به گزارش سرویس ورزشی پایگاه 598، اگرچه فوتبال در سال 1904 با
تاسيس فدراسيون بين المللي فوتبال (فيفا) رسما موجوديت يافت، اما تا سال
1924 که بازي هاي المپيک در پاريس برگزار شد، اين ورزش به جايگاه شايسته
خود در مسابقات دست نيافته بود.
در آن بازي ها، براي نخستين بار تيم هايي از ساير قاره هاي جهان به مصاف حريفان اروپايي رفتند.
مسابقات فوتبال المپيک به موفقيت بي نظيري دست يافت و 50 هزار نفر مسابقه فينال بين دو تيم اروگوئه و سوييس را تماشا کردند.
شرکت نکردن بسياري از کشورها در المپيک 1928 آمستردام، آغاز تولد يک مسابقه مستقل فوتبال بود.
البته پيش از آن فکر برپايي جام جهاني فوتبال از سال 1919 که "ژول ريمه" به رياست فدراسيون فوتبال فرانسه برگزيده شد، به ميان آمد. وي 11 سال تمام ايده خود را دنبال کرد تا سرانجام موفق به برگزاري آن گرديد. در اين راه دولت فرانسه کمک شاياني به وي کرد.
ژول ريمه در 24 اکتبر 1871 ميلادي در خانه آسياباني در ناحيه "توله‌اوت مون" فرانسه چشم به جهان گشود. دوران کودکي خود را مثل ديگر کودکان سپري کرد و در نوجواني موفق شد مسابقات محلي فوتبال را برپا کند. چندين سال بعد او با همکاري سرپرستان تيم‌ها، اتحاديه‌اي برپا کرد که سنگ بناي اتحاديه فوتبال فرانسه شد. از طرفي تحصيلات خود را ادامه داد تا وکيل شود. ژول ريمه با تلاش و پشتکار فراوان در فعاليت‌هايش به رياست فدراسيون فوتبال فرانسه رسيد. سپس هانري دلوناي را به همکاري دعوت و به معاونت خود برگزيد. دلوناي توانست مسابقات جام ملتهاي اروپا را در سال 1960 بنيان گذارد.
ژول ريمه در دهه سوم قرن بيستم پس از گورين فرانسوي و برلي و ولفال انگليسي، سومين فردي بود که رياست فدراسيون بين‌المللي فوتبال را برعهده گرفت و در انديشه خلق جام جهاني به نقاط مختلف جهان سفر کرد. او ايده برگزاري جام جهاني را همه جا مطرح کرد، اما در اروپا به ويژه در بريتانيا نتوانست طرفداراني پيدا کند. در عوض در اروپاي جنوبي (ايتاليا، اسپانيا، پرتقال و يوگسلاوي) و آمريکاي جنوبي (برزيل، آرژانتين، اروگوئه و شيلي) هواداراني پيدا کرد که در کنگره فوتبال در سال 1928 کمک فراواني جهت به ثمر رساندن ايده‌اش به وي نمودند.
کنگره فوتبال در 26 مه 1928 به مناسبت برگزاري بازيهاي المپيک آمستردام برگزار شد و ژول ريمه توانست با رأي‌هاي موافق کشورهاي آمريکاي جنوبي طرح برگزاري جام جهاني فوتبال را به تصويب برساند. در آن زمان انگليسي‌ها خود را از فوتبال تازه پاگرفته جدا کرده بودند و کشورهاي اروپاي شمالي هم ميانه خوبي با ژول ريمه و افکارش نداشتند. اما ژول ريمه توانست پس از گذشت هشت سال ايده اي را که در کنفرانس آنتورپ در سال 1920، مطرح کرده بود، به نتيجه و سرانجام برساند. در رأي‌گيري به عمل آمده در فدراسيون جهاني فوتبال 26 عضو راي موافق و 5 کشور دانمارک، فنلاند، نروژ، سوئد و استوني رأي مخالف دادند.
در 8 سپتامبر 1928 در کنفرانس زوريخ در کشور سوئيس موافقت شد که جام جهاني هر 4 سال يکبار برگزار شود و اعضاي فيفا تصميم گرفتند اولين دوره آن در سال 1930 انجام شود.
اعضاي فيفا براي انتخاب اولين ميزبان جام جهاني با مشکلات عديده‌اي روبه‌رو شدند. اما ژول ريمه با درايت خود کشور اروگوئه را که قهرمان فوتبال دو المپيک 1924 و 1928 بود، براي ميزباني در نظر گرفت. ژول ريمه با پيش کشيدن بحث حرفه اي و آماتوري بودن بازي هاي المپيک به اين صورت که اگر بازيکنان حرفه‌اي از فوتبال المپيک حذف شوند، اروگوئه قدرت خود را در صحنه بين المللي از دست خواهد داد و همچنين با مانور بر روي امکان برپايي جشن صدمين سال استقلال در سال 1930 براي اروگوئه‌اي‌ها، اين کشور را مجاب به تقبل ميزباني اولين دوره جام جهاني کرد.
در نهايت در کنگره فيفا در شهر بارسلوناي اسپانيا به تاريخ 18 ماه مه سال 1929 اروگوئه رسماً ميزباني جام جهاني را پذيرفت. اما مشکلات برپايي اولين دوره به همين جا ختم نشد، زد و بندهاي سياسي مانع رشد مسابقات نوپا گرديد. تحريم چند عضو اروپايي، از جمله تمام 4 اتحاديه فوتبال بريتانيا، تعداد شرکت کنندگان اولين دوره را به 13 تيم کاهش داد که اين تعداد نه تنها کافي نبود، بلکه حتي براي شکل‌گيري چهار گروه 4 تيمي نيز کفايت نمي‌کرد.
اقدام فيفا براي برگزاري اولين دوره رقابتهاي جام جهاني در اروگوئه با استقبال جهاني روبرو نشد چون در همين زمان اروپا در بحران اقتصادي عميقي دست و پا مي زد.
از طرفي شرکت در رقابت هاي جام جهاني مستلزم پيمودن مسيري طولاني از جمله سفرهاي دريايي بود علاوه بر اينکه بازيکنان را به مدت حداقل دو ماه از تيم باشگاهي شان جدا مي کرد که هنوز هم موضوع مورد مناقشه باشگاه هاست.
گرچه انتشار اين خبر با استقبال و شادماني زيادي در تمام کشورهاي صاحب فوتبال روبرو شده بود اما بسياري از اروپايي ها از انجام سفر دريايي طولاني مدتي که واضح بود بسيار خسته کننده و پرهزينه است، روگردان بودند به همين دليل فدراسيون هاي اين قاره عهد خود براي شرکت در اولين دوره جام را زير پا گذاشتند. تا دو ماه قبل از جام جهاني، حتي يک تيم اروپايي نيز اعلام آمادگي نکرده بود اما با تلاش هاي شخصي ژول ريمه چهار تيم روماني، بلژيک، فرانسه و يوگسلاوري روز 21 ژوئن 1930 سوار کشتي شده و هشت روز بعد در سواحل ريودوژانيرو تيم برزيل را نيز همراه خود کرده و 4 ژوئيه به مونته ويدئو رسيدند.
از اين رو اولين جام جهاني فوتبال با حضور تنها 13 تيم شامل چهار تيم از اروپا، هشت تيم از آمريکاي جنوبي و نماينده ايالات متحده آمريکا برگزار شد. فوتبالي که در زمين به نمايش گذاشته شد، در بالاترين سطح قرار داشت و برخلاف انتظار تماشاگران که تصور مي کردند تيم هاي آمريکاي جنوبي از همه برتر باشند، اروپايي ها خيلي خوب نشان دادند.
برگزاري اولين دوره مسابقات جام جهاني نسبت به امروز تفاوت هاي زيادي داشت و هيچ رقابت مقدماتي انجام نشد حتي قرعه کشي اين مسابقات بعد از ورود 13 تيم دعوت شده به اروگوئه، انجام شد.
در اين دوره مسافرت اروپايي‌ها به اروگوئه مشکلات فراواني براي آنها به همراه داشت، به طوريکه تيم روماني سه هفته طول کشيد تا در رقابت‌ها حاضر شود. اما اساسي‌ترين مشکل اروگوئه نداشتن ورزشگاهي مناسب براي انجام ديدارها بود. مقامات اروگوئه فقط هشت ماه وقت داشتند تا ورزشگاهي عظيم در شهر مونته ويدئو پايتخت اروگوئه بنا کنند. با توجه به امکانات محدود، دولت از ملت تقاضاي کمک کرد و مردم سراسر کشور با تمام توان در اين امر خارق‌العاده از روي ميل باطني هميار شدند و هرکس به اندازه حداکثر توانايي خود خدمت کرد. در آن هنگام از وسايل حمل و نقل و ساختماني امروز خبري نبود و فقط روحيه وطن‌پرستي مردم بود که اين امر را ممکن ساخت.
به اين ترتيب ورزشگاه شهر مونته ويدئو در زمان مقرر آماده برگزاري جام جهاني گرديد. البته ساخت ورزشگاه تنها کار طاقت فرسايي نبود که ژول ريمه بر گردن مردم علاقمند اين کشور نهاد، تقبل هزينه اقامت ميهمانان جام جهاني، ميزباني ملت اروگوئه را در تاريخ برگزاري اين جام جاودانه کرد.
پيش از شروع اولين دوره جام جهاني، کشورهاي عضو فيفا به رهبري ژول ريمه تصميم گرفتند که جامي به عنوان يادبود تهيه کنند و به قهرمان جام اهدا نمايند. از اين رو "آبل لافلور" فرانسوي مجسمه اي به ارتفاع 12 اينچ و وزن 8 پوند (480/3 کيلوگرم) از طلاي جامد بدين منظور ساخت و طبق توافق اعضاي فيفا تصميم گرفته شد، هر تيمي که سه بار فاتح آن شود، مالک هميشگي جام گردد.
تا سال 1956 اين جام طلايي عنوان خاصي نداشت، اما در اين سال در مراسم تجليل از ژول ريمه جام را به نام وي خواندند و از اين تاريخ جام "ژول ريمه" نام گرفت. اروگوئه در سال هاي 1930 و 1950، ايتاليا در سال هاي 1934 و 1938 قهرمان جام جهاني شدند ولي برزيل که دو بار پياپي در سال هاي 1958 و 1962 قهرمان جهان شده بود با قهرماني در جام جهاني 1970 براي هميشه مالک جام ژول ريمه گرديد.
با پايان گرفتن افسانه ژول ريمه، مقامات فدراسيون جهاني فوتبال تصميم گرفتند که جام ديگري را جايگزين آن نمايند. از اين رو در تاريخ 5 آوريل 1971، يک ايتاليايي به نام "سيلويو گازاينگا" يک طرح جديد به فيفا ارائه کرد که اين طرح مورد تاييد مقامات فيفا قرار گرفت و کارگاه طلاسازي به نام "برتوني" با دريافت يک ميليون فرانک سوئيس، مجسمه اي به ارتفاع 15 اينچ و وزن 11 پوند (785/4 کيلوگرم) از طلاي جامد ساخت.
اين جام برخلاف جام ژول ريمه نبود که کشوري پس از کسب سه عنوان قهرماني مالک آن گردد. در نتيجه هيچ کشوري براي هميشه اين جام را پيش خود نگاه نخواهد داشت، بلکه قهرمانان جام جهاني تنها يک کپي از اين جام را براي يادبود خواهند داشت.
در بازي افتتاحيه اولين جام جهاني تيم فرانسه توانست مکزيک را 4 بر 1 ببرد و به سختي مقابل آرژانتين با يک گل تن به شکست داد که البته با جنجال هم همراه بود. داور مسابقه شش دقيقه زودتر سوت پايان را به صدا درآورد اما با شدت گرفتن اعتراضات و وخيم شدن اوضاع بازيکنان دو تيم را به زمين فراخواند درحاليکه برخي از آنها زير دوش بودند!
اما چند روز بعد ورزشگاه يکصد هزار نفري سنتناريو در انتظار براي برگزاري فينال ميان دو تيم از آمريکاي جنوبي به نام اروگوئه و آرژانتين، فضاي ملتهبي ايجاد کرده بود و نخستين فينال بين کشور ميزبان و همسايه اش برگزار شد.
تيم اروگوئه بعد از اينکه 2 بر 1 از حريف عقب افتاد، در نيمه دوم با شجاعت تمام موفق شد نتيجه را 4 بر 2 به سود خود تغيير داده و جامي را که آبل لافلور سازنده آن امضا کرده بود، بدست آورد.
ژول ريمه رييس فيفا جام قهرماني را به خوزه نازاسي کاپيتان تيم اروگوئه تقديم کرد. جشن هاي شادماني در مونته ويدئو تا چند شبانه روز بعد ادامه داشت و روز 31 ژوئيه به عنوان تعطيل رسمي اعلام شد.
توپ مسابقات جام جهاني از اينجا شروع به چرخش کرد و شهرت و محبوبيت فوتبال، جهاني شد.
در آن بازي ها، براي نخستين بار تيم هايي از ساير قاره هاي جهان به مصاف حريفان اروپايي رفتند.
مسابقات فوتبال المپيک به موفقيت بي نظيري دست يافت و 50 هزار نفر مسابقه فينال بين دو تيم اروگوئه و سوييس را تماشا کردند.
شرکت نکردن بسياري از کشورها در المپيک 1928 آمستردام، آغاز تولد يک مسابقه مستقل فوتبال بود.
البته پيش از آن فکر برپايي جام جهاني فوتبال از سال 1919 که "ژول ريمه" به رياست فدراسيون فوتبال فرانسه برگزيده شد، به ميان آمد. وي 11 سال تمام ايده خود را دنبال کرد تا سرانجام موفق به برگزاري آن گرديد. در اين راه دولت فرانسه کمک شاياني به وي کرد.
ژول ريمه در 24 اکتبر 1871 ميلادي در خانه آسياباني در ناحيه "توله‌اوت مون" فرانسه چشم به جهان گشود. دوران کودکي خود را مثل ديگر کودکان سپري کرد و در نوجواني موفق شد مسابقات محلي فوتبال را برپا کند. چندين سال بعد او با همکاري سرپرستان تيم‌ها، اتحاديه‌اي برپا کرد که سنگ بناي اتحاديه فوتبال فرانسه شد. از طرفي تحصيلات خود را ادامه داد تا وکيل شود. ژول ريمه با تلاش و پشتکار فراوان در فعاليت‌هايش به رياست فدراسيون فوتبال فرانسه رسيد. سپس هانري دلوناي را به همکاري دعوت و به معاونت خود برگزيد. دلوناي توانست مسابقات جام ملتهاي اروپا را در سال 1960 بنيان گذارد.
ژول ريمه در دهه سوم قرن بيستم پس از گورين فرانسوي و برلي و ولفال انگليسي، سومين فردي بود که رياست فدراسيون بين‌المللي فوتبال را برعهده گرفت و در انديشه خلق جام جهاني به نقاط مختلف جهان سفر کرد. او ايده برگزاري جام جهاني را همه جا مطرح کرد، اما در اروپا به ويژه در بريتانيا نتوانست طرفداراني پيدا کند. در عوض در اروپاي جنوبي (ايتاليا، اسپانيا، پرتقال و يوگسلاوي) و آمريکاي جنوبي (برزيل، آرژانتين، اروگوئه و شيلي) هواداراني پيدا کرد که در کنگره فوتبال در سال 1928 کمک فراواني جهت به ثمر رساندن ايده‌اش به وي نمودند.
کنگره فوتبال در 26 مه 1928 به مناسبت برگزاري بازيهاي المپيک آمستردام برگزار شد و ژول ريمه توانست با رأي‌هاي موافق کشورهاي آمريکاي جنوبي طرح برگزاري جام جهاني فوتبال را به تصويب برساند. در آن زمان انگليسي‌ها خود را از فوتبال تازه پاگرفته جدا کرده بودند و کشورهاي اروپاي شمالي هم ميانه خوبي با ژول ريمه و افکارش نداشتند. اما ژول ريمه توانست پس از گذشت هشت سال ايده اي را که در کنفرانس آنتورپ در سال 1920، مطرح کرده بود، به نتيجه و سرانجام برساند. در رأي‌گيري به عمل آمده در فدراسيون جهاني فوتبال 26 عضو راي موافق و 5 کشور دانمارک، فنلاند، نروژ، سوئد و استوني رأي مخالف دادند.
در 8 سپتامبر 1928 در کنفرانس زوريخ در کشور سوئيس موافقت شد که جام جهاني هر 4 سال يکبار برگزار شود و اعضاي فيفا تصميم گرفتند اولين دوره آن در سال 1930 انجام شود.
اعضاي فيفا براي انتخاب اولين ميزبان جام جهاني با مشکلات عديده‌اي روبه‌رو شدند. اما ژول ريمه با درايت خود کشور اروگوئه را که قهرمان فوتبال دو المپيک 1924 و 1928 بود، براي ميزباني در نظر گرفت. ژول ريمه با پيش کشيدن بحث حرفه اي و آماتوري بودن بازي هاي المپيک به اين صورت که اگر بازيکنان حرفه‌اي از فوتبال المپيک حذف شوند، اروگوئه قدرت خود را در صحنه بين المللي از دست خواهد داد و همچنين با مانور بر روي امکان برپايي جشن صدمين سال استقلال در سال 1930 براي اروگوئه‌اي‌ها، اين کشور را مجاب به تقبل ميزباني اولين دوره جام جهاني کرد.
در نهايت در کنگره فيفا در شهر بارسلوناي اسپانيا به تاريخ 18 ماه مه سال 1929 اروگوئه رسماً ميزباني جام جهاني را پذيرفت. اما مشکلات برپايي اولين دوره به همين جا ختم نشد، زد و بندهاي سياسي مانع رشد مسابقات نوپا گرديد. تحريم چند عضو اروپايي، از جمله تمام 4 اتحاديه فوتبال بريتانيا، تعداد شرکت کنندگان اولين دوره را به 13 تيم کاهش داد که اين تعداد نه تنها کافي نبود، بلکه حتي براي شکل‌گيري چهار گروه 4 تيمي نيز کفايت نمي‌کرد.
اقدام فيفا براي برگزاري اولين دوره رقابتهاي جام جهاني در اروگوئه با استقبال جهاني روبرو نشد چون در همين زمان اروپا در بحران اقتصادي عميقي دست و پا مي زد.
از طرفي شرکت در رقابت هاي جام جهاني مستلزم پيمودن مسيري طولاني از جمله سفرهاي دريايي بود علاوه بر اينکه بازيکنان را به مدت حداقل دو ماه از تيم باشگاهي شان جدا مي کرد که هنوز هم موضوع مورد مناقشه باشگاه هاست.
گرچه انتشار اين خبر با استقبال و شادماني زيادي در تمام کشورهاي صاحب فوتبال روبرو شده بود اما بسياري از اروپايي ها از انجام سفر دريايي طولاني مدتي که واضح بود بسيار خسته کننده و پرهزينه است، روگردان بودند به همين دليل فدراسيون هاي اين قاره عهد خود براي شرکت در اولين دوره جام را زير پا گذاشتند. تا دو ماه قبل از جام جهاني، حتي يک تيم اروپايي نيز اعلام آمادگي نکرده بود اما با تلاش هاي شخصي ژول ريمه چهار تيم روماني، بلژيک، فرانسه و يوگسلاوري روز 21 ژوئن 1930 سوار کشتي شده و هشت روز بعد در سواحل ريودوژانيرو تيم برزيل را نيز همراه خود کرده و 4 ژوئيه به مونته ويدئو رسيدند.
از اين رو اولين جام جهاني فوتبال با حضور تنها 13 تيم شامل چهار تيم از اروپا، هشت تيم از آمريکاي جنوبي و نماينده ايالات متحده آمريکا برگزار شد. فوتبالي که در زمين به نمايش گذاشته شد، در بالاترين سطح قرار داشت و برخلاف انتظار تماشاگران که تصور مي کردند تيم هاي آمريکاي جنوبي از همه برتر باشند، اروپايي ها خيلي خوب نشان دادند.
برگزاري اولين دوره مسابقات جام جهاني نسبت به امروز تفاوت هاي زيادي داشت و هيچ رقابت مقدماتي انجام نشد حتي قرعه کشي اين مسابقات بعد از ورود 13 تيم دعوت شده به اروگوئه، انجام شد.
در اين دوره مسافرت اروپايي‌ها به اروگوئه مشکلات فراواني براي آنها به همراه داشت، به طوريکه تيم روماني سه هفته طول کشيد تا در رقابت‌ها حاضر شود. اما اساسي‌ترين مشکل اروگوئه نداشتن ورزشگاهي مناسب براي انجام ديدارها بود. مقامات اروگوئه فقط هشت ماه وقت داشتند تا ورزشگاهي عظيم در شهر مونته ويدئو پايتخت اروگوئه بنا کنند. با توجه به امکانات محدود، دولت از ملت تقاضاي کمک کرد و مردم سراسر کشور با تمام توان در اين امر خارق‌العاده از روي ميل باطني هميار شدند و هرکس به اندازه حداکثر توانايي خود خدمت کرد. در آن هنگام از وسايل حمل و نقل و ساختماني امروز خبري نبود و فقط روحيه وطن‌پرستي مردم بود که اين امر را ممکن ساخت.
به اين ترتيب ورزشگاه شهر مونته ويدئو در زمان مقرر آماده برگزاري جام جهاني گرديد. البته ساخت ورزشگاه تنها کار طاقت فرسايي نبود که ژول ريمه بر گردن مردم علاقمند اين کشور نهاد، تقبل هزينه اقامت ميهمانان جام جهاني، ميزباني ملت اروگوئه را در تاريخ برگزاري اين جام جاودانه کرد.
پيش از شروع اولين دوره جام جهاني، کشورهاي عضو فيفا به رهبري ژول ريمه تصميم گرفتند که جامي به عنوان يادبود تهيه کنند و به قهرمان جام اهدا نمايند. از اين رو "آبل لافلور" فرانسوي مجسمه اي به ارتفاع 12 اينچ و وزن 8 پوند (480/3 کيلوگرم) از طلاي جامد بدين منظور ساخت و طبق توافق اعضاي فيفا تصميم گرفته شد، هر تيمي که سه بار فاتح آن شود، مالک هميشگي جام گردد.
تا سال 1956 اين جام طلايي عنوان خاصي نداشت، اما در اين سال در مراسم تجليل از ژول ريمه جام را به نام وي خواندند و از اين تاريخ جام "ژول ريمه" نام گرفت. اروگوئه در سال هاي 1930 و 1950، ايتاليا در سال هاي 1934 و 1938 قهرمان جام جهاني شدند ولي برزيل که دو بار پياپي در سال هاي 1958 و 1962 قهرمان جهان شده بود با قهرماني در جام جهاني 1970 براي هميشه مالک جام ژول ريمه گرديد.
با پايان گرفتن افسانه ژول ريمه، مقامات فدراسيون جهاني فوتبال تصميم گرفتند که جام ديگري را جايگزين آن نمايند. از اين رو در تاريخ 5 آوريل 1971، يک ايتاليايي به نام "سيلويو گازاينگا" يک طرح جديد به فيفا ارائه کرد که اين طرح مورد تاييد مقامات فيفا قرار گرفت و کارگاه طلاسازي به نام "برتوني" با دريافت يک ميليون فرانک سوئيس، مجسمه اي به ارتفاع 15 اينچ و وزن 11 پوند (785/4 کيلوگرم) از طلاي جامد ساخت.
اين جام برخلاف جام ژول ريمه نبود که کشوري پس از کسب سه عنوان قهرماني مالک آن گردد. در نتيجه هيچ کشوري براي هميشه اين جام را پيش خود نگاه نخواهد داشت، بلکه قهرمانان جام جهاني تنها يک کپي از اين جام را براي يادبود خواهند داشت.
در بازي افتتاحيه اولين جام جهاني تيم فرانسه توانست مکزيک را 4 بر 1 ببرد و به سختي مقابل آرژانتين با يک گل تن به شکست داد که البته با جنجال هم همراه بود. داور مسابقه شش دقيقه زودتر سوت پايان را به صدا درآورد اما با شدت گرفتن اعتراضات و وخيم شدن اوضاع بازيکنان دو تيم را به زمين فراخواند درحاليکه برخي از آنها زير دوش بودند!
اما چند روز بعد ورزشگاه يکصد هزار نفري سنتناريو در انتظار براي برگزاري فينال ميان دو تيم از آمريکاي جنوبي به نام اروگوئه و آرژانتين، فضاي ملتهبي ايجاد کرده بود و نخستين فينال بين کشور ميزبان و همسايه اش برگزار شد.
تيم اروگوئه بعد از اينکه 2 بر 1 از حريف عقب افتاد، در نيمه دوم با شجاعت تمام موفق شد نتيجه را 4 بر 2 به سود خود تغيير داده و جامي را که آبل لافلور سازنده آن امضا کرده بود، بدست آورد.
ژول ريمه رييس فيفا جام قهرماني را به خوزه نازاسي کاپيتان تيم اروگوئه تقديم کرد. جشن هاي شادماني در مونته ويدئو تا چند شبانه روز بعد ادامه داشت و روز 31 ژوئيه به عنوان تعطيل رسمي اعلام شد.
توپ مسابقات جام جهاني از اينجا شروع به چرخش کرد و شهرت و محبوبيت فوتبال، جهاني شد.
اخبار ویژه
در جریان بازدید از نمایشگاه کتاب مطرح شد
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
پربحث ترین عناوین
پر طرفدار ترین ها
