سفارش امام‌علی(ع) قبل از توصیه به نماز

به گزارش 598 به نقل از مهر، گاهی اختلاف، مشاجره و قهر در میان دوستان رخ می‎نماید در این جا ما چه نقشی داریم؟ معمولاً انسان در این گونه حالات سه موضع‎گیری دارد: 

 
۱- اهمیتی به مسئله نمی‎دهد و آن را از مسئولیت‏های خود به شمار نمی‏آورد، بلکه مسئله را رها می‎کند تا زمان خود، آن را حل کند. این موضع‎گیری در میان برخی از مردم ناشی از بی مبادلاتی و عدم درک احساسات دیگران است. 

 
۲- موضع‎گیری منافقانه: بدین معنا که انسان اختلاف میان دو دوست را عمیق‏تر می‎کند و نزد هر یک از دو دوست نغمه اختلاف سر می‎دهد تا آن که دو دوست را به بن بست می‎کشاند این موضع‎گیری یک انسان دوروست. 

 
۳- همه توانش را برای اصلاح اختلاف آن دو به کار می‏بندد و پیش هر یک از آن دو سخنان نیکویی از دیگران نقل می‎کند تا اینکه آن دو را به نقطه تماس می‏رساند و یخ‏های دوری میان آن دو را آب می‎کند و این همان برخورد مطلوب اسلامی است. 

 
حضرت علی(ع) در آخرین وصیت خود برای دو فرزندش حسن و حسین(ع) پیش از آن که از امور اساسی دین نظیر نماز، روزه، جهاد، حج و نظایر آن سخن بگوید می‎فرماید: شما دو نفر و همه خانواده و فرزندان و هرکسی را که این نامه به او می‎رسد به تقوای خدا و نظم در امور وصیت می‎کنم. خدا را در اصلاح امورتان که من از جدتان رسول اکرم(ص) شنیدم که می‎فرمود: اصلاح امور از یک سال نماز و روزه برتر است. 

 
از امام صادق(ع) روایت شده است که فرمود: « صدقه‏ای که خدا آن را دوست دارد اصلاح امور مردم است هرگاه که به تباهی گرایید یعنی نزدیک کردن ایشان به یکدیگر است هرگاه از هم دوری گزیدند.»(بحارالانوار ص ۳۶۹). 

 
و نیز می‎فرماید: هر دروغی در روز قیامت مورد سؤال قرار می‎گیرد مگر سه موضع: مردی که در جنگ نیرنگ می‎کند که در این صورت مسئولیت دروغ از او برداشته شده است و مردی که میان دو نفر را اصلاح می‎کند و سخنانی را از قول یکی می‏‎زند که او نگفته است و مردی که به خانواده خود چیزی را وعده می‎دهد و نمی‎خواهد آن وعده را انجام دهد.» 

 
گاهی اختلاف عمیقی می‎تواند میان دونفر موجب قطع رابطه آن دو شود و مدتی طولانی ادامه یابد در این میان وقتی احساس می‎کنیم که هردو آنها به مصالحه تمایل دارند ولی هیچ کس نیست که میان آن دو وساطت کند می‏توان در اینجا دست به کار شد تا میان آن دو دوستی و پیوند برقرار کرد و نزد هر یک از طرفین رفت و به نقل از دیگری احساس دلتنگی و ناراحتی دیگری را از این دوری ابراز کرد و با میانجیگری دو دوست درگیر را با یکدیگر آشتی داد. 

 
میان بسیاری از دوستان و حتی بسیاری از ملت‏ها اختلافات پیش پا افتاده‏ای رخ می‎دهد و همین اختلافات اندک اندک به دوری میان آنان و سپس قطع رابطه آنها تبدیل می‎شود و پس از آن دو طرف تنبه یافتند به آشتی گرایش می‎یابند، ولی طرف سومی یافت نمی‏شود تا در حل این نزاع به میانجیگری بپردازد و بدین ترتیب قطع پیوند در حالی ادامه پیدا می‎کند که هردو طرف به مصالحه تمایل دارند و کار نیک ما نباید تنها برای افراد دور باشد و نزدیکانمان از ما نا امید باشند باید در رابطه با نزدیکانمان اگر این چنین مشکلاتی برایشان پیش آمد سعی در وساطت و آشتی دادن آنها داشته باشیم و ریشه‏های دوستی و خویشاوندی را در میان آنها تحکیم ببخشیم و این کار را جزئی از وظایف و مسئولیت‏های مهم خود بدانیم و نسبت به این نوع مسائل بی توجه نباشیم و از آن شانه خالی نکنیم و دوستی و برابری و برادری را در میان مسلمانان ترویج و ترغیب کنیم و نگذاریم کینه و دشمنی باعث جدایی بین مسلمانان شود. 

 
دوست خوب کسی است که در همه شرایط دوستی کند نه آن که شرایط خاصی او را به دوستی وادارد و اگر فقط سودی متوجه ما شد صمیمی باشیم و در رفع این جدایی‏ها نکوشیم. دوستان خوب و مؤمن بین یکدیگر آشتی و عدالت برقرار می‎کنند و یکدیگر را تنها و بی یاور نمی‎گذارند و به کمک هم می‏شتابند اگر پیوند دوستی را چنان که دیدگاه اسلام نیز چنین است پیوندی مقدس بدانیم که خداوند آن را مبارک دانسته دیگر نمی‎توانیم آن را ترک کنیم یا تغییرش دهیم، زیرا فردا روزی خداوند درباره این دوستی‏ها و آنچه برایمان رخ داده سؤال خواهد کرد به همین سبب اسلام ما را از عاقبت گرفتار شدن در دام شیطان برحذر می‎دارد شیطانی که پیوسته می‎کوشد پیوند مقدس دوستی و برادری را با واداشتن یکی از دو طرف به جدایی و درگیری میان دو دوست بگسلد و این امر میان دوستان یکی از دلایل عمده فروپاشی پیوند آنهاست. 

 
چه بسا دوستانی صمیمی بوده‏اند که بر سر مسائلی دوستی آنها را کاملاً به جدایی تبدیل کرده است و با میانجیگری فردی عاقل و خداشناس این دو دوست درگیر با یکدیگر آشتی کرده‏اند و دوباره پیوندهای خود را از سرگرفته‏اند بنابر این باید این توصیه را در نظر داشت که هنگام ظهور اختلاف و درگیری میان دو دوست بذر آشتی بپاشیم و حامل گل سرخ آشتی برای آن دو باشیم.