دیپلماسی انقلابی که دکتر جلیلی در آلماتی به نمایش گذاشت / استفاده از ابزارهای دشمن علیه دشمن

اما آنچه در حاشیه این دیدار و برخی دیدارهای دیگر جالب توجه است و به نظر مهمتر از این دیدارها و مذاکرات نیز می باشد (مذاکراتی که طرف غربی برای اتلاف وقت انجام می دهد و صرفا مذاکره برای مذاکره است) کار تحسین برانگیز و استفاده از ابزارهای دشمن علیه دشمن است که از طرف گروه مذاکره کننده ایرانی و شخص جناب آقای دکتر جلیلی صورت می گیرد.


آن کار تحسین برانگیز، شرکت جناب آقای دکتر جلیلی به عنوان مسئول تیم مذاکره کننده جمهوری اسلامی در نمازجمعه آلماتی است، شرکت ایشان در نمازجمعه دارای اهمیت بسیاری است و پیام های واضح و روشنی را می توان از ان استخراج نمود. که در ذیل به چند نمونه از آن اشاره می کنم:

۱- اعتماد و اتکا به خدا: نماز در بین مسلمانان راهی است برای برقراری ارتباط بین مخلوق و خالق، که انسان می تواند با نماز با خدای خود صحبت کند. تیم مذاکره کننده ایرانی با شرکت در نمازجمعه، این پیام روشن را به همه ابلاغ نمود که به هیچ یک از قدرت های پوشالی غرب و شرق اعتنایی نمی کند و فقط و فقط خدا را قدرت مطلق می داند و به او اعتماد و اتکا دارد و در تمام صحنه ها من جمله در برنامه هسته ای و مذاکرات آنچه مرضی خداوند است در نظر می گیرد و به او اعتماد دارد.

۲- وحدت: رمز موفقیت ملت های مسلمان در دنیای امروز وحدت است و جمهوری اسلامی ایران برای تحقق وحدت در بین جوامع اسلامی تلاش فراوان کرده و می کند و در این راه هزینه های زیادی را هم تقبل کرده است.

دکتر جلیلی به عنوان مسئول تیم مذاکره کننده جمهوری اسلامی ایران با شرکت در نماز جمعه آلماتی و نیز برخی کشورهای دیگر در جریان دیگر مذاکرات، در کنار دیگر برادران دینی خود می ایستد و نماز می خواند و همان عاملی را که دشمن در پی از بین بردن آن است را تقویت می کند.

۳- مواجهه مستقیم با مردم: جمهوری اسلامی ایران به خاطر مردمی بودن و حق خواهی در بین مردم جهان دارای احترام است و نمود این علاقه مردم را می توان در شرکت دکتر جلیلی در نمازجمعه آلماتی و دیگر کشورها دید.

این موارد و موارد دیگر را می توان از دست آوردهای اصلی و مهم این مذاکرات نامید که به خاطر در حاشیه بودن، کمتر به آن توجه می شود، اما به نظر من این حواشی از متن هم پر رنگ ترند و اگر این مطالب برای همگان تبیین شود، دیدگاه خیلی از افراد متفاوت تر از امروز خواهد بود. و این دست آوردها برای نظام ما نمود بیشتری خواهد یافت.

در هر صورت جای دارد خداوند متعال را به داشتن اینگونه مسئولین که دارای افکار دینی و منش وروش دینی هستند شکر گزاری کرد و این دست افراد را باید ستود و به آنان نشان لیاقت داد هرچند که این عزیزان از این القاب و این نشان ها گریزانند. وبه حق این مسئولین را می توان سیاسیون دینی نامید، انسان هایی که یا وجود داشتن پست ها و مسئولیت های کلیدی دچار غرور نشده و خود را تافته جدا بافته نمی دانند و بندگی در راه خدا نشان افتخار خود می دانند.