آنچه درباره یک سرگرمی فریبنده نمی‌دانید؛
ادامه واکنش ها به سخنان احمدی نژاد در سازمان ملل:
روز گذشته سایت خبری سی.ان.ان در واکنشی تند به سخنرانی رئیس جمهور در سازمان ملل به هتاکی و اهانت به دکتر احمدی نژاد پرداخت و در مقاله ای ضعیف به قلم جیم والش ( کارشناس امنیت بین الملل در CNN )، با ارایه استدلالاتی آشفته و کم مایه تلاش نمود تا با تکیه بر تصوراتی موهوم، مسئولان نظام را دچار اختلاف قلمداد نموده و هیزم کش آتشی گردد که در واقع موجودیت و موضوعیت ندارد.
سرویس بین الملل پایگاه 598 - محمد حسین رضایی/ روز گذشته سایت خبری سی.ان.ان در واکنشی تند به سخنرانی رئیس جمهور در سازمان ملل به هتاکی و اهانت به دکتر احمدی نژاد پرداخت و در مقاله ای ضعیف به قلم جیم والش، با ارایه استدلالاتی آشفته و کم مایه تلاش نمود تا با تکیه بر تصوراتی موهوم، مسئولان نظام را دچار اختلاف قلمداد نموده و هیزم کش آتشی گردد که در واقع موجودیت و موضوعیت ندارد.
جیم والش، یکی از عوامل سی ان ان است که فعالیتش در زمینه ی امنیت بین الملل متمرکز بوده و در مؤسسه ی تکنولوژی ماساچوست (MIT) همکار تحقیق است.
CNN در مطلبی با عنوان « ضعف احمدی نژاد در نیویورک » نوشت:
" سی ان ان: هوا به طور غیر عادی دم کرده بود، ایست های بازرسی و موانع پلیس در هر گوشه ای به چشم می خورد و لیموزین های سیاه رنگ طوری با سرعت در خیابان ها حرکت می کردند که گویی در جاده ی مسابقه میتازند.
این فقط می تواند یک معنا داشته باشد: آغاز اجلاس سالانه ی مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک- جشنواره ی رؤسای جمهور، نخست وزیران، پادشاهان و سلاطین.
من در شش سال گذشته برای شرکت در میتینگ های رئیس جمهور بدنام ایران، محمود احمدی نژاد، به منهتن رفته ام. او هر بار که به نیویورک می آید با گروهی از متخصصین ایرانی دیدار و گفتگو می کند ولی این برنامه امسال لغو گردید.
من 15 ساعت گفتگوی رو در رو با رئیس جمهور ایران را ثبت کرده ام و با انجام این کار فهمیده ام که گاهی بعضی از کلیشه ها ی درست و دقیق شناسانده نشده اند.
احمدی نژاد اکثراً این گونه توصیف شده است: « رئیس قدرتمند کشوری که دشمن قسم خورده ی ایالات متحده است »؛ و یا « کم عقلی که مشتاق است به نام دین ، ریسک نابودی خود را بپذیرد»
این دیدگاه های قابل فهم،به نقطه نظرات رئیس جمهور ایران درباره ی هرچیزی-که اغلب از قول او نقل می شوند- از 11 سپتامبر گرفته تا هولوکاست جهت می دهند. اما این تصویر ارایه شده از احمدی نژاد بسیار ساده و بی نهایت گمراه کننده است.
خب، با این حال، اگر او را ببینید چه چیزی شما را شگفت زده می کند؟
اولین چیزی که توجه شما را جلب می کند این است که ، همانند من، متوجه می شوید رئیس حکومت ایران کوتاه قد است. بسیار کوتاه. و اصلا صمیمی نیست. شخصیتی پرجذبه و فراتر از زندگی [معمولی] ندارد. باهوش است و خود را به عنوان یک مناظره کننده بیش از حد قبول دارد. در واقع به نظر می رسد که از سر و کله زدن با منتقدینش لذت می برد اما او هم ممکن است عصبانی شود. او دیوانه نیست، یا حداقل به نحو آشکاری دیوانه نیست!
سخنرانی های او در سازمان ملل با امریکا سر سازش ندارند و با اتهامات عجیب و غریب و انتقادهای قدیمی از قدرت های بزرگ مشخص هستند. این سخنرانی های عمومی چیزی هستند که معمولا بینندگان مشاهده می کنند و [این سخنرانی ها] با تصویر او سازگاری دارند. اما در میتینگ ها و مصاحبه های خصوصی امید خود برای بهبود روابط ایران و امریکا را بیشتر ذکر کرده و پیشنهادات دیپلماتیکی ارائه می دهد.
احتمالا بهترین راه برای درک سخنرانی های او در سازمان ملل، جست و جو برای یافتن چیزهایی است که او نمی گوید. در این هفته او علیه حضور ایالات متحده و ناتو در اقصی نقاط جهان سخنان پر حرارتی داشت اما درکنار بیان این نکته که "حملات 11 سپتامبر سال 2001 بهانه های ’مرموزی‘ برای شروع جنگ در افغانستان بوده اند" و این که " پس از حمله ی امریکا به افغانستان تجارت مواد مخدر افزایش داشته است"، خیلی کم به بیان فعالیت های امریکا در افغانستان پرداخت.
چرا؟ زیرا ایران نگران بی ثباتی در افغانستان است، کشوری که با او مرزهای مشترک دارد و بیش از یک بار این ایده را مطرح کرده است که ایران و امریکا باید با یکدیگر همکاری داشته باشند. به رغم تمام این لفاظی ها و موعظه های عقیدتی، ایران کاملاَ از منافع ملی خود آگاه است و تمایل دارد تا مانند هر کشور عادی دیگری منافعِ خود را دنبال کند.
بخش گم شده ی دیگر در صحبت های او این بود که هیچ اشاره ای به پیشنهاد خود درباره ی موضوع هسته ای نکرد: او فقط گفت که اگر جامعه ی بین الملل سوخت هسته ای به ایران بفروشد، این کشور غنی سازی اورانیوم تا 20% را که برای رآکتور پزشکی اش به ان نیاز دارد- متوقف خواهد کرد. این پیشنهادی است با پیشینه ای پیچیده، اما تحلیلگران منع گسترش سلاح های هسته ای از آن استقبال خواهند کرد.
آخرین چیزی که می تواند یک شگفتی به حساب بیاید آن است که علی رغم تمام توجهاتی که در این هفته به سوی احمدی نژاد معطوف بود، او در واقع هیچ گاه بدین اندازه در موضع ضعف نبوده است.
ایران همیشه اختلافات داخلی داشته است، اما این اختلاف ها اخیراً به اوج رسیده اند. رئیس جمهور با قدرتمندترین شخصیت ایران، آیت الله خامنه ای مواجه ای داشته و بازنده شد.
در واقع احمدی نژاد به دلیل رنجشی که منجر به عقب نشینی شد جلسات کابینه را تحریم کرد. قوه ی قضائیه ی ایران آزادی کوهنوردان امریکایی را به تعویق انداخت تا درخواست رئیس جمهور برای اقدام و رسیدگی قاطع به مطالبات عمومی را رد کند.
از همه مهم تر، چهره های طرفدار رئیس جمهور بازداشت شدند و نزدیک ترین فرد مورد اعتمادش - که پدرزن پسرش نیز هست - تبدیل به یک هدف گردید.
حتی شایعاتی وجود دارد مبنی بر اینکه ممکن است خود رئیس جمهور نیز بازدداشت شود. احمدی نژادی که همیشه آماده ی نبرد کردن است، این بار با دشمنان داخلی از هر جبهه ای رو در روست و شاید به همین دلیل است از سفر سالیانه اش به نیویورک استقبال کرد. حداقل این جا در آمریکا به گونه ای با او برخورد شد که گویی "روزهای خوب گذشته" را تجربه می کرد.
نظرات بیان شده در این یادداشت فقط به جیم والش متعلق هستند."
جیم والش، یکی از عوامل سی ان ان است که فعالیتش در زمینه ی امنیت بین الملل متمرکز بوده و در مؤسسه ی تکنولوژی ماساچوست (MIT) همکار تحقیق است.
CNN در مطلبی با عنوان « ضعف احمدی نژاد در نیویورک » نوشت:
" سی ان ان: هوا به طور غیر عادی دم کرده بود، ایست های بازرسی و موانع پلیس در هر گوشه ای به چشم می خورد و لیموزین های سیاه رنگ طوری با سرعت در خیابان ها حرکت می کردند که گویی در جاده ی مسابقه میتازند.
این فقط می تواند یک معنا داشته باشد: آغاز اجلاس سالانه ی مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک- جشنواره ی رؤسای جمهور، نخست وزیران، پادشاهان و سلاطین.
من در شش سال گذشته برای شرکت در میتینگ های رئیس جمهور بدنام ایران، محمود احمدی نژاد، به منهتن رفته ام. او هر بار که به نیویورک می آید با گروهی از متخصصین ایرانی دیدار و گفتگو می کند ولی این برنامه امسال لغو گردید.
من 15 ساعت گفتگوی رو در رو با رئیس جمهور ایران را ثبت کرده ام و با انجام این کار فهمیده ام که گاهی بعضی از کلیشه ها ی درست و دقیق شناسانده نشده اند.
احمدی نژاد اکثراً این گونه توصیف شده است: « رئیس قدرتمند کشوری که دشمن قسم خورده ی ایالات متحده است »؛ و یا « کم عقلی که مشتاق است به نام دین ، ریسک نابودی خود را بپذیرد»
این دیدگاه های قابل فهم،به نقطه نظرات رئیس جمهور ایران درباره ی هرچیزی-که اغلب از قول او نقل می شوند- از 11 سپتامبر گرفته تا هولوکاست جهت می دهند. اما این تصویر ارایه شده از احمدی نژاد بسیار ساده و بی نهایت گمراه کننده است.
خب، با این حال، اگر او را ببینید چه چیزی شما را شگفت زده می کند؟
اولین چیزی که توجه شما را جلب می کند این است که ، همانند من، متوجه می شوید رئیس حکومت ایران کوتاه قد است. بسیار کوتاه. و اصلا صمیمی نیست. شخصیتی پرجذبه و فراتر از زندگی [معمولی] ندارد. باهوش است و خود را به عنوان یک مناظره کننده بیش از حد قبول دارد. در واقع به نظر می رسد که از سر و کله زدن با منتقدینش لذت می برد اما او هم ممکن است عصبانی شود. او دیوانه نیست، یا حداقل به نحو آشکاری دیوانه نیست!
سخنرانی های او در سازمان ملل با امریکا سر سازش ندارند و با اتهامات عجیب و غریب و انتقادهای قدیمی از قدرت های بزرگ مشخص هستند. این سخنرانی های عمومی چیزی هستند که معمولا بینندگان مشاهده می کنند و [این سخنرانی ها] با تصویر او سازگاری دارند. اما در میتینگ ها و مصاحبه های خصوصی امید خود برای بهبود روابط ایران و امریکا را بیشتر ذکر کرده و پیشنهادات دیپلماتیکی ارائه می دهد.
احتمالا بهترین راه برای درک سخنرانی های او در سازمان ملل، جست و جو برای یافتن چیزهایی است که او نمی گوید. در این هفته او علیه حضور ایالات متحده و ناتو در اقصی نقاط جهان سخنان پر حرارتی داشت اما درکنار بیان این نکته که "حملات 11 سپتامبر سال 2001 بهانه های ’مرموزی‘ برای شروع جنگ در افغانستان بوده اند" و این که " پس از حمله ی امریکا به افغانستان تجارت مواد مخدر افزایش داشته است"، خیلی کم به بیان فعالیت های امریکا در افغانستان پرداخت.
چرا؟ زیرا ایران نگران بی ثباتی در افغانستان است، کشوری که با او مرزهای مشترک دارد و بیش از یک بار این ایده را مطرح کرده است که ایران و امریکا باید با یکدیگر همکاری داشته باشند. به رغم تمام این لفاظی ها و موعظه های عقیدتی، ایران کاملاَ از منافع ملی خود آگاه است و تمایل دارد تا مانند هر کشور عادی دیگری منافعِ خود را دنبال کند.
بخش گم شده ی دیگر در صحبت های او این بود که هیچ اشاره ای به پیشنهاد خود درباره ی موضوع هسته ای نکرد: او فقط گفت که اگر جامعه ی بین الملل سوخت هسته ای به ایران بفروشد، این کشور غنی سازی اورانیوم تا 20% را که برای رآکتور پزشکی اش به ان نیاز دارد- متوقف خواهد کرد. این پیشنهادی است با پیشینه ای پیچیده، اما تحلیلگران منع گسترش سلاح های هسته ای از آن استقبال خواهند کرد.
آخرین چیزی که می تواند یک شگفتی به حساب بیاید آن است که علی رغم تمام توجهاتی که در این هفته به سوی احمدی نژاد معطوف بود، او در واقع هیچ گاه بدین اندازه در موضع ضعف نبوده است.
ایران همیشه اختلافات داخلی داشته است، اما این اختلاف ها اخیراً به اوج رسیده اند. رئیس جمهور با قدرتمندترین شخصیت ایران، آیت الله خامنه ای مواجه ای داشته و بازنده شد.
در واقع احمدی نژاد به دلیل رنجشی که منجر به عقب نشینی شد جلسات کابینه را تحریم کرد. قوه ی قضائیه ی ایران آزادی کوهنوردان امریکایی را به تعویق انداخت تا درخواست رئیس جمهور برای اقدام و رسیدگی قاطع به مطالبات عمومی را رد کند.
از همه مهم تر، چهره های طرفدار رئیس جمهور بازداشت شدند و نزدیک ترین فرد مورد اعتمادش - که پدرزن پسرش نیز هست - تبدیل به یک هدف گردید.
حتی شایعاتی وجود دارد مبنی بر اینکه ممکن است خود رئیس جمهور نیز بازدداشت شود. احمدی نژادی که همیشه آماده ی نبرد کردن است، این بار با دشمنان داخلی از هر جبهه ای رو در روست و شاید به همین دلیل است از سفر سالیانه اش به نیویورک استقبال کرد. حداقل این جا در آمریکا به گونه ای با او برخورد شد که گویی "روزهای خوب گذشته" را تجربه می کرد.
نظرات بیان شده در این یادداشت فقط به جیم والش متعلق هستند."
اخبار ویژه
باز هم انتخابات و بازهم تحولات ظاهری؛
تحرکات مشکوک جریان سازش در آستانه انتخابات ریاست جمهوری؛
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
