ششمین نمایشگاه توانمندیهای صادراتی ایران؛
جمعیت ایران از بخش پایه به سرعت در حال پیر شدن است. سن متوسط در سال ۲۰۱۰ به ۷/۲۶ سال رسید و انتظار می رود که در سال ۲۰۳۰ به ۵/۳۷ برسد. افراد بالای ۶۵ سال در سال ۲۰۳۰ نسبت به سال ۲۰۱۰ به مقدار ۱۲۵ درصد افزایش خواهند داشت.
به گزارش پایگاه 598 به نقل از سیاست ما، بر اساس گزارشات موسسات بین المللی(موسسه یورو مونیتور) وضعیت جمعیت ایران در آینده به قرار ذیل خواهد بود:
در سال 2030 جمعیت ایران به 9/89 میلیون نفر خواهد رسید که نسبت به سال 2010 به مقدار 8/19 درصد رشد خواهد داشت. مهمترین جنبه این رشد جمعیتی، انفجار جمعیت 40 سال به بالا تا 108 درصد خواهد بود، تعداد 2/26 میلیون نفر از مردم ایران بین 35 تا 50 سال سن خواهند داشت که تقریبا یک نفر از هر سه نفر ایرانی را شامل می شود.
و افراد 0 تا 7 ساله و نیز 16 تا 34 ساله نسبت به سال 2010 کاهش چشمگیری دارند. این موضوع تاثیر شگرفی در ابعاد مختلف دارد به طور مثال: کاهش توانایی باروری در زنان و بالتبع کاهش مستمر جمعیت، کاهش نیروی کار و نیروهای نظامی و همچنین افزایش بیماری و خمودگی کشور، زیرا که ارزشمندترین منبع یک کشور منابع انسانی آن کشور است. و این خطر برای کشور مسئله ای اساسی می باشد.
جمعیت ایران از بخش پایه به سرعت در حال پیر شدن است. سن متوسط در سال 2010 به 7/26 سال رسید و انتظار می رود که در سال 2030 به 5/37 برسد. افراد بالای 65 سال در سال 2030 نسبت به سال 2010 به مقدار 125 درصد افزایش خواهند داشت.
در این میان، میانگین سنی زنان در سال 2010، 8/26 سال بود که در 2030 به 38 سال خواهد رسید، که این نکته موید کاهش توانایی باروری خواهد بود. سن مردان در همان مدت مشابه به ترتیب 6/26 و 37 می باشد. انتظار می رود میانگین سنی برای زنان در سال 2016 از 30 بگذرد. این اتفاق برای مردان ایرانی در2017 روی خواهد داد.
در سال 2010 برای هر دو گروه مردان و زنان ایرانی بیشترین آمار مربوط به افرادی بود که 20 تا 29 سال سن داشتند؛ این آمار در سال 2030 به افرادی مربوط خواهد بود که 40 تا 49 ساله هستند که نتیجه طبیعی پیر شدن جمعیت ایران است.
شهرنشینی مخاطره ی بعدی ست که ایران را مورد تهدید قرار داده است، زلزله را شاید نتوان پیش بینی کرد اما روند این خطر عظیم قابل پیش بینی و پیش گیری ست و به مراتبط تبعات بدتری خواهد داشت. در واقع ایران سریع ترین نرخ شهرنشینی در جهان را دارد. در 1980 کمتر از نیمی از ایرانیان در مناطق شهری زندگی می کردند. در 2010، 5/65 درصد از جمعیت ایران شهرنشین محسوب می شدند که این آمار در سال 2030 به 9/77 درصد خواهد رسید.
حال ذهن به سوی مسئله ی دیگری معطوف می شود، معضل طلاق، این نکته و آمار نگران کننده آن در کشور خود می تواند علت کاهش جمعیت و یا معلولی برای افزایش روند رو به رشد جمعیت باشد. باید توجه داشت بدون ازدواج یا افزایش طلاق رشد جمعیتی نخواهد بود (اگر هر زوج دو فرزند بیاورند، توانسته اند جمعیت جایگزین خود را تربیت نمایند، در صورتی که رشدی اتفاق نمی افتد، پس شعار دو فرزند کافی نیست منطق مستدلی دارد) و اگر فرزندان طلاق را به آن بیفزاییم یقیناً باید نگران بود و تلاش کرد.
اولین قدم برای حرکت یقظه است، باید بیدار شد و تدبیر کرد زیرا که در کلام معصومین(ع) اینچنین آمده است که ما انسان ها باید تدبیر کنیم و خداوند متعال تقدیر می نماید.در سال 2010 ایران دارای 8 شهر با جمعیتی بالاتر از یک میلیون نفر بود. در سال 2030 این تعداد به 9 خواهد رسید.
تهران پر جمعیت ترین شهر کشور است. و این هشداری است برای مدیران سطوح مختلف تا با برنامه ریزی راهبردی خود را در راستای کنترل این وضعیت آماده سازند، این کشور ممکن است در آن سالها محل زندگی ما نباشد ولی محل زندگی نسل بعد و فرزندان ما خواهد بود.
حمید حشمدار
در سال 2030 جمعیت ایران به 9/89 میلیون نفر خواهد رسید که نسبت به سال 2010 به مقدار 8/19 درصد رشد خواهد داشت. مهمترین جنبه این رشد جمعیتی، انفجار جمعیت 40 سال به بالا تا 108 درصد خواهد بود، تعداد 2/26 میلیون نفر از مردم ایران بین 35 تا 50 سال سن خواهند داشت که تقریبا یک نفر از هر سه نفر ایرانی را شامل می شود.
و افراد 0 تا 7 ساله و نیز 16 تا 34 ساله نسبت به سال 2010 کاهش چشمگیری دارند. این موضوع تاثیر شگرفی در ابعاد مختلف دارد به طور مثال: کاهش توانایی باروری در زنان و بالتبع کاهش مستمر جمعیت، کاهش نیروی کار و نیروهای نظامی و همچنین افزایش بیماری و خمودگی کشور، زیرا که ارزشمندترین منبع یک کشور منابع انسانی آن کشور است. و این خطر برای کشور مسئله ای اساسی می باشد.
جمعیت ایران از بخش پایه به سرعت در حال پیر شدن است. سن متوسط در سال 2010 به 7/26 سال رسید و انتظار می رود که در سال 2030 به 5/37 برسد. افراد بالای 65 سال در سال 2030 نسبت به سال 2010 به مقدار 125 درصد افزایش خواهند داشت.
در این میان، میانگین سنی زنان در سال 2010، 8/26 سال بود که در 2030 به 38 سال خواهد رسید، که این نکته موید کاهش توانایی باروری خواهد بود. سن مردان در همان مدت مشابه به ترتیب 6/26 و 37 می باشد. انتظار می رود میانگین سنی برای زنان در سال 2016 از 30 بگذرد. این اتفاق برای مردان ایرانی در2017 روی خواهد داد.
در سال 2010 برای هر دو گروه مردان و زنان ایرانی بیشترین آمار مربوط به افرادی بود که 20 تا 29 سال سن داشتند؛ این آمار در سال 2030 به افرادی مربوط خواهد بود که 40 تا 49 ساله هستند که نتیجه طبیعی پیر شدن جمعیت ایران است.
شهرنشینی مخاطره ی بعدی ست که ایران را مورد تهدید قرار داده است، زلزله را شاید نتوان پیش بینی کرد اما روند این خطر عظیم قابل پیش بینی و پیش گیری ست و به مراتبط تبعات بدتری خواهد داشت. در واقع ایران سریع ترین نرخ شهرنشینی در جهان را دارد. در 1980 کمتر از نیمی از ایرانیان در مناطق شهری زندگی می کردند. در 2010، 5/65 درصد از جمعیت ایران شهرنشین محسوب می شدند که این آمار در سال 2030 به 9/77 درصد خواهد رسید.
حال ذهن به سوی مسئله ی دیگری معطوف می شود، معضل طلاق، این نکته و آمار نگران کننده آن در کشور خود می تواند علت کاهش جمعیت و یا معلولی برای افزایش روند رو به رشد جمعیت باشد. باید توجه داشت بدون ازدواج یا افزایش طلاق رشد جمعیتی نخواهد بود (اگر هر زوج دو فرزند بیاورند، توانسته اند جمعیت جایگزین خود را تربیت نمایند، در صورتی که رشدی اتفاق نمی افتد، پس شعار دو فرزند کافی نیست منطق مستدلی دارد) و اگر فرزندان طلاق را به آن بیفزاییم یقیناً باید نگران بود و تلاش کرد.
اولین قدم برای حرکت یقظه است، باید بیدار شد و تدبیر کرد زیرا که در کلام معصومین(ع) اینچنین آمده است که ما انسان ها باید تدبیر کنیم و خداوند متعال تقدیر می نماید.در سال 2010 ایران دارای 8 شهر با جمعیتی بالاتر از یک میلیون نفر بود. در سال 2030 این تعداد به 9 خواهد رسید.
تهران پر جمعیت ترین شهر کشور است. و این هشداری است برای مدیران سطوح مختلف تا با برنامه ریزی راهبردی خود را در راستای کنترل این وضعیت آماده سازند، این کشور ممکن است در آن سالها محل زندگی ما نباشد ولی محل زندگی نسل بعد و فرزندان ما خواهد بود.
حمید حشمدار
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
ارسال نظرات
حسین
۲۳:۱۵ - ۱۵ اسفند ۱۳۹۲
عالی بود خیلی استفاده کردم.
پاسخ 
جدیدترین اخبار پربازدید ها
