کد خبر: ۳۱۸۱۳۰
زمان انتشار: ۰۸:۳۳     ۰۷ خرداد ۱۳۹۴
آنچه شرایط را هم برای پناهجویان که در وضعیت بسیار سخت و اسفبار معیشتی و بهداشتی بسر می‌برند و هم مسئولان عراقی دشوار کرده، بیم از نفوذ عناصر وابسته داعش تحت عنوان پناهجو به شهر بغداد است.
به گزارش پایگاه 598 به نقل از فارس، موج آوارگی مردم از مناطق مختلف عراق که مورد حمله و یا اشغال گروه تروریستی تکفیری «داعش» قرار گرفته‌اند، همچنان ادامه دارد و به نظر می‌رسد، نه تنها پایانی برای آن متصور نیست، بلکه هر روز درحال تشدید و افزایش است. ساکنان «الرمادی» جدیدترین موج از این امواج است که هفته گذشته شهرشان توسط داعش تصرف شد.

بر اساس گزارش‌ها برآورد شده است، تعداد آوارگان الرمادی که هم اکنون به منطقه پل «بزیبر»، دروازه ورودی به شهر بغداد رسیده‌اند، حدود 34 هزار نفر باشد و این تعداد بویژه پس از حمله داعش به دو منطقه «المضیق» و «حصیبه شرقی» بین الرمادی و الخالدیه و در معرض سقوط قرار گرفتن آنها همچنان درحال افزایش است.

اتخاذ تدابیر ویژه امنیتی

آمارها نشان می‌دهد، باوجود تلا‌ش‌های گسترده دولت عراق که همچنان ادامه دارد، از این تعداد 10 درصد موفق شده‌اند، وارد بغداد شوند و مابقی پناهجویان در نوبت جهت ورود به بغداد هستند. آنچه ورود این پناهجویان را با تاخیر مواجه کرده است، شرایط سختی است که دولت عراق از سال گذشته پس از سقوط موصل بدست داعش با آن مواجه شده است.

سقوط موصل و مناطق اطراف آن در استان نینوا سیلی از آوارگان را بدنبال داشت، هنوز دولت عراق از اسکان پناهجویان موصلی و تامین نیازهای اساسی آنها از جمله مسکن، غذا و بهداشت فارغ نشده که موج دیگر پناهجویان این‌بار از شهر الرمادی و مناطق همجوار راهی بغداد شدند.

شرایطی که دولت عراق را با توجه به اینکه در جنگ با داعش بسر می‌برد، بسیار سخت و طاقت فرساست.

پایگاه خبری «التقریر» می‌نویسد: صرف نظر از مشکلاتی که به آنها اشاره شد، آنچه موجب شده جذب پناهجویان به بغداد با تاخیر صورت گیرد، بیم از نفوذ عناصر وابسته به داعش در میان پناهجویان الرمادی است و این طلب می‌کند تا از هویت افراد حاصل شود. این درحالی است که بجز بغداد دیگر شهرهای عراق از جمله کربلا و نجف نیز پذیرای بخشی از این پناهجویان بوده‌اند.

اما نزدیکی الرمادی به بغداد موجب شده است تا بخش اعظم این پناهجویان راه بغداد را پیش گیرند.

شرایط اسفبار پناهجویان

شرایط فوق الذکر موجب شده تا پناهجویانی که خواهان ورود به بغداد هستند، در منطقه پل بزیبر با شرایط سختی مواجه شوند و امکانات در نظر گرفته شده از سوی دولت برای اسکان موقت آنها بدلیل ادامه روند ورود پناهجویان به این منطقه و گرم شدن هوا، نیازهای آنها را برآورده نکند.

جدیدترین گزارش‌ها از ابتلای بیش از 200 نفر به اسهال به دلیل عدم رعایت موارد بهداشتی و مسمومیت غذایی یک زن و یک مرد سالمند و مرگ یک کودک بدلیل ازدحام جمعیت روی پل خبر می‌دهد.

مسئولان عراقی تاکید می‌کنند: هم اکنون مناطق اطراف پل بزیبر و روستاهای «البو عیسی»، واقع در منطقه عامریه فلوجه به محل اقامت موقت پناهجویان الرمادی تبدیل شده و با توجه به استمرار روند ورود پناهجویان به این منطقه و افزایش گرمای هوا احتمال وقوع فاجعه انسانی در این منطقه را افزایش می‌دهد، به همین دلیل نیاز مبرم و سریع به کمک‌های سازمان‌های بین المللی بشر دوستانه برای مقابله با این شرایط احساس می‌شود.

ادامه ورود پناهجویان به منطقه بزیبر

این وضعیت تنها شامل منطقه بزیبر نمی‌شود، بلکه صحرای «الانبار» نیز شاهد وضعیت مشابهی است که نشان از عمق و گستردگی این فاجعه بشری دارد.

در اینجا نیز پناهجویان مجبور هستند، شب و روز خود را در بیابان سپری کنند و افزایش گرمای هوا و نبود امکانات بهداشتی و معیشتی موجب شیوع بیماری‌های مسری در کودکان، زنان، سالمندان و بیماران شده است.

فاجعه‌ای که مردم عراق با آن مواجه‌اند

هم اکنون عراق با 2 فاجعه بزرگ مواجه است. فاجعه اول مناطقی است که مورد حمله داعش قرار گرفته یا بواسطه این گروه تکفیری اشغال شده‌اند و اهالی آن در معرض انواع قتل‌ها، کشتارها، بازداشت‌ها، هتک حرمت‌ها و تعرض‌ها قرار دارند و فاجعه دوم، فاجعه‌ای است که آوارگان این مناطق را تهدید می‌کند و در سرگردانی و کمبود امکانات و نبود برنامه‌ریزی برای سازماندهی و اسکان این پناهجویان و تامین نیازهای اساسی آنها نمود پیدا می‌کند.

یکی از آوارگان شهر الرمادی می‌گوید: اگر مسیحی یا ایزدی بودیم، شاید جامعه بین المللی نسبت به درد و رنج و مصایبی که در آن گرفتار آمده‌ایم، واکنشی نشان می‌داد، ولی ما چون مسلمان هستیم و هم اکنون هدف توطئه‌های مذهبی و طایفه‌ای غرب قرار گرفته‌ایم، نادیده گرفته می‌شویم.

این پناهجوی عراقی می‌افزاید: موسسات و سازمان‌ها و افرادی که دم از حقوق بشر و آزادی و وجدان بیدار سر می‌دهند، کجایند و چرا در قبال فاجعه‌ای که مردم عراق با آن مواجه هستند، سکوت اختیار کرده و چشم‌هایشان را به روی آن بسته‌اند.

در این تردید نیست، آنچه امروز مناطق مختلف عراق از جمله الرمادی شاهد آن است و کودکان و زنان و مردان و سالمندانی که به ترک خانه‌ و محل سکونت‌شان واداشته‌ شدند، جای سکوت و چشم پوشی ندارد، بلکه هشدار فاجعه‌ای است که در آینده نه چندان دور دامان مدعیان حقوق بشر و کشورهایی که به روی این جنایات سکوت می‌کنند یا چشم می‌بندند، را خواهد گرفت.


نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۱
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها