سالروز انقراض دولت بنی‌امیه

به گزارش پایگاه 598، امروز 19 مهر 1394 خورشیدی برابر با 27 ذی الحجه 1436 هجری و 11 اکتبر 2015 میلادی است.

*شروع اعتصاب سیاسی مطبوعات کشور در اعتراض به سانسور (1357 ش)

هم‌زمان با اوج‌گیری اعتصابات کارکنان دستگاه‌های اداری کشور بر ضد رژیم ستم‌شاهی، کارکنان جراید صبح و عصر تهران نیز در تاریخ نوزدهم مهرماه سال ۱۳۵۷ هجری شمسی، اعتصاب خود را آغاز کردند. اعتصاب‌کنندگان خواستار لغو سانسور مطبوعات بودند. در پی منتشر نشدن روزنامه‌های صبح و عصر تهران و این اعتصاب گسترده، دولت موقت اعلامیه‌ای صادر کرد که در آن به‌طور ظاهری، لغو سانسور مطبوعات و اعطای حقوق مطبوعات براساس قانون اساسی را تضمین کرد.

اعتصاب سیاسی مطبوعات کشور در اعتراض به سانسور در شرایطی آغاز گردید که دو روز پیش از آن، یعنی در ۱۷ مهر ۱۳۵۷ش، کارگران کارخانه ذوب آهن اصفهان، گمرک جلفا و بندر امام نیز به خیل عظیم اعتصاب‌کنندگان بر ضد رژیم پهلوی پیوسته بودند.

*محاصره کامل خرمشهر توسط دشمن بعثی در پی اشغال جاده اهواز - آبادان (1359ش)

پس از پیشروی دشمن به سمت خرمشهر، عراقی‏ها تا 19 مهر، همچنان در مدخل شهر و حوالی آن درگیر بودند. همچنین عقبه نیروهای خودی با استفاده از پل خرمشهر باز بود و تردد در آن صورت می‏گرفت. در این حال گر چه مقاومت در داخل خرمشهر، نیروهای عراقی را با تلفات زیاد و کندی در پیشروی روبرو ساخت، ولی در عین حال، عدم تقویت نیروهای خودی و نبودن آتش پشتیبانی و... موجب شد که دشمن بدون برخورد با مقاومت جدی، شهر را در این روز به محاصره کامل خود درآوَرَد.

از این پس درگیری مدافعان شهر با متجاوزان عراقی شدت یافت تا این که پس از خلق حماسه‏ای جاودان، خرمشهر در چهارم آبان 1359 روز پس از آغاز جنگ، سقوط کرد.

رحلت عالم مبارز و روحانی حق‏طلب آیت‏ اللَّه "حاج میرزا خلیل کمره‏ای" (1363 ش)

آیت‏ اللَّه میرزا خلیل کمره‏ای در سال 1276ش (1317 ق) در کمره از توابع خمین به دنیا آمد و پس از طی مقدمات و سطوح در خوانساری، راهی اراک شد.

او جزو اولین شاگردان آیت‏اللَّه حائری یزدی در اراک بود و به همراه استاد، راهی قم شد. آیت‏ اللَّه کمره‏ای همچنین دروس فلسفه و خارج فقه را با حضرت امام خمینی(ره) مباحثه می‏کرد. وی در قم در درس آیات عظام: میرزا جواد ملکی تبریزی، حاج شیخ عباس محدث قمی و سید محمد حجت کوه کمره‏ای شرکت کرد و پس از سالیانی، به اجتهاد دست یافت.

آیت ‏اللَّه کمره‏ای در زمان رضاخان، به سبب مخالفت با کشف حجاب، به دستور شاه، دستگیر و زندانی شد و به تهران تبعید گردید. ایشان بعدها به عنوان نماینده آیت‏ اللَّه بروجردی به مصر رفت و از شیخ شلتوت، رییس دانشگاه الازهر به خاطر به رسمیت شناختن مذهب تشیع تشکر نمود.

آیت‏ اللَّه کمره‏ای در چندین نوبت به ریاست کنفرانس عالَم اسلام انتخاب شد و به سخنرانی پرداخت. ایشان همگام با مبارزات سیاسی به همراه آیت‏اللَّه طالقانی در دوره دکترای دانشکده الهیات دانشگاه تهران نیز تدریس می‏کرد. تفسیر سوره نور، اسرار حج، فلسفه غیبت امام زمان، قبله اسلام، افق اعلی و افق وحی و ده‏ها اثر دیگر از این عالم ربانی به جای مانده است.

آیت‏ اللَّه خلیل کمره‏ای سرانجام در نوزدهم مهر 1363 ش برابر با پانزدهم محرم 1405 ق در 87 سالگی در تهران درگذشت.

**رویدادهای مهم این روز در تقویم هجری ( 27 ذی الحجه 1436 )

*انقراض دولت بنی ‏امیه پس از قتل «مروان حِمار» آخرین خلیفه‏ ی اُموی(132 ق)

دعوت عباسیان به قیام علیه امویان در ابتدا سری بود و آنان مردم را به این نوید می‏‌دادند که پس از پیروزی، یکی از اولاد پیامبر(ص) را به خلافت برمی‏‌گزینند.

مردم نیز از روی علاقه به اهل بیت، با آنان همکاری کرده و به کمک ابومسلم خراسانی ،قیام بر ضد امویان شکلی جدی و فراگیر گرفت. سرانجام جنگی بین عبداللَّه بن علی، عموی سفاح و مروان حمار، آخرین خلیفه‏ بنی امیه روی داد که با قتل مروان، حکومت غاصب هزار ماهه‏ی امویان سرنگون گردید. از آن پس خاندان ظالمی دیگر بر مسلمانان حاکم شد که حکومت آنان بیش از پنج قرن به طول انجامید.

*تصرف گرگان و مازندران توسط "طغرل سلجوقی"(432 ق)

طغرل که فرمانده‏ی ده هزار تن از جنگاوران سلجوقی بود از ماوراءالنهر به خراسان آمد و از سلطان مسعود غزنوی خواست که به داخل ایران مهاجرت کند.

سلطان مسعود مانع این کار شد ودر اثر جنگی که بین آن‏ها روی داد، سلطان غزنوی شکست خورد و طغرل در 429 ق وارد نیشابور شد. طغرل که مؤسس سلسله‏ سلجوقی به شمار می‌‏رود، پس از استقرار سلطنت خود به گرگان و طبرستان یورش برد و آن ولایات را از آخرین پادشاه آل زیار گرفت و به مُلکِ خویش افزود.

*وفات «شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی» شاعر و استاد بزرگ ادب فارسی(691 ق)

شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی، شاعر و استاد بزرگ شعر و نثر فارسی، پس از گذراندن مقدماتِ علوم ادبی و دینی در زادگاهش، شیراز، در جوانی به بغداد رفت و در مدرسه‏ی نظامیه‏ آن به آموختن علوم متداول آن دوران پرداخت.

پس از تحصیل به سرزمینهای شام، فلسطین شد. سعدی در طی این سفرها، باکمک دیده‏‌ها و شنیده‏‌هایش به همراه قریحه‏ شاعری، به سرودن اشعاری زیبا و ماندنی پرداخت.

وی سپس به شیراز بازگشت و به تألیف و تصنیف منظومه‏‌های پندآموز که نتیجه‏ سی سال تجربه، جهانگردی و مردم‏شناسی بود، دست زد. سعدی در سال 655 ق اثر بزرگ اخلاقی و تربیتی خود به نام بوستان را سرود و در 656 ق گلستان، یکی از شیواترین کتاب‏‌های نثر فارسی را تدوین کرد که در ضمن آن، از اشعار فارسی و عربی نیز استفاده شده است.

همچنین دیوان سعدی و مجالس پنج گانه نیز از اوست. مدفن سعدی در شیراز، میزبان خیل علاقه‏ مندان زبان وادب فارسی از سراسر دنیاست. سعدی به همراه فردوسی و حافظ، یکی از سه شاعر بسیار بزرگ و بلامنازع زبان و ادب فارسی است.

در سخنِ او، غزل عاشقانه، آخرین حَدِّ لطافت و زیبایى را درک کرده و لطیف‏ترین معانی در ساده‏‌ترین و فصیح‌‏ترین و کامل‌‏ترین الفاظ آمده است.

در حکمت و موعظه و ایراد حِکَم و امثال از هر شاعر پارسی‏گوی، موفق‏تر است و نثر مزّین و آراسته و شیرین و جذابِ او در گلستان، بهترین نمونه‏ی نثرهای فصیح پارسی است. سعدی به سبب تقدُّم در نثر و نظم، از قرن هفتم به بعد، همواره مورد تقلید و پیروی شاعران و نویسندگانِ فارسی گوی ایران و خارج از ایران بوده است.

*تولد «فرانسوا مورْیاک» نویسنده و ادیب مشهور فرانسوی (1885م)

فرانسوا موریاک، شاعر و نویسنده فرانسوی در 11 اکتبر 1885م در خانواده‏ای ثروت‏مند در بُردو در کشور فرانسه به دنیا آمد. وی هم‏زمان با تحصیل، به نویسندگی پرداخت و پس از اتمام دوره دانشگاهی خود، در پاریس به سرودن شعر و نقد آن روی آورد.

در این زمان بود که نخستین دیوان خود را با عنوان دست در دست منتشر کرد.

موریاک سپس به نگارش رمان‏های تخیلی پرداخت و اولین موفقیت خود را با اثر بوسه برجذامی به دست آورد. اما در سال 1925م به خاطر تحریر داستان معروف صحرای عشق، شهرتی فراوان یافت و یک سال بعد به اخذ جایزه آکادمی فرانسه نائل گشت.

موریاک به عنوان یکی از برجسته‏ترین نویسندگان کاتولیک، مقالات و رساله‏هایى منتشر کرد که در آنها افکار و عقاید کاتولیکی منعکس بود. وی هم‏چنین پس از جنگ جهانی دوم، بیشتر وقت خود را به نگارش موضوعات سیاسی اختصاص داد تا اینکه در سال 1952م به اخذ جایزه نوبل ادبیات نائل آمد.

موریاک به مدت 15 سال بر ضد کمونیسم و محافظه‏کاران مرتجع و به طرفداری از نهضت‏های استقلال طلبانه قلم زد و دنیایى عادلانه را به عنوان نیاز معنوی خود در نظر گرفت. وی که در محیطی مذهبی پرورش یافته بود، در آثار خود، مسئله گناه و رستگاری را مطرح نموده است. هم‏چنین با تجزیه و تحلیل روانی از زندگی درونی و ایمان مذهبی، به مبارزه‏ای تب‏آلود میان جاذبه‏های زندگی مادی و عشق دنیوی با ایمان واقعی و مسیحیت پرداخته است.

موریاک از یک طرف نمی‌تواند موجودی آرام و مطیع باقی بماند و از سوی دیگر قادر به گسستن از همه چیز نیست. گاه به سوی خدا می‏رود و گاه از او دور می‏شود و می‏کوشد که فرار کند اما موفق نمی‌‏شود. موریاک همواره قدرت شر را می‏بیند که بر غریزه تقوا پیروز می‏‌شود و گناه را می‌‏نگرد که روح‏های ضعیف و شخصیت‏های سست را تباه می‌سازد.

از نظر او، تنها ایمان واقعی و دنیای معنوی است که به طور معجزه ‏آسا م‌ی‏تواند نجات بخش بشر باشد و سازش میان زهد و تقوا و دلبستگی به عالم مادی هرگز امکان‏پذیر نیست.

موریاک به این طریق، رمان مذهبی را احیاء کرده است، اما او نمی‏‌خواهد اولیا و معصومان را وصف کند. موریاک رنج‏ها و دردهای زندگی را تا اعماق مغز و قلب و استخوان خواننده رسوخ می‌‏دهد.

آثار موریاک از جریان احساس‏ها و اندیشه‏های خود او جدا نیست و جنبه هنرمندی او هرگز راضی نمی‏شود که واقعیت در برابر آرزوهای اخلاقی و پیش اندیشیده سر فرود آورد. موریاک با نگارش آثاری درباره مسیحیت، نفوذ خود را در جامعه کاتولیک و عموم مردم، استوار کرده است، با این حال، نفوذ وسیع و اصلی موریاک به رمان‏ها و آثار داستانی او بستگی دارد.

از این نویسنده عصبی، بذله گو، پرکار و دقیق آثار فراوانی بر جای مانده که شعر نارنج، پایان شب، یادداشت روزانه در پنج جلد، گمشده و کودکی در زنجیر از آن جمله‌‏اند. فرانسوا موریاک سرانجام در سال 1970م در 85 سالگی درگذشت.