همه شان نوكر اند غير از ما كه چاكريم!

ارگان حلقه لندن، نشست اخير شماري از عناصر فراري در لندن را نشانه «شكست سخت» اپوزيسيون دانست.
«جرس» ضمن تبرئه خود و با تصريح بر اينكه طيف هايي از اپوزيسيون دنبال جلب حمايت هاي آمريكا و اسرائيل هستند، نوشت: «هدف غرب و به ويژه اسرائيل سرنگوني رژيم است. آن ها براي تحقق اين هدف به اپوزيسيوني نيازمندند كه بتواند پروژه دلخواه شان را در ايران پياده كند. اما اپوزيسيون پيكره يك پارچه اي نيست. نگاهي به پيكره اپوزيسيون خارج نشين نشان مي دهد كه مجاهدين خلق داراي ساختاري ضد دمكراتيك استبدادي است. اما همين سازمان ضد دمكراتيك اينك به طور كامل در اختيار نهادهاي امنيتي «غرب» قرار دارد و از همه گونه كمك هاي مالي و سياسي آن ها بهره مند است. همچنين سازمان هاي مختلف سلطنت طلب كه خواهان بازگشت سلطنت پهلوي به ايرانند كه شاه فراريش با كودتاي 28 مرداد به قدرت بازگشت وعده مي دهند در صورت بازگشت به قدرت رفتاري دموكراتيك خواهند داشت. به آنها مي توان كومله و پژاك را هم اضافه كرد. با اين حال اسرائيل و آمريكا مي دانند كه اين هر دو گروه در ميان مردم ايران و به ويژه جوانان پايين تر از 30 سال كه اكثريت جمعيت كشور را تشكيل مي دهند، بدنامند. پس براي آن كه بتوان جبهه اي را به وجود آورد كه نيروهاي بدنام بتوانند ستون فقرات ائتلاف سياسي دلخواه امپرياليسم را تشكيل دهند و در زير يك چتر و ستاد فرماندهي مشترك عليه رژيم كار كنند، به نيروهائي نياز است كه نقش «محلل» يا واسطه را بازي كنند. نقش نشست هاي لندن و استكهلم و واشنگتن ايجاد فضاي مناسب براي آغاز همكاري مجاهدين خلق، سلطنت طلبان و گروه هاي قومي است. به عبارت ديگر، با پادرمياني اين واسطه هاي به ظاهر خوشنام ازدواج سياسي شاهزاده رضا پهلوي با خانم مريم عضدانلو(رجوي) مي تواند تحقق يابد».
جرس بدون اشاره به حضور شبه اصلاح طلباني نظير حقيقت جو، افشاري، تهوري، غفوري و... در اين مراسم ازدواج ربع پهلوي و قجر عضدانلو گزارش مي دهد: در كنار اين تلاش ها برنامه ريزان «غرب» كوشيدند در حوزه سياسي نيز نيروهاي مخالف رژيم اسلامي را با خود همراه سازند. در حال حاضر تقريباً تمامي سازمان هاي سياسي ضددمكراتيك كم و بيش با «غرب» همكاري مي كنند و بخشي از آنان در رابطه با منافع اين كشورها در ايران به خرابكاري و ترور مشغولند. در كنار آن دولت هاي «غرب» با ايجاد پروژه هاي دانشگاهي مختلف همچون پروژه هاي «دمكراسي براي ايران» مي كوشند بخش ديگري از نيروهاي آكادميك سكولار را با سياست ضد ايراني خود همراه سازند. برگزاري كنفرانس هاي مختلف در لندن، پاريس، كلن، استكهلم و اينك در واشنگتن نشان از اين موضوع است. با اين حال برگزاري كنفرانس واشنگتن در روزهاي 7 و 8 آوريل آشكار ساخت برنامه اي كه توسط برخي براي بخشي از اپوزيسيون خارج نشين تدارك ديده شده بود، با شكستي سخت روبه رو شد.
سايت وابسته به محسن كديور و عطاءالله مهاجراني در ارائه اين گزارش و در توضيح دلايل شكست نشست واشنگتن خاطرنشان كرد: دليل اول اينكه يك تيم 7 نفره از 70 تن براي شركت در اين كنفرانس دعوت كرده بود، اما به روايتي فقط 20 تن از دعوت شدگان در اين كنفرانس شركت كردند. عكس ها و فيلم هائي كه از اين كنفرانس پخش شده اند، نشان مي دهند كه بيش تر صندلي هاي سالن كنفرانس خالي بود. دو ديگر آن كه برخي از اعضاء سازمان هاي «چريك هاي فدائيان خلق- اكثريت»، «اتحاد فدائيان خلق»، و «جمهوري خواهان دمكرات و لائيك» كه در گذشته به صورت فردي در كنفرانس هاي مشابه اي شركت كرده و اين بار نيز به اين كنفرانس دعوت شده بودند، گويابنا بر تصميم هاي تشكيلاتي از شركت در كنفرانس واشنگتن خودداري كردند.
جرس همچنين درباره هزينه هاي نشست نوشت: هيئت برگزار كننده كنفرانس واشنگتن گفته بود هزينه اين سمينار توسط ايرانيان «دموكراسي خواه» و كساني كه به كنفرانس دعوت شده اند، تامين خواهد شد. اما سخنگوي هيئت برگزار كننده در مصاحبه با برنامه افق «صداي آمريكا» گفت: با بودجه اي كه در اختيار داشتند، نمي توانستند با بيش از 60 تن كنفرانس را تشكيل دهند. «ايرانيان دموكراسي خواه» نيز پديده اي مه آلود و ناشناخته است. از سوي ديگر، هر چند آقاي شهريار آهي عضو كميته برگزار كننده اين كنفرانس نبوده است، اما او در اين گونه نشستها رضا پهلوي رانمايندگي مي كند. كسي كه در تازه ترين موضع گيري هايش «از اسرائيل» خواست تا «منابع مالي، تكنولوژيكي و منابع ديگري» را در اختيار مخالفان رژيم ايران قرار دهند!!»
جرس در ادامه تأكيد كرد: چون برخي از شركت كنندگان در كنفرانس واشنگتن به نارسيسم، يعني خودشيفتگي بيمارگونه و آلوده به نخوتي فزاينده دچارند، پس مي پندارند هر كاري كه مي كنند، بايد كاري باشد كارستان. به همين دليل برخي از اين خانم ها و آقايان خود را «استراتژيست هاي» اپوزيسيون برون مرزي رژيم ناميدند كه پس از 30 سال به اين در و آن در زدن و از اين ريسمان به آن ريسمان آويزان شدن، با آن كه نتوانسته اند يك كنفرانس 70 نفره را سازمان دهي كنند، اما مدعي اند كه گويا در كنفرانس واشنگتن توانسته اند اسم رمزي را بيابند كه مي تواند موجب شكستن «طلسم» فروپاشي گردد.
اين پايگاه اينترنتي در ادامه درباره ارزيابي واقعي غرب نوشت: هدف غرب برخلاف موضع اسرائيل نه تعطيلي كامل نهادهاي علمي و صنعتي هنر ايران بلكه مهار آن است. از سوي ديگر غرب مي داند كه ايران به خاطر داشتن منابع غني و موقعيت ژئوپولتيك، يكي از بازيگران مهم در سياست خاورميانه است و چنين دولتي را نمي توان با تحريم و تهديد به جنگ در منطقه منزوي كرد. حتي ميليتاريزه كردن خاورميانه نيز گرهي از مشكل آمريكا باز نخواهد كرد.
يادآور مي شود برخي اعضاي حلقه لندن، خود پيوند وسيعي با سرويس هاي اطلاعاتي غربي دارند و افشاگري هايي از اين دست را براي بالا بردن موقعيت خود در سرويس هاي اطلاعاتي متبوع خويش انجام مي دهند.