آيا «دن‌كيشوت آمريكايي» جهان را به مرز انفجار مي‌كشاند؟

به گزارش پایگاه 598 به نقل از جوان آنلاين: اوكراين تنها يك نشانه است. نشانه اي كه پيش از اين در ليبي، سوريه، ‌مصر و ... در حوزه خاورميانه؛ ونزوئلا و چپ هاي بازگشته در آمريكاي لاتين؛ تغييرات حوزه آسيا – پاسيفيك از دو كره تا چين و ژاپن و ... نمايان شده است.

در اين ميان بازي اصلي در سطح كلان و بازي بزرگان، «فعلا» بين روسيه و آمريكا با محوريت كانون هاي بحراني سوريه و اوكراين است. بازيگران سطح دوم را نيز اروپا و چين تشكيل مي دهند كه با توجه به تعميق بحران ها مي توانند جايگاه سطوح خود را تغيير دهند. در سطح سوم نيز متحدان و مخالفان قرار دارند و اين لايه سازي امنيتي و بحران ساز چشم اندازي ناخوشايندي را نشانه گرفته است.



«در هم تنيدگي منافع» در حوزه بين المللي سبب مي شود كه گاهي موضع گيري ها محتاط تر اتخاذ شود. به شكل سنتي و حتي منفعت محورانه، فعلا روسيه و چين در يك محور و آمريكا و اروپا در محور ديگر قرار دارند. اين در حالي است كه در برخي مواقع اشتراك منافع بين چين و اتحاديه اروپا، يا اتحاديه اروپا و روسيه و همچنين آمريكا و چين و روسيه، يا اتحاديه اروپا و آمريكا، تصميم گيري ها را بسيار سخت مي كند.


همزمان اختلاف نظر منفعت طلبانه بين اتحاديه اروپا و آمريكا در برخي موارد همچون برخي از سطوح بحراني اوكراين و همچنين تفاوت نگاه امنيتي روسيه و اقتصادي چين، گره هاي ايجاد شده در نظام بين الملل را كورتر مي كند. مگر اينكه آمريكا دست از اصرار خود براي «حفظ مطلق هژمون» بردارد و به قدرت هاي نوظهور اقتصادي - سياسي (چين) و سياسي – امنيتي (روسيه) رضايت دهد. به هر جهت نظام بين الملل به شدت در حال ترك برداشتن است و آمريكا در صورت اصرار براي ماندن در موقعيت تنها قدرت برتر، دون كيشوت گونه فضاي جهان را امنيتي تر و خطرناك تر مي كند.


امروز جان كري، وزير امور خارجه آمريكا وارد اوكراين مي شود تا از «فروپاشي دولت برآمده از انتخابات»ي كه در سال 2010 غرب گرايان برگزار كردند اما شكست خوردند، حمايت كند. همزمان روسيه با محكم كردن بندهاي پوتين در حال نفوذ به سرزميني است كه دوره اي از آن خودش بود.


تاريخ نشان داده است كريمه كه نزديك به حوزه بحران ساز تاريخي بالكان است، در مواقع حساس جهت هاي بين المللي را با تغييرات بنيادي مواجه مي كند. آيا امروز هم جهان در چنين موقعيتي قرار دارد. فعلا جدال اصلي براي «ماندن» آمريكا و «آمدن» روسيه در ميانه گودي قدرت جهاني هستند. گره اصلي هم در كريمه و اوكراين قرار گرفته است. آيا تداوم اين بحران نمي تواند حوزه هاي ديگر جهان را در بر بگيرد. آيا اين بحران سازي عمدي مردم دنيا را تهديد نمي كند؟