اردوغان به نيابت از چه كساني خود را روي نارنجك مي اندازد؟!

 نخست وزير تركيه درصدد سرايت دادن بحران سوريه و دامن زدن به اختلافات در كشور عراق است.
اردوغان در اظهاراتي مداخله جويانه و به دور از آداب ديپلماتيك مدعي شده بود يك گروه اقليت بر عراق حكومت مي كند و اين ممكن است باعث تجزيه اين كشور شود! تركيه پيش از اين به طارق الهاشمي معاون فراري رئيس جمهور عراق كه از سوي محاكم قضايي عراق متهم به دخالت در ترورهاي سازمان يافته و قتل افراد متعدد و بي گناه در عراق است، پناه داده است.
يك عضو ائتلاف «دولت قانون» در عراق، گفت: اردوغان با حمايت از فهرست العراقيه تلاش مي كند تا به اختلافات طائفه اي در عراق دامن بزند.
«سعد المطلبي» دخالت رجب طيب اردوغان نخست وزير تركيه در امور داخلي كشورش را محكوم كرد و اظهارات وي را به دور از ادب و عرف ديپلماتيك دانست.
وي با اشاره به مواضع تفرقه انگيز اردوغان و حمايت از «رافع العيساوي» وزير دارايي عراق و عضو فهرست العراقيه گفت: فهرست العراقيه از اشغال مناطق عربي و تركمن نشين در شمال عراق حمايت كرده و به همين دليل اردوغان براي دامن زدن به اختلافات طائفه اي از العراقيه حمايت مي كند.
اواخر هفته گذشته نيروهاي امنيتي عراق 10 تن از محافظين رافع العيساوي وزير دارايي عراق و از اعضاي فهرست العراقيه را به اتهام دست داشتن در فعاليت هاي تروريستي بازداشت كردند؛ اردوغان نخست وزير تركيه كه پيش از اين نيز به طارق الهاشمي معاون فراري اسبق رئيس جمهور عراق كه وي نيز متهم به دست داشتن در اقدامات تروريستي است، پناه داده، اين بار نيز از نوري المالكي نخست وزير تركيه انتقاد و وي را به طائفه گري متهم كرد.
المطلبي، گفت: تركيه از فهرست العراقيه دفاع مي كند تا اين فهرست بار ديگر محورهاي طائفه گرايي خود را مطرح كند؛ فهرست العراقيه هيچ دستاوردي براي مردم عراق نداشته است و در مسير جلوگيري از سازندگي و كاهش امنيت فعاليت مي كند.
عضو ائتلاف دولت قانون عراق افزود: علاوه بر تركيه برخي طرف هاي منطقه اي ديگر مانند قطر، عربستان و آمريكا نمي خواهند عراق موضوع مستقلي داشته باشد و از مدت ها پيش عراق را براي تغيير سياست هايش در سوريه تحت فشار قرار داده اند.
متأسفانه دولت تركيه طي يك سال اخير مورد سوء استفاده رژيم هاي آمريكا، اسرائيل و عربستان قرار گرفته و تبديل به پياده نظام اين جبهه ارتجاع براي ايجاد درگيري هاي نظامي در منطقه شده است. يك ماه و نيم پيش توماس فريدمن در مصاحبه با روزنامه مليت تركيه تصريح كرده بود: ما ديگر به اندازه «يك بند انگشت توان مداخله مستقيم نظامي در بحران هايي مانند سوريه را نداريم. البته مي توانيم پول و سلاح بدهيم و پشتيباني كنيم اما قادر به دخالت مستقيم نيستيم و از اين جهت كشورهايي مانند تركيه بايد به تنهايي اما با حمايت ما عمل كنند. آمريكا وارد دوره اي شده كه بايد براي حل بحران هاي خاورميانه به متحدان منطقه اي اش اعتماد كند. ما در اين دوره بايد كمي هم به مسائل و مشكلات داخلي بپردازيم. هم اكنون «بيت لحم» ايالت پنسيلوانيا براي ما مهم تر از بيت لحم خاورميانه است. مردم آمريكا وارد دوره اي مي شوند كه بايد براي دريافت خدمات كمتري از دولت خود بهاي بيشتري بپردازند. در چنين دوره اي مردم آمريكا بيشتر از گذشته اين پرسش را خواهند كرد كه چرا نيروهايمان در فلان منطقه از جهان مستقر شده اند؟ من فكر مي كنم در چنين شرايطي نقش تركيه براي سياست خارجي آمريكا بسيار مهم تر از گذشته خواهد شد.»
فريدمن با مرور تجربه ناكام جنگ هاي عراق و افغانستان گفته بود: ما در عراق ضامن نارنجك را كشيديم و خودمان را روي آن انداختيم. همه تركش هاي جنگ عراق به ما اصابت كرد و البته به ديگران نيز آسيب زد. در حال حاضر ديگر هيچ كشوري خواستار ايفاي نقشي كه آمريكا در عراق بازي كرد براي حل بحران سوريه نيست. ما از تركيه خواهيم خواست به دليل ناتواني ما، در حل اين بحران كمك كند. اين اسمش التماس است و نه استفاده از تركيه(!)
تحليل گران معتقدند نتايج بحران سازي هاي زنجيره اي تركيه در منطقه كه ابعاد قومي و مذهبي هم دارد، دير يا زود دامن اين كشور را نيز خواهد گرفت، چيزي كه علاقه مشترك رژيم اسرائيل و رژيم سعودي است.