همزمان با افزایش فشار افکار عمومی به دولت؛
امروز روحانی و حامیانش بر کرسی هزینه ها نشسته اند و باید هزینه "خسارات برجام" را هم بدهند و این موضوع آنقدر برایشان باورمند شده است که صادق زیبا کلام از حامیان دولت ازهم اینک اعتدالیون و اصلاح طلبان را بازنده انتخابات 98 اعلام می کند و اصلاح طلبان هم تلاش می کنند تا با انتقاد و ایراد گیری و نقد عملکردهای دولت خود را از هزینه دادن برای روحانی و دولتش رهایی بخشند که بنظر در کوتاه مدت و حداقل انتخابات مجلس امکان تحقق ندارد.
سرویس سیاسی پایگاه 598/ رضا احمد زاده؛ برجام در آستانه سقوط قرار گرفته است و دولت روحانی با آنهمه امید و آرزو در تعامل لیبرالیستی با غرب تقریبا شکست کاملی را متحمل شده است و دست و پا زدنهای اینروزهای دولت روحانی برای ارتباط و ادامه برجام با اروپا ظنزی است که سوابق تاریخی روابط آمریکا و اروپا بر آن صحه می گذارد که آروپا بقول ما ایرانی ها بدون اجازه آمریکایی ها حتی آب هم نمیخورد و این سراب های دروغینی که برخی از دولتمردان در این باره بر زبان جاری می کنند به چندین دلیل می تواند باشد:
1- فشار افکار عمومی داخلی و ناامیدی و یاسی که ملت را دچار آن ساخته است روحانی را برای مردم مانند آن چوپان دروغگویی ساخته است که هر چقدر هم فریاد بزند "گرگ گرگ" کسی باور نخواهد کرد البته روحانی هم چنین اعتقادی به گرگ صفتی اروپایی ها ندارد و بقول آن بانوی هنرمند "تو جیب ما را نزن بقیه پیش کش " قصدم توهین به جایگاه منیع ریاست جمهوری نیست بلکه تاکید این نکته است که روحانی باید دست از "توهین کردن به شعور ملت ایران و آلزایمری قلمداد کردن ایشان" بر دارد.
2- با رسیدن برجام به آستانه شکست نهایی نه تنها مقبولیت شخص روحانی و دولتش که مشروعیت وی در توانایی در پاسداری کردن از حدود و ثغور منافع و قدرت ملی جمهوری اسلامی و امنیت ملت ایران زیر سئوال رفته است.
3- دوباره آزموده را آزمودن خطاست در حالی که روحانی گفته بود: به بعضی از کشورهای شرق آسیا پیغام می‌دهند که با ما مذاکره کن، این کشورها مگر دیوانه شده‌اند که با شما مذاکره کنند. شما علناً مذاکره دیروز را زیرپا می‌گذارید، شما مذاکره امضاشده‌ای که به تأیید شورای امنیت سازمان ملل رسیده، به آن بی‌اعتنا هستید، بعد کشورها بیایند با شما مذاکره کنند؟ اینک دولت روحانی می خواهد راه رفته را بدون توشه و توان نمادهای قدرت ملی به مذاکره – شما بخوانید التماس و احتمالا ترساندن اروپا از انقلابیون برای باقی ماندن در قدرت – از نو طی کند و قطعا اینبار غربیان با دست پر و تیم روحانی با دست خالی و لرزان در سر میز مذاکره خواهند نشست.
4- توجه داشته باشید که در واقع ما چند برجام داریم که با هم به شدت فرق دارند:
* برجامی که آمریکا و اروپا اجرا می کند و قبول دارد.
* برجامی که اقایان دولتی می گویند و در ان همه چیز گل و بلبل است و برای همین حتی بدون امریکا هم به نفع ماست.
* برجامی که نظام با قیود 28 گانه رهبری معظم آنهم با اصرار آقایان پذیرفته است.
برجامی که رهبری می گویند این برجام اخری است برجامی که در حال اجراست اولی است و دومی هم فقط در رویای اقایان دولتی وجود دارد و در واقعیت امر وجود خارجی ندارد . انتظار این بود که برجام نوع اول امضاء نمی شد / دومی فراموش می شد و سومی بجای برجام امروز در دستور کار دولتمردان ما قرار می گرفت.
گذشت زمان در باره بندهای 1 و2و3 صدر الاشاره نیز در یک مهندسی معکوس سیاسی – اجتماعی که در بدنه جامعه و سبد آرای هریک از جناح ها رخ خواهد داد نتایجی غیر از ادعاها و واقعیات مدافعان و منتقدان برجام را در پی خواهد داشت:
* گذر زمان بر عمق و گسترش فشار افکار عمومی بر دولت حسن روحانی برای پاسخگویی به رفتارها و خسارات برجام رو به تزاید خواهد گذاشت و از طرف دیگر بر سرعت مدار نا امیدی مردم از اعتدالیون و اصلاح طلبان دولتی خواهد افزود.
* فشار افکار عمومی با نزدیک شدن به انتخابات مجلس یازدهم در سال 98 و ریاست جمهوری دوره سیزدهم باعث خواهد شد تا مقبولیت اجتماعی روحانی و اصلاح طلبان بشدت کاهش یابد و سبد رای ایشان شاهد "مهاجرت آرای مردم" به سمت فرد یا جریانی خواهد بود که بر کرسی سود و منافع ملت نشسته باشد . امروز روحانی و حامیانش بر کرسی هزینه ها نشسته اند و باید هزینه "خسارات برجام" را هم بدهند و این موضوع آنقدر برایشان باورمند شده است که صادق زیبا کلام از حامیان دولت از هم اینک اعتدالیون و اصلاح طلبان را بازنده انتخابات 98 اعلام می کند و اصلاح طلبان هم تلاش می کنند تا با انتقاد و ایراد گیری و نقد عملکردهای دولت خود را از هزینه دادن برای روحانی و دولتش رهایی بخشند که بنظر در کوتاه مدت و حداقل انتخابات مجلس امکان تحقق ندارد.
* اگر دو مورد بالا تحقق یابد روحانی فقط یک راه چاره دارد و آنهم ادامه مسیر برجام بدون آمریکا و بازی کردن در زمینی است که غرب داور آن خواهد بود می باشد که امروز روحانی این بازی را آغاز کرده است و اگر نتواند به تضمین مورد درخواست ملت و رهبری از اروپا جامه عمل بپوشاند روند معکوش یاد شده سرعت و شتاب بیشتری برای قطعیت حذف روحانی و اصلاح طلبان از سپهر سیاست کشور در انتخابات پیش رو بخود خواهد گرفت. لذا صبر و رصد فضای سیاسی کشور با در نظر گرفتن شاخص های یاد شده ما را در نتیجه گیری و تصمیم گیری انتخابات آتی کمک خواهد کرد.
2- با رسیدن برجام به آستانه شکست نهایی نه تنها مقبولیت شخص روحانی و دولتش که مشروعیت وی در توانایی در پاسداری کردن از حدود و ثغور منافع و قدرت ملی جمهوری اسلامی و امنیت ملت ایران زیر سئوال رفته است.
3- دوباره آزموده را آزمودن خطاست در حالی که روحانی گفته بود: به بعضی از کشورهای شرق آسیا پیغام می‌دهند که با ما مذاکره کن، این کشورها مگر دیوانه شده‌اند که با شما مذاکره کنند. شما علناً مذاکره دیروز را زیرپا می‌گذارید، شما مذاکره امضاشده‌ای که به تأیید شورای امنیت سازمان ملل رسیده، به آن بی‌اعتنا هستید، بعد کشورها بیایند با شما مذاکره کنند؟ اینک دولت روحانی می خواهد راه رفته را بدون توشه و توان نمادهای قدرت ملی به مذاکره – شما بخوانید التماس و احتمالا ترساندن اروپا از انقلابیون برای باقی ماندن در قدرت – از نو طی کند و قطعا اینبار غربیان با دست پر و تیم روحانی با دست خالی و لرزان در سر میز مذاکره خواهند نشست.
4- توجه داشته باشید که در واقع ما چند برجام داریم که با هم به شدت فرق دارند:
* برجامی که آمریکا و اروپا اجرا می کند و قبول دارد.
* برجامی که اقایان دولتی می گویند و در ان همه چیز گل و بلبل است و برای همین حتی بدون امریکا هم به نفع ماست.
* برجامی که نظام با قیود 28 گانه رهبری معظم آنهم با اصرار آقایان پذیرفته است.
برجامی که رهبری می گویند این برجام اخری است برجامی که در حال اجراست اولی است و دومی هم فقط در رویای اقایان دولتی وجود دارد و در واقعیت امر وجود خارجی ندارد . انتظار این بود که برجام نوع اول امضاء نمی شد / دومی فراموش می شد و سومی بجای برجام امروز در دستور کار دولتمردان ما قرار می گرفت.
گذشت زمان در باره بندهای 1 و2و3 صدر الاشاره نیز در یک مهندسی معکوس سیاسی – اجتماعی که در بدنه جامعه و سبد آرای هریک از جناح ها رخ خواهد داد نتایجی غیر از ادعاها و واقعیات مدافعان و منتقدان برجام را در پی خواهد داشت:
* گذر زمان بر عمق و گسترش فشار افکار عمومی بر دولت حسن روحانی برای پاسخگویی به رفتارها و خسارات برجام رو به تزاید خواهد گذاشت و از طرف دیگر بر سرعت مدار نا امیدی مردم از اعتدالیون و اصلاح طلبان دولتی خواهد افزود.
* فشار افکار عمومی با نزدیک شدن به انتخابات مجلس یازدهم در سال 98 و ریاست جمهوری دوره سیزدهم باعث خواهد شد تا مقبولیت اجتماعی روحانی و اصلاح طلبان بشدت کاهش یابد و سبد رای ایشان شاهد "مهاجرت آرای مردم" به سمت فرد یا جریانی خواهد بود که بر کرسی سود و منافع ملت نشسته باشد . امروز روحانی و حامیانش بر کرسی هزینه ها نشسته اند و باید هزینه "خسارات برجام" را هم بدهند و این موضوع آنقدر برایشان باورمند شده است که صادق زیبا کلام از حامیان دولت از هم اینک اعتدالیون و اصلاح طلبان را بازنده انتخابات 98 اعلام می کند و اصلاح طلبان هم تلاش می کنند تا با انتقاد و ایراد گیری و نقد عملکردهای دولت خود را از هزینه دادن برای روحانی و دولتش رهایی بخشند که بنظر در کوتاه مدت و حداقل انتخابات مجلس امکان تحقق ندارد.
* اگر دو مورد بالا تحقق یابد روحانی فقط یک راه چاره دارد و آنهم ادامه مسیر برجام بدون آمریکا و بازی کردن در زمینی است که غرب داور آن خواهد بود می باشد که امروز روحانی این بازی را آغاز کرده است و اگر نتواند به تضمین مورد درخواست ملت و رهبری از اروپا جامه عمل بپوشاند روند معکوش یاد شده سرعت و شتاب بیشتری برای قطعیت حذف روحانی و اصلاح طلبان از سپهر سیاست کشور در انتخابات پیش رو بخود خواهد گرفت. لذا صبر و رصد فضای سیاسی کشور با در نظر گرفتن شاخص های یاد شده ما را در نتیجه گیری و تصمیم گیری انتخابات آتی کمک خواهد کرد.
اخبار ویژه
در گفتگو با خبرنگار جبهه مقاومت مطرح شد:
نغمهای از امید در آسمان سرزمین های اسغالی؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
پر طرفدار ترین ها
