به گزارش پایگاه 598، روزنامه «کیهان» نوشت: اواخر بهار 1383 بود که خبر دعوت مجمع روحانیون مبارز از میرحسین موسوى منتشر شد. در این خبر آمده بود: «مجمع روحانیون مبارز ضمن تأکید بر ضرورت برگزارى انتخابات حماسى و پرشور و حضور گسترده مردم در این عرصه مهم سیاسى کشور و نقش تعیینکننده آن در حفظ اقتدار ملى، تصویب نمود که از جناب آقاى مهندس میرحسین موسوى، نخستوزیر محبوب دوران پرافتخار امام خمینى(ره) جهت کاندیداتورى ریاستجمهورى دعوت به عمل آورد».
بعد از انتشار این خبر بود که قدرتالله علیخانى (عضو مجمع روحانیون مبارز) گفت : «میرحسین موسوى شخصیت مورد احترامى است و کاندیداتورى او در انتخابات ریاستجمهورى خوب است؛ امّا بعید مىدانم که ایشان به آن معنا دوباره وارد عرصه سیاسى شود».
پس از صدور بیانیه مجمع روحانیون مبارز به عنوان یکى از محورىترین احزاب جریان دوم خرداد در دعوت از میرحسین موسوى، دیگر احزاب این جریان نیز به حمایت از موسوى برخاستند. حزب مشارکت، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامى، حزب همبستگى، مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم، مجمع نیروهاى خط امام(ره)، حزب مردمسالارى، جمعیت زنان جمهورى اسلامى، برخى دفاتر تحکیم وحدت و . . . از این جمله بودند. امّا علىرغم حجم بالاى تبلیغات براى ورود میرحسین موسوى به عرصه انتخابات، وى شرایط را براى حضور خود مهیا ندانست و همانند انتخابات هفتم ریاستجمهورى دست رد به سینه اصلاحطلبان، بخصوص مجمع روحانیون مبارز به عنوان دعوتکننده وى زد.
مهدى کروبى (دبیرکل وقت مجمع روحانیون مبارز) در این باره گفت: «متأسفانه مهندس میرحسین موسوى نخستوزیر دوران پرافتخار حضرت امام خمینى در جلسه امروز با تشکر از همه گروهها و شخصیتهایى که از وى حمایت کردهاند، اعلام کرد کاندیداتورى انتخابات ریاستجمهورى را نمىپذیرد».
اگرچه میرحسین موسوى هیچگاه دلایل انصرافش از کاندیداتورى انتخابات نهم ریاستجمهورى را بیان نکرد ولى اظهارنظرهاى بسیارى از اصلاحطلبان و وابستگان به تشکلهاى جریان دوم خرداد، از تبلیغاتى بودن اعلام حضور موسوى در رقابتهاى انتخاباتى خبر مىداد.
در حالى که مجمع روحانیون مبارز از پیشگامان دعوت موسوى براى کاندیداتورى بود، محمدرضا دولتآبادى (عضو مجمع روحانیون مبارز) از پشت پرده به صحنه آوردن موسوى توسط اصلاحطلبان سخن گفت :«مسایلى که امروز در مورد حمایت تمام گروههاى جبهه دوم خرداد از میرحسین موسوى عنوان مىشود، بسیار تاکتیکى و فریبکارانه است».
او به این واقعیت تأکید کرد که : «دیدگاههاى سیاسى و اقتصادى بسیارى از
گروههاى دوم خرداد با نوع تفکر اجرایى میرحسین موسوى ناسازگار است».