اصرار اشتباه عرضه سیمان در بورس توسط وزیر اقتصاد

پایگاه خبری 598: پیرو انتقاد وزیر محترم راه و شهرسازی از اوضاع نابسامان عرضه سیمان و فولاد در بورس کالا که موجب اجحاف و تحمیل هزینه و تورم بیشتر به مردم می‌شود که انصافاً به حق هم مطرح گردید جناب عالی بلافاصله به صورت تمام قد از عرضه این دو محصول در بورس معاملات دفاع نمودید ولی مشخص نفرمودید که نحوه فعلی عرضه این دو محصول چه سنخیتی با تحقق شعار سال خواهد داشت و چه مزیتی برای کاهش تورم دارد؟!

در واقع دفاع شما از عرضه این دو محصول که مشکلاتشان عیان تر از عرضه برخی دیگر از تولیدات در بورس کالا هستند صرفا یک دفاع از یک ساختار اداری است.

دفاع از بورس با این شرایط، همانند پدری است که تخلف فرزندش در حمل مواد مخدر توسط یک مرجع ذی صلاح به اثبات رسیده ولی این پدر نمی‌خواهد آن را قبول کند چون صرفا پدر آن فرزند است!

همانگونه که مستحضرید امسال مزین به مهار تورم و رشد تولید است؛ پس در کنار تولید کنندگان که افسران این جهاد اقتصادی هستند؛ حاکمیت دولتی هم باید در حد و اندازه یک جهاد اقتصادی خود را نشان دهد و غیر متعصبانه، از انتقادات کارشناسی استقبال و در صورت اثبات عدم کارآمدی، نسبت به اصلاح موارد اقدام کند. با طرح چند سوال ساده در خصوص عرضه این دو محصول و ظلمی که به مردم تحمیل می‌شود مشخص می‌شود که جوابی برای آنها وجود ندارد و دفاع شما از نحوه فعلی عرضه این محصولات در بورس بی توجیه خواهد ماند؛

به عنوان نمونه سیمان در ابتدای ورود به بورس با یک قیمت پایه ثابت وارد بورس شد ولی برخی مدیریت‌های ناسالم بورس، فضا را به سمت حمایت از رقابت‌های کاذب بردند که هیچ ربطی به تفاوت کیفیت‌ها ندارد و در حال حاضر حدود پنجاه درصد از واحدهای تولیدی (عرضه کننده) با فرمول نادرستی که بورس کالا تعریف نموده، عرضه را با قیمت‌های پایه مختلفی انجام میدهند که گاهاً تا ۷۰ درصد تورم را فقط در همین مرحله تحمیل می‌نمایند و علاوه بر آن یک افزایش مجدد هم ناشی از ایجاد رقابت ها ایجاد میگردد که گاها تا یکصدو چهل درصد تورم اضافه تر به مردم تحمیل میگردد! آیا این اوضاع مورد تایید شماست؟

در یک فضای منطقی و اخلاقی بپذیریم که در وضعیت فعلی و با وجود حامل‌های انرژی و زیرساخت‌های یارانه‌ای، ما نسلی هستیم که منابع و ذخایر نسل آینده را پیشخور می‌کنیم پس نگاهمان به بورس نباید آزاد و رها شده و مشابه اقتصادهای آزاد باشد. همانگونه که مستحضرید قیمت پایه قیمتی است که فروش با آن توجیه اقتصادی برای تولید کننده دارد پس چگونه وجدانمان قبول می‌کند که یک کارخانه سیمان در هفته‌ای که مصاحبه فرمودید سیمان را تنی ۶۳۸ هزار تومان بدون رقابت بفروشد و کارخانه سیمان دیگری بتواند آن را یک میلیون و ۴۷۴ هزار تومان به فروش برساند آیا این فساد نیست؟؟

پیشنهاد کارشناسی
هدف از نگارش این یادداشت ایجاد فضای ناامیدی نیست بلکه نظرات اصلاحی هم جهت بررسی و پخته تر شدن هم وجود دارد که ذیلا خدمتتان عرض می گردد:

۱- اوضاع فعلی بررسی و برای هر نوع تولید فقط یک قیمت پایه تعریف شود.
۲- ما به تفاوت قیمتی که نسبت به قیمت پایه به دلیل رقابت‌ها در بورس ایجاد می‌شود به حساب عرضه کننده واریز نگردد تا برخی انگیزه ها برای ایجاد رقابتهای کاذب و عدم عرضه و کاهش تولید که در حال حاضر وجود دارد از بین برود.
۳- سقف رقابت محدود و حداکثر تا ده درصد تعریف گردد تا امکان برآورد اقتصادی خریداران وجود داشته باشد.
۴- در صورت رقابت، مابه تفاوت قیمتها نسبت به قیمت پایه؛ به حسابی جداگانه به منظور سرمایه گذاری در ایجاد طرح های تولیدی و اشتغال زا در مناطق محروم واریز گردد.

اگر این شروط تحقق یابد منافع آن شامل موارد ذيل است:
۱-کاهش تورم
۲- افزایش تولید
۳-افزایش رقابت در کیفیت
۴- افزایش اشتغال
۵-سرمایه گذاری زیربنایی
۶- توسعه عدالت در مناطق محروم

* مجتبی سرلک- کارشناس صنایع