طلوع به‌عنوان اولین ماهواره با ماهواره‌بر سیمرغ به فضا خواهد رفت یا ماهواره دیگری از ایران برای اولین بار مدار 500کیلومتری را فتح می‌کند.

انتهای پیام/*


نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها