روایت جالب یک آزاده از دوران اسارت

به گزارش 598 به نقل از فارس، جمشید نظری یکی از هزاران اسوه صبر و ایثار است که پس از چند سال حضور در جبهه به اسارت دشمن درآمد و در اردوگاه‌های تکریت روزهای سختی گذرانده است.
 
وی پس از قریب به سه سال اسارت در روز 16 شهریور ماه سال 69 قدم به خاک میهن اسلامی گذاشت و خاطرات زیادی از دوران اسارت دارد.
 
این آزاده سرافراز در گفت‌و‌گو با خبرنگار فارس در کرمانشاه اظهار داشت: در زمان اسارت نیروهای دشمن به‌صورت وحشیانه اسرا را شکنجه می‌دادند.
 
نظری با بیان اینکه ما به‌دور از چشم ماموران صلیب سرخ جهانی شکنجه می‌شدیم، افزود: رزمندگان در تمام آن‌روزهای سخت، عشق به اسلام و مقدسات را رها نکردند.
 
وی به شهادت چند تن از رزمندگان در روزهای نخست اسارت اشاره کرد و گفت: چند نفر از هم‌رزمان ما به‌دلیل مجروحیت و عدم توجه عراقی‌ها به شهادت رسیدند.
 
این رزمنده دوران دفاع مقدس به بیان رخدادهای روزهای نخست اسارت پرداخت و بیان داشت: روز اول که به اردوگاهی نامعلوم رسیدیم، صدایی شبیه به انفجارهای پی‌در‌پی شنیده می‌شد و ما گمان می‌کردیم که نیروهای خودمان حمله کرده‌اند، اما چند ساعت بعد با صحنه‌ای مواجه شدیم و دلیل آن صداها را فهمیدیم.
 
وی درباره این ماجرا اظهار داشت: بعثی‌ها یک راه‌رو ضدانسانی تشکیل داده و در دو طرف نیروهای دشمن با کابل‌های ضخیم ایستاده بودند و رزمندگان باید از بین این تونل وحشیانه رد می‌شدند و ضربات کابل و شلاق به پشت آن‌ها وارد می‌شد و صدایی شبیه به انفجاری دور داشت.
 
نظری به بیان خاطره‌ای دیگر از شهادت یکی از آزادگان پرداخت و عنوان کرد: یکی از رزمندگان شجاعت عجیبی داشت و به بقیه بچه‌ها روحیه می‌داد و جلوی عراقی‌ها می‌ایستاد تا اینکه این رزمنده والامقام را چند روز جلوی آفتاب سوزان داخل یک قفس آهنی بدون آب و غذا حبس کردند و شهید شد.
 
وی با تاکید بر اینکه سختی‌های دوران اسارت بی‌شمار است، خاطرنشان کرد: وضعیت بهداشتی بسیار نامناسب بود، طوری‌که بیشتر بچه‌ها به بیماری پوستی مبتلا شده بودند.
 
وی از واقعه رحلت امام خمینی (ره) به‌عنوان تلخ‌ترین خاطره دوران اسارت یاد کرد و ابراز داشت: شخصیت امام (ره) در ذهن اسرا که شب و روز شکنجه می‌شدند، بسیار استثنایی، دوست‌داشتنی و امیدبخش بود.
 
این آزاده تصریح کرد: امروز باید تلاش کنیم گنجینه ارزشمند دوران دفاع مقدس را به نسل جوان و نسل‌های بعد انتقال دهیم تا جوانان با بهره‌گیری از آن به درجات رفیع برسند.