غضنفرها، صادق بوقی و قر سفیر انگلیس !

به گزارش پایگاه خبری 598، علی زاده حسین در الف نوشت: سفیر انگلیس سفره یلدایی پهن می کند و ترانه صادق بوقی را می خواند. عده ای از هموطنان غش و ضعف می کنند و عده دیگر دشنام می دهند و ناسزا می گویند. رانندگی سفیر آلمان را هم، با نیسان آبی، پیشتر دیده بودیم. تاریخ را که بکاوی از این دست رفتار سفرا به خصوص سفیران کشورهای اروپایی در ایران کم نبوده. اما چرا با وجود این سابقه و تکرار هنوز هم این رفتار «سازمانی» که در راستای وظایف سیاسی این دیپلمات هاست چنین به چشم می آید؟!. این اقدامات سفرا قاعدتا نه باید یک ایرانی را ذوق زده و منفعل کند (آن هم با سابقه بسیار منفی انگلستان در ایران)  و نه باعث خروشیدن و عصبانیت باشد. چنین رفتارهای خلاقانه ای کم و بیش از همه سفرا در همه کشورها انتظار می رود حتی سفرای کشور خودمان در کشورهای دیگر و اگر در این زمینه کم کاری مشاهده می شود مستوجب سرزنش است. سفیر انگلیس با توجه به سیاست های راهبردی کشورش ( فارغ از درست و غلط بودن آن و محکوم کردنش)  تمام سعی خود را کرده که با افکار عمومی ایران ارتباط بگیرد و این کار را به بهترین شکل انجام می دهد.

حساب غش و ضعف کنندگانی که معمولا از سواد سیاسی و اجتماعی بالایی برخوردار نیستند کاملا معلوم است. هر رفتاری که در ظاهر اندکی مایل به سلیقه و یا برخی باورهای آنان باشد جذب شان می کند و با ذوق زدگی قربان- صدقه «فرهنگ و شخصیت» صاحب آن رفتار می روند! خطاب اصلی به کسانی است که به سفیر انگلیس دشنام می دهند. در این زمینه هم باید گفت یقینا حق نقد این خوش رقصی و یادآوری سابقه منفی انگلیس ها در ایران محفوظ است اما قبل از آن باید راه های این ارتباط گیری سهل و آسان و مفت و مجانی را با افکار عمومی بست. راه هایی که در تمام موارد غضنفرهایی که کارشان دایم پاس گل دادن به حریف برای باز کردن دروازه خودی است آنرا هموار می کنند!

سیاست هم مانند هر بازی دیگری هنر استفاده از فرصت هاست. باید از هر فرصتی برای غلبه بر حریف استفاده کرد. چه فرصتی بهتر از اینکه کسانی در جبهه مقابل آن را برای ما ایجاد کرده باشند؟! انگلیس اگر روباه پیر است که هست، در برابر این روباه پیر باید زرنگ بود و هوشیارانه عمل کرد نه مانند کسانی که قادر به تشخیص نفع و ضرر خودشان هم نیستند! متاسفانه بنابر آن مثل حکیمانه فارسی معمولا هم سنگی که این جماعت در چاه می اندازند هزار عاقل هم ناتوان از بیرون آوردنش هستند. چنانکه در زمینه ماجرای «صادق بوقی» هم دیدیم که حتی خود او هم بارها و بارها به درستی تاکید کرد که نه «بازداشت» شده نه با او برخورد بدی صورت گرفته و بعد از مدتی هم صفحه اش در فضای مجازی برگشت اما هیچکدام از این اقدامات بعدی اثر منفی آن اقدام اولیه جاهلانه را نزدود و فرصتی را فراهم کرد که عده ای در لباس دوستی با مردم ایران خود را بیارایند .