مجری چادری با شلوار لی پاره و چکمه فشن

اگر چه اهمال و تسامح عجیب آقای خواجه‌سروی در دفاع از این موضوع جای شبهه دارد و باید از وی نیز در مورد این تسامح بازخواست کرد اما از آن عجیب‌تر استدلال مجری برنامه بود که می‌گفت باید اجازه دهیم برخی اعمال که در خیابان وجود دارد (روابط نامشروع دختر و پسر) داخل دانشگاه اتفاق بیفتد!!!

به گزارش 598 به نقل از فارس آزاده نامداری کار خود را با همکاری با شبکه زاگرس آغاز کرد و سپس به تهران آمد و در برنامه خط مستقیم شبکه تهران به اجرا در تلویزیون ادامه داد.

نامداری در سال ۱۳۸۴ به عنوان مجری بخش تازه‌ها در برنامه سیمای خانواده شبکه یک شروع به فعالیت کردکه تا ۴ سال ادامه داشت و در بهمن ۱۳۸۸ به اجرای خود در تازه‌ها پایان داد.

برنامه اخیر نامداری (جمع ما) که مدتی است به‌طور زنده از شبکه دوی سیما پخش می‌شود هر از چندی با حاشیه همراه بوده است و مورد رضایت چندان مسئولان قرار نگرفته است.

حتی یکی از مدیران رسانه ملی در واکنش به دعوت از مرد سه‌زنه در این برنامه، اظهار داشت: نظر شخصی من از جهت آوردن این فرد و بیان این مطالب، منفی است. به همین دلیل در برنامه «صرفاً جهت اطلاع» هم نقد خود را نسبت به آن نشان دادیم که کار خوبی نبود و نقد شد. سازنده آن نیز خودش بعد از پخش متوجه شد. آن برنامه (جمع ما) به نظر من یک برنامه فانتزی بود و خیلی نمی‌تواند دستاوردی داشته باشد، بعد از اینکه پخش شد تذکر هم داده شد.

هم چنین در برنامه هایی که درباره موضوع طلاق، ازدواج، علم بهتر است یا ثروت و... تهیه شده بود نیز موضوعاتی مطرح شد که صدای انتقاد کارشناسان دینی و علمی را در آورد.

در همین حال برنامه شب گذشته «در جمع ما» نیز همراه با حاشیه هایی بود. در این برنامه که به موضوع طرح تفکیک جنسیتی می پرداخت مجری برنامه که تحصیلات او در رشته مدیریت صنعتی است و فهم درستی از مباحث مربوط به دین و فرهنگ ندارد در قامت یک کارشناس مسائل دینی و فرهنگی وارد شده و با جسارت تمام طرح عفاف و حجاب و پوشش وزارت علوم را که بر اساس مصوبه ۱۲۱ جلسه مورخ ۶/۵/۶۶ شورای عالی انقلاب فرهنگی بر حدود اخلاق اسلامی در برخوردها و معاشرت ها در دانشگاه تاکید کرده را مورد تمسخر قرار داد و حتی اجازه صحبت و دفاع کردن به میهمان برنامه که آقای خواجه سروی (معاونت فرهنگی وزرات علوم) بود را هم نداد.

اگر چه اهمال و تسامح عجیب آقای خواجه سروی در دفاع از این موضوع جای شک و شبهه دارد و باید از وی نیز در مورد این مسامحه کاری بازخواست کرد اما از آن عجیب تر استدلال مجری برنامه بود که می گفت این قانون مربوط به سال ۶۶ است و الان شرایط جامعه تغییر کرده است و به صراحت بیان می کند باید اجازه دهیم تا برخی اعمال و رفتار که در خیابان وجود دارد (روابط نا مشروع دختر و پسر) داخل دانشگاه اتفاق بیفتد!!!

مجری این برنامه که تصور می کند با گذاشتن چادری نیم بند بر سر خود، بدون آنکه بخواهد پایبند به فرهنگ حیا و حجاب که به مراتب مهم تر است باشد، خود را دختری چادری معرفی کرده که در محیطی مردانه کار می کند و مشکی هم ندارد.

نظر مجری برنامه این است که دختران و پسران جوان باید در دانشگاه با هم باشند تا شیوه تعامل با جنس مخالف (یعنی نامحرم) را بیاموزند! در این برنامه اشاره ای نشد که چه بسیارند دختران و پسران پاک و محجوبی که بعد از ورود به دانشگاه دچار فساد می شوند و قرار گرفتن دختر و سر در کنار هم راه حل مناسبی جهت ایجاد رابطه صحیح با جنس مخالف نیست.

خانم مجری حتی به صورت ذهنی پذیرفته است که در دانشگاه وضعیت مناسبی در روابط دخترها و پسرها وجود ندارد، او این مشکل را به کل جامعه تعمیم داده و می پرسد چرا باید از دانشگاه شروع کنیم؟

پس جوانان ما چگونه نحوه ارتباط با جنس مخالف را یاد بگیرند. اگر در دانشگاه محدودشان کنیم در جای دیگر کار خودشان را می کنند. ظاهرا مجری این را فرض گرفته در هر صورت جوانان ما باید با جنس مخالف ارتباط برقرار کنند حتی اگر این ارتباط نامشروع باشد و یا به فساد کشیده شود. و دانشگاه را زمینه مساعدی برای این ارتباط می داند.

در گزارشی که در این برنامه نیز پخش شد تعدادی از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی در نقد این طرح صحبت کردند. نکته قابل تامل اینکه چهره این دانشجویان شطرنجی شده بود به طوری که به مخاطب اینگونه القا می شد که اگر این دانشجویان شناسایی شوند مجازات سنگینی در انتظار آنهاست و در ایران آزادی اظهار نظر و انتقاد وجود ندارد. در حالی که مجری برنامه خود به صراحت و آزادانه علیه این طرح و قانون صحبت می کرد.

معلوم نیست مسئولین صدا و سیما از ساخت چنین برنامه هایی دنبال چه هستند؟ آیا قرار است صدا و سیمای جمهوری اسلامی مبادرت به ساخت برنامه هایی با متد و شیوه مستندهای بی بی سی کند؟

آیا قرار است صدا و سیما از مبانی جمهوی اسلامی دفاع کند یا از مخالفان؟ آیا مسئولین مثلا رسانه ملی تصور می کنند با آوردن مجری مثلا چادری که از چادر تنها به عنوان یک زینت استفاده کرده و شلوار لی پاره و چکمه فشن بر پای دارد می توانند از انقلاب اسلامی حمایت کند؟ تا کی قرار است رسانه ملی جولانگاه چنین تهیه کنندگانی باشد که هیچ گونه اعتقادی به انقلاب اسلامی ندارند؟ تا کی قرار است چنین برنامه هایی با چنین مختصاتی بر روی آنت رود و مسئولین رسانه ملی نیز چشم خود را بر روی آن ببندند؟