روی ریل پیشرفت در میانه جنگ ترکیبی

پایگاه 598: هیچ‌کس نمی‌تواند واقعیت جنگ ترکیبی علیه کشورمان را انکار کند. جنگی مرکب از تهدید‌های اقتصادی، سیاسی، امنیتی و نظامی، رسانه‌ای و فرهنگی.

هدف، شکاف افکنی، بی‌ثبات‌سازی، به هم ریختن تمرکز مدیران، نابودی فرصت‌ها و کشیدن ترمز پیشرفت ایران است.

این چنگ در طول دو دهه گذشته پیچیده‌تر شده اما در عین حال، مقامات آمریکایی اذعان کردند سیاست فشار حداکثری، شکست فاحشی خورده است.

جنگ البته تا زمانی که دشمن مطلقا ناامید شود، ادامه خواهد داشت. ما هم در مسیر دفاع، با فراز و نشیب‌هایی دست و پنجه نرم کرده‌ایم.

هر جا که به دشمن اعتماد نکردیم، غافل نشدیم، برنامه ریختیم و پای آن ایستادیم، موفقیت‌های چشمگیر به دست آوردیم؛ و هر جا اعتماد کردیم یا منفعل شدیم، درجا و عقبگرد داشتیم.

همین هفته‌ها که دشمن، فشار خود را شدت بخشیده بود، هم زیرمداری ماهواره بر «قائم۱۰۰» با موتور سوخت جامد و برد ۵۰۰ کیلومتر را با موفقیت پرتاب کردیم؛ و هم از موشک بالستیک هایپرسونیک رونمایی کردیم که می‌‌تواند بیش از پنج برابر سرعت صوت پرواز کند و از همه سامانه‌های سپر موشکی موجود در دنیا بگذرد. این یعنی امکان افزایش برد بین قاره‌ای موشک‌ها، سرعت بالا و قطعیت در اصابت به هدف.

در همین حال، راه‌آهن راهبردی زاهدان- خاش به طول 155 کیلومتر که می‌تواند نقش ویژه‌ای در توسعه اقتصادی شرق کشور داشته باشد، به بهره‌برداری رسید. راه‌آهن زاهدان به چابهار به طول 628 کیلومتر، نقش مهمی در گسترش کریدور اقتصادی جنوب-شمال دارد.

همزمان، پیگیری‌های گسترده‌ای برای گسترش امکانات ترانزیتی میان ایران و عراق در دست انجام است و تلاش بر این است که بر ظرفیت کریدور شرق به غرب افزوده شود.

آخرین بار، حمله به تانکرهای نفتی در مرز عراق و سوریه، میزان وحشت دشمن از ابتکارات کشورمان برای امتداد ترانزیتی به ساحل مدیترانه را بازتاب می‌دهد. به این‌ها اضافه کنید اهتمام به افزایش صادرات نفتی و غیر نفتی را.

گسترش مبادلات تجاری با همسایگان، اوراسیا، و سازمان همکاری‌های شانگ‌های ظرف یک سال گذشته، اگر چه هنوز کامل نشده و ظرفیت بسیاری برای بسط و توسعه دارد، اما با آورده مثبتی که در ارتقای مبادلات تجاری و افزایش درآمدها -در کنار تامین نیازهای طرفینی در حوزه انرژی، منابع غذایی و...- داشته، در کُند کردن حربه تحریم بسیار موثر است.

این تعاملات در کنار دیگر تدابیر موجب شد کشورمان با وجود میراث تورمی 60 درصدی دولت قبل، تحریم‌های دو برابر شده در روند برجام، و بحران اقتصادی (تورمی) جهانی حاصل از جنگ اوکراین، بتواند بحران جهانی غذا و انرژی را با حداقل چالش ممکن سپری کند.

در زمینه تامین امنیت غذایی، کشورمان بحمد الله توانسته وضعیت بهتری در مقایسه با بسیاری از کشورها داشته باشد. بر اساس گزارش "گلوبال هانگر ایندکس"، ایران رتبه سی‌ و پنجمین کشور دارای کمترین گرسنه را در بین دویست کشور دارد و شاخص گرسنگی در محدود Low قرار گرفته است.

مشکلات اقتصادی کم نیست. برخی مشکلات مثل تورم، مزمن و آزاردهنده است. کارنامه مدیران هم همواره نوسان داشته. اما می‌توان امیدوار بود که در صورت صیانت جمعی از "سرمایه ایمان و امید و اراده و ابتکار و هم‌افزایی ملی"، بسیاری از آن مشکلات، ظرف زمانی چند ساله، برطرف یا کم شود.

شرط این موفقیتِ در دسترس، ارتقای شناخت مردم و مسئولان نسبت به واقعیت‌های جنگ ترکیبی از یک سو، و باور داشتن به ظرفیت‌ها و امکانات بسیار کشور برای چیره شدن بر خباثت‌های دشمنان است. این، جنگ اراده‌هاست.