مطالبه گری علیه ویرانگری!
رهبر انقلاب، مطالبه میدانی را «در مقابل تخریب اذهان عمومی» تعبیر میکند و مقام قضائی که از قضاء خود را «شاگرد رهبر» هم معرفی میکند! آن را تشویش اذهان عمومی تفسیر میکند؛ ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا!
سرویس سیاسی پایگاه 598؛ کیوان سلیمانی/ یکی از مهم ترین قسمت های بیانات اخیر رهبر انقلاب در دیدار دانشجویی، این دوگانه است:
1- «مطالبه‌گری آرمان ها از آن چیزهایی است که از آن نباید دست برداشت. اگر چنان چه این حجم عظیم و وسیع تهاجم به افکار عمومی از سوی ضد انقلاب با این مطالبه‌گری ها مواجه نشود، قطعاً ویرانگری خواهد کرد. یادآوری آرمان ها، مطرح کردن آرمان ها، خواستن آرمان ها، طلبکاری نسبت به تحقّق این آرمان ها یک سدی است در مقابل تخریب افکار عمومی و فضاهای نخبگانی -که متأسّفانه روی فضاهای نخبگانی هم دارند کار می کنند- و فضاهای مدیریتی؛ که در مواردی هم متأسّفانه بی‌تأثیر نبوده. اینجا یک لشگری از جوان های مؤمن و انقلابی لازم است که وارد میدان بشوند، مطالبه کنند آرمان ها را و خودشان کمک کنند به تحقق این آرمان ها که البتّه اینکه حالا چه جوری کمک کنند، جای بحث دارد.»
2- «انقلابیگری هم فقط در بستر نظام امکان‌پذیر است؛ این طرف قضیّه را هم توجّه داشته باشید. این‌جور نباشد که بعضی نظام را نفی کنند به‌عنوان اینکه ما انقلابی هستیم؛ ارزش های نظام، ارکان نظام، بنیان های نظام را زیر سؤال ببرند به‌عنوان اینکه ما انقلابی هستیم. انقلابی گری به معنای ویرانگری نیست. انقلابی گری یک مشی صحیح و عاقلانه و پُرانگیزه و پر امید و شجاعانه به سمت اهداف والا است؛ این تعریف و معنای انقلابی گری است؛ و این فقط در بستر و مسیر نظام اسلامی یعنی نظام موجود امکان‌پذیر است؛ خارج از این امکان‌پذیر نیست. انقلابی گری، ساختارشکنی نیست؛ تخریب نظام ناشی از انقلاب نیست.»
اول یعنی برخلاف عملکرد امنیتی غیرانقلابی های دو شعبه چپ نما و راست گرا که مطالبه گری را ویرانگری می دانند و آن را سرکوب می کنند، ایشان مطالبه گری را انقلابی گری و حتی سدی مقابل ویرانگری می دانند و آن را سفارش میکنند.
گویا طبق رویکرد تأییدی همیشگی ایشان که عدالتخواهی را نه مخرب که مقوم نظام و انقلاب اسلامی می دانستند؛ حالا که رویکرد تخریبی ویرانگران ضدانقلاب و انقلابی نما در کنار رویکرد تعلیقی منفعلان و محافظه کاران غیرانقلابی به اوج رسیده، فرمان ولایی برای لشگرکشی جوانان مؤمن انقلابی جهت مطالبه گری طلبکارانه و همکاری همدلانه برای تحقق آرمان ها ضرورت مضاعف یافته است.
و دوم یعنی برخلاف نگاه و عملکرد انتحاری انقلابی نمایان و ضدانقلاب ها که عملا ویرانگری را انقلابی گری می دانند، ایشان ویرانگری را ضدانقلابیگری و انقلابی‌نمایی و اتفاقا سدی مقابل انقلابی گری می دانند، و به مطالبه گری امیدوارانه یعنی عدالتخواهی فعال علیه انتحاری گری ناامیدانه یعنی محافظه کاری حاد دعوت می کنند.
گویا این دعوت به #انقلابی_گری عاقلانه و پرهیز از انقلابی نمایی منحرفانه و گریز از غیرانقلابی گری منفعلانه و محافظه کارانه و ستیز با ضدانقلابی گری معاندانه؛ فصل مشترک بیانات رهبر انقلاب در مناسبات مختلف است.
نکته دیگر بیانات رهبر انقلاب، دعوت به مطالعه علاوه بر دعوت به مطالبه، با این بیان مطایبه آمیز بود: «شما که کتاب متاب نمی خوانید! من کتاب خوانم و دوست دارم شما هم مثل من کتاب خوان شوید.» یک بُعد این خطاب عتاب آمیز، دعوت به عدالتخوانی و عدالتخواهی است، دوگانه ای که هم افزایی دیالکتیکی دارند؛ تحقیق، به تحقق بهتر آرمان ها کمک می کند و شرکت در مطالبه میدانی از غفلت در مطالعه انتزاعی پرهیز میدهد. این دوگانه #عدالتخوانی‌عدالتخواهی مکمل همند و تکیه گاه تقابل با دوگانه #انتحاری‌امنیتی؛ عدالتخوانی منجر به نجات از انقلابی نمایی کورکورانه و ضدانقلابی گری کینه توزانه میشود، و عدالتخواهی منجر به نجات از غیرانقلابی گری سازش کارانه و محافظه کارانه.
به صورت خاص، دعوت رهبر انقلاب به مطالبه طلبکارانه را مقایسه کنیم با رویکرد #توچکاره_ای قوای سه گانه قضاییه، مجریه و مقننه، و همچنین رسانه ملی؛ سرکوب عدالتخواهان توسط اولی و سرزنش منتقدان توسط دومی و بایکوت مخالفان توسط سومی و سانسور هر سه توسط چهارمی!
و به صورت اخص، «تأیید» مجدد جنبش عدالتخواهی توسط مقام معظم رهبری و استقبال از نطق انتقادی نماینده جنبش و دعوت به تحقیق ایجابی برای کمک به تحقق عدالت را مقایسه کنیم با دستگیری دبیر جنبش عدالتخواهی حین حمایت از رانندگان معترض توسط زیرشاخه ای از قوه قضائیه و برخورد توهین آمیز دادستان با دانشجوی پیگیر وضعیت دبیر جنبش و راننده معترض، با تأکید مکرر بر کلید واژه طلبکارانه «تو چکاره ای؟!». رهبر انقلاب، مطالبه میدانی را «در مقابل تخریب اذهان عمومی» تعبیر میکند و مقام قضائی که از قضاء خود را «شاگرد رهبر» هم معرفی میکند! آن را تشویش اذهان عمومی تفسیر میکند؛ ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا!
* عدالتخواهان دانشگاه تهران
1- «مطالبه‌گری آرمان ها از آن چیزهایی است که از آن نباید دست برداشت. اگر چنان چه این حجم عظیم و وسیع تهاجم به افکار عمومی از سوی ضد انقلاب با این مطالبه‌گری ها مواجه نشود، قطعاً ویرانگری خواهد کرد. یادآوری آرمان ها، مطرح کردن آرمان ها، خواستن آرمان ها، طلبکاری نسبت به تحقّق این آرمان ها یک سدی است در مقابل تخریب افکار عمومی و فضاهای نخبگانی -که متأسّفانه روی فضاهای نخبگانی هم دارند کار می کنند- و فضاهای مدیریتی؛ که در مواردی هم متأسّفانه بی‌تأثیر نبوده. اینجا یک لشگری از جوان های مؤمن و انقلابی لازم است که وارد میدان بشوند، مطالبه کنند آرمان ها را و خودشان کمک کنند به تحقق این آرمان ها که البتّه اینکه حالا چه جوری کمک کنند، جای بحث دارد.»
2- «انقلابیگری هم فقط در بستر نظام امکان‌پذیر است؛ این طرف قضیّه را هم توجّه داشته باشید. این‌جور نباشد که بعضی نظام را نفی کنند به‌عنوان اینکه ما انقلابی هستیم؛ ارزش های نظام، ارکان نظام، بنیان های نظام را زیر سؤال ببرند به‌عنوان اینکه ما انقلابی هستیم. انقلابی گری به معنای ویرانگری نیست. انقلابی گری یک مشی صحیح و عاقلانه و پُرانگیزه و پر امید و شجاعانه به سمت اهداف والا است؛ این تعریف و معنای انقلابی گری است؛ و این فقط در بستر و مسیر نظام اسلامی یعنی نظام موجود امکان‌پذیر است؛ خارج از این امکان‌پذیر نیست. انقلابی گری، ساختارشکنی نیست؛ تخریب نظام ناشی از انقلاب نیست.»
اول یعنی برخلاف عملکرد امنیتی غیرانقلابی های دو شعبه چپ نما و راست گرا که مطالبه گری را ویرانگری می دانند و آن را سرکوب می کنند، ایشان مطالبه گری را انقلابی گری و حتی سدی مقابل ویرانگری می دانند و آن را سفارش میکنند.
گویا طبق رویکرد تأییدی همیشگی ایشان که عدالتخواهی را نه مخرب که مقوم نظام و انقلاب اسلامی می دانستند؛ حالا که رویکرد تخریبی ویرانگران ضدانقلاب و انقلابی نما در کنار رویکرد تعلیقی منفعلان و محافظه کاران غیرانقلابی به اوج رسیده، فرمان ولایی برای لشگرکشی جوانان مؤمن انقلابی جهت مطالبه گری طلبکارانه و همکاری همدلانه برای تحقق آرمان ها ضرورت مضاعف یافته است.
و دوم یعنی برخلاف نگاه و عملکرد انتحاری انقلابی نمایان و ضدانقلاب ها که عملا ویرانگری را انقلابی گری می دانند، ایشان ویرانگری را ضدانقلابیگری و انقلابی‌نمایی و اتفاقا سدی مقابل انقلابی گری می دانند، و به مطالبه گری امیدوارانه یعنی عدالتخواهی فعال علیه انتحاری گری ناامیدانه یعنی محافظه کاری حاد دعوت می کنند.
گویا این دعوت به #انقلابی_گری عاقلانه و پرهیز از انقلابی نمایی منحرفانه و گریز از غیرانقلابی گری منفعلانه و محافظه کارانه و ستیز با ضدانقلابی گری معاندانه؛ فصل مشترک بیانات رهبر انقلاب در مناسبات مختلف است.
نکته دیگر بیانات رهبر انقلاب، دعوت به مطالعه علاوه بر دعوت به مطالبه، با این بیان مطایبه آمیز بود: «شما که کتاب متاب نمی خوانید! من کتاب خوانم و دوست دارم شما هم مثل من کتاب خوان شوید.» یک بُعد این خطاب عتاب آمیز، دعوت به عدالتخوانی و عدالتخواهی است، دوگانه ای که هم افزایی دیالکتیکی دارند؛ تحقیق، به تحقق بهتر آرمان ها کمک می کند و شرکت در مطالبه میدانی از غفلت در مطالعه انتزاعی پرهیز میدهد. این دوگانه #عدالتخوانی‌عدالتخواهی مکمل همند و تکیه گاه تقابل با دوگانه #انتحاری‌امنیتی؛ عدالتخوانی منجر به نجات از انقلابی نمایی کورکورانه و ضدانقلابی گری کینه توزانه میشود، و عدالتخواهی منجر به نجات از غیرانقلابی گری سازش کارانه و محافظه کارانه.
به صورت خاص، دعوت رهبر انقلاب به مطالبه طلبکارانه را مقایسه کنیم با رویکرد #توچکاره_ای قوای سه گانه قضاییه، مجریه و مقننه، و همچنین رسانه ملی؛ سرکوب عدالتخواهان توسط اولی و سرزنش منتقدان توسط دومی و بایکوت مخالفان توسط سومی و سانسور هر سه توسط چهارمی!
و به صورت اخص، «تأیید» مجدد جنبش عدالتخواهی توسط مقام معظم رهبری و استقبال از نطق انتقادی نماینده جنبش و دعوت به تحقیق ایجابی برای کمک به تحقق عدالت را مقایسه کنیم با دستگیری دبیر جنبش عدالتخواهی حین حمایت از رانندگان معترض توسط زیرشاخه ای از قوه قضائیه و برخورد توهین آمیز دادستان با دانشجوی پیگیر وضعیت دبیر جنبش و راننده معترض، با تأکید مکرر بر کلید واژه طلبکارانه «تو چکاره ای؟!». رهبر انقلاب، مطالبه میدانی را «در مقابل تخریب اذهان عمومی» تعبیر میکند و مقام قضائی که از قضاء خود را «شاگرد رهبر» هم معرفی میکند! آن را تشویش اذهان عمومی تفسیر میکند؛ ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا!
* عدالتخواهان دانشگاه تهران
اخبار ویژه
در گفتگو با خبرنگار جبهه مقاومت مطرح شد:
نغمهای از امید در آسمان سرزمین های اسغالی؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
پر طرفدار ترین ها
