از روز اولی که جریان رفرمیست(اصلاح طلب)در ایران روی کار آمد همواره به دنبال برقراری ارتباط با غرب بود و راه حل مشکلات کشور را اعتماد به کدخدا می دانست. حال ۳ سال است جریانی در ایران با شعار اعتدال روی کار آمده که آرزوی دیرینه جریان غرب گرا را تحقق بخشیده است که این آرزو تعامل با غرب است. حال پس از برقراری ارتباط ، آیا مشکلات کشور حل شده است؟ آیا دشمنی که خودش هزار و یک مشکل دارد توانسته مشکلات ما را حل کند؟
به گزارش پایگاه 598، وعده صادق نوشت: برای پاسخ به این سوال که آیا پس از برجام و مذاکرات مشکلات ما حل شده است یا خیر تحلیل های فراوانی از سوی احزاب و گروه های فراوان وجود دارد. یک طرف که قائل است همه ی مشکلات برطرف شده و آمریکا به خوبی به تعهدات خود عمل کرده است و جریان انقلابی هم نه تنها برجام را موفق نمی داند بلکه بنا بر فرمایش رهبری آن را یک خسارت محض می داند. در عمده ی تحلیل های جریان انقلابی روی این مسئله انگشت گذاشته شده که آمریکا به تعهدات خود عمل نکرده است و یا مشکلات ما هنوز برطرف نشده است. اما هیج کس به این نکته که حتی باید قبل از مذاکرات به آن اهمیت داده می شد ، توجه نکرد که غرب و علی الخصوص آمریکا خود هزاران مشکل و بحران دارد.این کشور پر از مشکل چه گونه می خواهد مشکلات ما را حل کند؟!!! حال برای بررسی این مسئله به سراغ بخش کوتاهی از مصاحبه سال گذشته خبرگزاری تسنیم با دکتر حسن عباسی برویم:
"دقت کنید که این کدخدا ، یعنی ایالات‌متحده ، امروز بدترین وضعیت اقتصادی را در تاریخ خود دارد و هیچ‌وقت در تاریخ آمریکا چنین وضعیت بغرنج اقتصادی ، اجتماعی ، سیاسی و همچنین نظامی وجود نداشته است. آمریکا از جنگ جهانی دوم به این‌سو هیچ‌وقت از جهت قدرت نظامی این‌قدر ضعیف شده نبوده است. آمریکا در جهان دیگر آن هژمونی و سیطره عظیم نظامی خود را مثل سابق ندارد ، دلار آمریکا دیگر آن قدرت سابق را ندارد ، ضریب نفوذ فرهنگی آن‌ها نسبت به گذشته دیگر هژمونی ندارد و از نظر اجتماعی هم در ایالات‌متحده روزی نیست که یا مردم در مسئله نژادپرستی در خیابان نریخته باشند. همین مسئله جنبش ۹۹ درصدی و وال‌استریت یا گنگستریسمی که از داخل فیلم‌های سینمایی‌شان به کف مدارس رسیده و روزانه اخباری می‌رسد که فرزند خانواده‌ای با خود اسلحه به مدرسه برده است و چند نفر را کشته است.
مهم‌ترین شهر صنعتی آمریکا یعنی دیترویت دقیقاً همزمان با انتخابات ریاست جمهوری ایران ، یعنی در خرداد و تیر ۱۳۹۲، شهر دیترویت که واجد سه کمپانی عظیم «کرایسلر»، «فورد» و «جنرال موتورز» است، ورشکست می‌شود و یک‌میلیون و ۳۵۰ هزار نفر نیروی کار توانمندش ازآنجا بیرون می‌روند و شهر ۲ میلیون نفری تبدیل به متروکه‌ای با ۶۰۰ هزار نفر جمعیت از فقرایی که آنجا ماندند می‌شود.
دیترویت امروز به یک نماد ورشکستگی کاپیتالیسم تبدیل شده است. دقیقاً همزمان با انتخابات ریاست جمهوری در ایران این اتفاق رخ داد و چند روز بعدازآن شهردار شهر دیترویت در مقابل دوربین‌های تلویزیون اعلام ورشکستگی کرد. حال سؤال اینجاست که چطور می‌شود درحالی‌که شهر دیترویت به عنوان مهم‌ترین شهر صنعتی تولید خودرو در جهان این‌گونه ورشکست شده است و به عبارتی یک اتفاق بزرگ تاریخی رخ داده است، آمریکا بتواند به ما کمک کند و ارتباط با او مشکلات ما را حل کند؟
چطور ممکن است ایالات‌متحده که ایالت میشیگانش این‌طور از هم پاشیده قرار است بیاید از مجرای یک رابطه مشکلات مردم ما را حل کند؟ علاوه بر این نکات دیگری هم هست که به این مسئله اضافه می‌شود ، اقتصاد امروز جهان ۵۷ تریلیون دلار بدهی دارد که از این مقدار نزدیک به ۱۹ تریلیون دلار آن‌یک تنه برای ایالات‌متحده است. این اعداد و ارقام یعنی الآن اقتصاد کره زمین ۱۰ تریلیون دلار بیش از درآمد سالانه‌اش بدهی دارد و عملاً اقتصاد کره زمین امروز ورشکست شده است.
شما می‌توانید این آمار و نقشه‌ها که از حدود ۲۰ سال پیش به صورت ریز و جزئی منتشر می‌شوند را به صورت آنلاین روی سایت‌های مربوطه ببینید و بررسی کنید که سال‌به‌سال چگونه این بدهی در سطح اقتصاد جهانی افزایش یافته است.
نکته بعدی این است که رکود اقتصادی در اتحادیه اروپا از سال ۱۳۸۷ شروع شده و در طی این مدت ۸ ساله فروپاشی اقتصادی آن‌ها جدی شده و روزبه‌روز وضعیتش بدتر می‌شود. آلمان امروز مهم‌ترین اقتصاد اروپاست ولی رشد تنها یک‌درصدی را تجربه میکند و به جز آلمان بقیه کشورهای اروپایی همه در رکودند. کشور یونان که به فلاکت افتاده و ۵ سال است با بیش از ۶ تریلیون دلار بدهی زیر بغلش را نگه‌داشته‌اند.
همین‌جا باید گفت که یونان و کشورهای مثل آن‌که دیگر دنبال سلاح اتمی نبودند یا ولایت‌فقیه نداشته یا از حزب‌الله لبنان دفاع نکرده و علیه رژیم صهیونیستی شعار نداده بودند، روابطشان با غرب و آمریکا هم که در حد اعلا است، پس چرا بدین وضعیت دچار شده‌اند؟ این سؤالی است که هیچ مقام اجرائی در جمهوری اسلامی ایران یا هیچ‌کدام از اقتصاددانان لیبرال در دانشگاههای ما نتوانسته‌اند به آن پاسخ بدهند. چرا ایتالیا، فرانسه، انگلیس، ایرلند، پرتغال یا اسپانیا دچار بحران اقتصادی هستند؟
این‌ها چون دچار بحران اقتصادی هستند الآن چهار هفته است پشت سر هم به تهران می‌آیند، البته نه اینکه بگویند چون شما دست از یک سری از مواضعتان برداشتید ما آمدیم مشکلات اقتصادی شما را حل کنیم. این‌ها خودشان الآن بحران اقتصادی دارند.
در غرب رسماً مسئله‌شان این شده که چرا بازار بزرگ ایران را به دست‌چین، هند و کره جنوبی داده‌ایم؟ خب خودمان می‌رویم آنجا و این بازار با کشش ۵۵ میلیارد دلاری را در دست می‌گیریم. دقت کنید که فروش هر یک میلیارد دلار کالا صد هزار شغل ایجاد میکند، یعنی برای ۵۵ میلیارد دلار بازار ایران، حدود ۵ و نیم میلیون شغل می‌تواند ایجاد شود. حالا شما این شغل‌ها را بین اعضای اتحادیه اروپا تقسیم کنید مثلاً ۳۰۰ هزار شغل در آلمان، ۳۰۰ هزار تا در فرانسه، ۳۰۰ هزار تا انگلیس، ۱۰۰ هزار تا بلژیک و ۲۰۰ هزار تا در ایتالیا و.. ببینید چقدر از این کارخانه‌هایی که اعتصاب می‌کنند و کارگرهایشان را اخراج می‌کنند بازیابی می‌شوند.
پس نتیجه می‌گیریم جریان سیاسی لیبرال یک آدرس غلطی به مردم داده که آقا ما ۳۶ سال گذشته تحریم بودیم و بدبخت شده‌ایم ولی همه جای دنیا به ویژه در آمریکا و اروپا اقتصاد گل‌وبلبلی وجود دارد…”
کد خدایی همه اندوه و هوس است کد رها کن تو را خدای بس است
"دقت کنید که این کدخدا ، یعنی ایالات‌متحده ، امروز بدترین وضعیت اقتصادی را در تاریخ خود دارد و هیچ‌وقت در تاریخ آمریکا چنین وضعیت بغرنج اقتصادی ، اجتماعی ، سیاسی و همچنین نظامی وجود نداشته است. آمریکا از جنگ جهانی دوم به این‌سو هیچ‌وقت از جهت قدرت نظامی این‌قدر ضعیف شده نبوده است. آمریکا در جهان دیگر آن هژمونی و سیطره عظیم نظامی خود را مثل سابق ندارد ، دلار آمریکا دیگر آن قدرت سابق را ندارد ، ضریب نفوذ فرهنگی آن‌ها نسبت به گذشته دیگر هژمونی ندارد و از نظر اجتماعی هم در ایالات‌متحده روزی نیست که یا مردم در مسئله نژادپرستی در خیابان نریخته باشند. همین مسئله جنبش ۹۹ درصدی و وال‌استریت یا گنگستریسمی که از داخل فیلم‌های سینمایی‌شان به کف مدارس رسیده و روزانه اخباری می‌رسد که فرزند خانواده‌ای با خود اسلحه به مدرسه برده است و چند نفر را کشته است.
مهم‌ترین شهر صنعتی آمریکا یعنی دیترویت دقیقاً همزمان با انتخابات ریاست جمهوری ایران ، یعنی در خرداد و تیر ۱۳۹۲، شهر دیترویت که واجد سه کمپانی عظیم «کرایسلر»، «فورد» و «جنرال موتورز» است، ورشکست می‌شود و یک‌میلیون و ۳۵۰ هزار نفر نیروی کار توانمندش ازآنجا بیرون می‌روند و شهر ۲ میلیون نفری تبدیل به متروکه‌ای با ۶۰۰ هزار نفر جمعیت از فقرایی که آنجا ماندند می‌شود.
دیترویت امروز به یک نماد ورشکستگی کاپیتالیسم تبدیل شده است. دقیقاً همزمان با انتخابات ریاست جمهوری در ایران این اتفاق رخ داد و چند روز بعدازآن شهردار شهر دیترویت در مقابل دوربین‌های تلویزیون اعلام ورشکستگی کرد. حال سؤال اینجاست که چطور می‌شود درحالی‌که شهر دیترویت به عنوان مهم‌ترین شهر صنعتی تولید خودرو در جهان این‌گونه ورشکست شده است و به عبارتی یک اتفاق بزرگ تاریخی رخ داده است، آمریکا بتواند به ما کمک کند و ارتباط با او مشکلات ما را حل کند؟
چطور ممکن است ایالات‌متحده که ایالت میشیگانش این‌طور از هم پاشیده قرار است بیاید از مجرای یک رابطه مشکلات مردم ما را حل کند؟ علاوه بر این نکات دیگری هم هست که به این مسئله اضافه می‌شود ، اقتصاد امروز جهان ۵۷ تریلیون دلار بدهی دارد که از این مقدار نزدیک به ۱۹ تریلیون دلار آن‌یک تنه برای ایالات‌متحده است. این اعداد و ارقام یعنی الآن اقتصاد کره زمین ۱۰ تریلیون دلار بیش از درآمد سالانه‌اش بدهی دارد و عملاً اقتصاد کره زمین امروز ورشکست شده است.
شما می‌توانید این آمار و نقشه‌ها که از حدود ۲۰ سال پیش به صورت ریز و جزئی منتشر می‌شوند را به صورت آنلاین روی سایت‌های مربوطه ببینید و بررسی کنید که سال‌به‌سال چگونه این بدهی در سطح اقتصاد جهانی افزایش یافته است.
نکته بعدی این است که رکود اقتصادی در اتحادیه اروپا از سال ۱۳۸۷ شروع شده و در طی این مدت ۸ ساله فروپاشی اقتصادی آن‌ها جدی شده و روزبه‌روز وضعیتش بدتر می‌شود. آلمان امروز مهم‌ترین اقتصاد اروپاست ولی رشد تنها یک‌درصدی را تجربه میکند و به جز آلمان بقیه کشورهای اروپایی همه در رکودند. کشور یونان که به فلاکت افتاده و ۵ سال است با بیش از ۶ تریلیون دلار بدهی زیر بغلش را نگه‌داشته‌اند.
همین‌جا باید گفت که یونان و کشورهای مثل آن‌که دیگر دنبال سلاح اتمی نبودند یا ولایت‌فقیه نداشته یا از حزب‌الله لبنان دفاع نکرده و علیه رژیم صهیونیستی شعار نداده بودند، روابطشان با غرب و آمریکا هم که در حد اعلا است، پس چرا بدین وضعیت دچار شده‌اند؟ این سؤالی است که هیچ مقام اجرائی در جمهوری اسلامی ایران یا هیچ‌کدام از اقتصاددانان لیبرال در دانشگاههای ما نتوانسته‌اند به آن پاسخ بدهند. چرا ایتالیا، فرانسه، انگلیس، ایرلند، پرتغال یا اسپانیا دچار بحران اقتصادی هستند؟
این‌ها چون دچار بحران اقتصادی هستند الآن چهار هفته است پشت سر هم به تهران می‌آیند، البته نه اینکه بگویند چون شما دست از یک سری از مواضعتان برداشتید ما آمدیم مشکلات اقتصادی شما را حل کنیم. این‌ها خودشان الآن بحران اقتصادی دارند.
در غرب رسماً مسئله‌شان این شده که چرا بازار بزرگ ایران را به دست‌چین، هند و کره جنوبی داده‌ایم؟ خب خودمان می‌رویم آنجا و این بازار با کشش ۵۵ میلیارد دلاری را در دست می‌گیریم. دقت کنید که فروش هر یک میلیارد دلار کالا صد هزار شغل ایجاد میکند، یعنی برای ۵۵ میلیارد دلار بازار ایران، حدود ۵ و نیم میلیون شغل می‌تواند ایجاد شود. حالا شما این شغل‌ها را بین اعضای اتحادیه اروپا تقسیم کنید مثلاً ۳۰۰ هزار شغل در آلمان، ۳۰۰ هزار تا در فرانسه، ۳۰۰ هزار تا انگلیس، ۱۰۰ هزار تا بلژیک و ۲۰۰ هزار تا در ایتالیا و.. ببینید چقدر از این کارخانه‌هایی که اعتصاب می‌کنند و کارگرهایشان را اخراج می‌کنند بازیابی می‌شوند.
پس نتیجه می‌گیریم جریان سیاسی لیبرال یک آدرس غلطی به مردم داده که آقا ما ۳۶ سال گذشته تحریم بودیم و بدبخت شده‌ایم ولی همه جای دنیا به ویژه در آمریکا و اروپا اقتصاد گل‌وبلبلی وجود دارد…”
کد خدایی همه اندوه و هوس است کد رها کن تو را خدای بس است
اخبار ویژه
در جریان بازدید از نمایشگاه کتاب مطرح شد
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
پربحث ترین عناوین
