کد خبر: ۴۲۰۷۷۰
زمان انتشار: ۲۳:۲۶     ۱۷ ارديبهشت ۱۳۹۶
حاشیه‎های حضور روحانی در جمع معدن کاران
نامزد دوازدهمین دوره ریاست‎جمهوری با تبسم همیشگی به میان کارگران مصیبت‎زده و خانواده‎های داغدار آنان حاضر شد در حالی که اشک و بغض جامعه کارگری هنوز فروکش نکرده است.
به گزارش پایگاه 598 به نقل از فارس، حسن روحانی نامزد دوازدهمین دوره ریاست‎جمهوری صبح امروز در غیاب رسانه‎های محلی وارد فرودگاه گرگان شد تا پس از چند روز مصیبت غم‎انگیز جان‎‎باختگان معدن آزادشهر را به مردم گلستان و خانواده‎های معدن‎کاران تسلیت بگوید اما غبار غم در چهره روحانی وجود نداشت و با تبسم همیشگی در مقابل مصیبت‎دیدگان ظاهر شد.

وقتی خودروی حامل حسن روحانی به معدن آزادشهر رسید، کارگران معدن به سرعت گرداگرد این خودرو جمع شدند اما استقبال کارگران از روی خوش‎آمدگویی و خوش‎رویی نبود بلکه فریاد اعتراض، خود گویای همه چیز بود، مصیبت‎دیدگان فاجعه معدن پنج روز پیش در انتظار شهروند درجه یک دولت یازدهم بودند اما فاصله طبقاتی؛ این انتظار را پنج روز به تعویق انداخت تا فاصله مرفهان بی‎درد با اقشار آسیب‎پذیر بیشتر و بیشتر شود.

فریاد اعتراض کارگران معدن باعث شد تا حسن روحانی اجازه پیاده شدن از خودرو را پیدا نکند، جامعه کارگری اصرار داشتند که روحانی از ماشین پیاده شود اما محافظان ممانعت می‎کردند و می‎گفتند که باید خودرو در یک مکان پارک شود، آنها می‎دیدند که شرایط مساعد پیاده شدن و در جمع کارگران قرار گرفتن نیست.

کارگرانی که می‎گفتند آقای روحانی خوش آمدید اما آمدن شما دیگر فایده‎ای ندارد، ما 22 سال است که در معدن کار می‎کنیم و هیچ کدام از شما مسئولان نمی‎دانید معدن‎کار یعنی چه و امروز که ده‎ها کارگر معدن را از دست دادیم آمده‎اید بگویید که چی؟

ده‎ها بچه؛ اینجا بی‎پدر شدند و ده‎ها زن بیوه شدند و ما نمی‎دانیم با این وضع چه کنیم و چرا دولت شما به ایمنی معادن توجهی نمی‎کند و پیگیری نمی‎کنید.

چند ماه پیش شکایت کردیم و متاسفانه با ما برخورد فیزیکی شد و سال گذشته 14 ماه حقوق نگرفته بودیم و به فرمانداری آمدیم و باز هم با ما با قوه قهریه برخورد شد و واقعا شما به عنوان رئیس جمهور متوجه نشدید؟

آقای روحانی این کارگران با یک میلیون تومان حقوق و کار در معدن زندگی می‌کنند و وجدانا شما با یک میلیون تومان می‎توانید زندگی کنید؟

آقای روحانی کارگران معدن دیگر نفسی برای کار ندارند و این معدن یک‎هزار و 700 متر طول دارد اما یک تهویه در آن دیده نشده و معاون استاندار می‎گفت این معدن گاز نداشت، او را بیاورید اینجا تا ببینم کجای این معدن گاز نداشت که اینگونه مدعی می‎شود.

برخی کارگران خطاب به روحانی می‎گفتند بعد از پنج روز آمدنت برای چه بود؟ بگوئید تا الان کجا بودید ما رئیس‎جمهور تبلیغاتی نمی‎خواهیم؛ حرف‎های پر از کنایه کارگران به روحانی تمامی نداشت و روحانی به جای اینکه مجال پایین آمدن از درب خودرو را داشته باشد سر از سقف ماشین برآورد و با چهره‎ای متبسم با کارگران داغ‎دیده گلستان سلام و دیدار کرد که این وضعیت نتوانست ارتباط دو طرفه با مردم ایجاد کند و اعتراض کارگران را به دنبال داشت.

کارگرانی که می‎گفتند ما نه استاندار داریم، نه فرماندار و نه بخشدار، هیچ‎کسی به درددل‎مان گوش نمی‎دهد، هیچ‎کس مشکلات‎مان را نمی‎فهمد و پیگیری نمی‎کند، اینجا در معدن گلستان داغ‎ها هنوز تازه است، اشک‎ها نخشکیده و سینه‎ها آکنده از اندوه است، درد مردم را کسی می‎توانست بفهمد که خود در آن وضعیت و شرایط باشد؛ کارگری که در میان این جمعیت فریاد می‎زد آقای روحانی من 20 میلیون تومان طلب دارم و حقوق ماهانه‎ام یک میلیون تومان است، اما 10 هزار تومان پول ندارم که برای فرزندم به پزشک مراجعه کنم آیا شما حاضرید که با یک میلیون تومان زندگی کنید؟

روحانی که تهران را امروز به مقصد گلستان ترک کرده بود حاضر نشد برای دقایقی کوتاه به داخل تونل معدن برود تا نکند لباس اتو خورده‎اش چروک شود و غباری بر محاسنش بنشیند، کارگران معدن با اعتراض به روحانی از او خواستند لباس بپوشد و داخل معدن بیاید و کمی از هوای داخل معدن تنفس کند تا شاید شهروند درجه یک دولت از مشکلات سایر شهروندان باخبر شود اما روحانی از خودرو پایین نیامد، این حرکت باعث شد تا کارگران با مشت و لگد به خودروی حامل روحانی بکوبند و فریاد دروغگو دروغگو سر دهند.

تیم محافظ حسن روحانی با رفتار قهری و برخورد فیزیکی، کارگران معدن‎ را متفرق کردند اما کارگران همچنان فریاد می‎زدند چه فرقی میان کارگران معدن گلستان و آتش‎نشانان پلاسکوی تهران است که باید آنها را با تکریم و احترام خاکسپاری کنند و کارگران زحمتکش معدن را در سکوت کامل بدون آنکه کسی برای این جهادگران عرصه اقتصاد احترام قائل شود تدفین کنند مگر بین شهروندان تهران و گلستان چقدر فاصله است آقای روحانی!!

در ساختمان پلاسکو که 14 نفر از بین رفتند و چون در تهران بودند چه تشییع جنازه باشکوهی برگزار کردید و چرا برای کارگران مظلوم این کارگاه چنین مراسم‎هایی برگزار نکردید و پیکرها را تحویل خانواده‎ها دادید و هر کسی خودش برود و پیکر عزیزش را تشییع کند.

نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها