رسانه، نیمی از جنگ با صهیونیزم / سانسور و دروغ‌پراکنی، بزرگترین ابزار رژیم صهیونیستی برای جنگ!

به گزارش سرویس سیاسی پایگاه تحلیلی خبری 598؛ رسانه از دیرباز ابزاری برای انتقال پیام و محتوا بوده است. رسانه در قالب‌های متفاوتی مورد استفاده قرار گرفته است؛ از قالب دود و نامه و روزنامه گرفته تا تماس و ایمیل و شبکه‌های اجتماعی که امروزه رواج دارند.

مهم‌ترین رسالت رسانه، خدمت به بشریت بوده است بطوریکه صادقانه و با رعایت اصل امانت‌داری، پیام و محتوای صحیح را به مخاطب منتقل کند و در آن دخل و تصرفی نداشته باشد. از این رو جامعه نیز با در نظر گرفتن این موضوع مهم به اخبار منتشر شده از رسانه اعتماد کردند.

اما با گذشت زمان و روشن شدن اهمیت و جایگاه رسانه در جهت‌دهی به افکار عمومی، جوامع مختلف سعی کردند تا با احاطه بر آن، افکار عمومی را به سمت اهداف خود هدایت کنند تا به مقاصد خود برسند. همانطورکه هر وسیله‌ای قابلیت استفاده خوب و بد از آن وجود دارد، رسانه نیز در مواردیکه مورد استفاده صالحان و دلسوزان قرار گرفت موجب پیشرفت و آبادانی آن جامعه شد چراکه رسانه زمینه رشد افکار عمومی را برای ایجاد پیشرفت در جامعه فراهم کرد. اما در موارد دیگری که رسانه به دست مافیای قدرت و ثروت افتاد، جامعه را ویران کرد. ظالمان همواره تلاش کرده‌اند تا با سوء استفاده هدفمند از رسانه منافع و مقاصد خود را تامین کنند. به عنوان مثال موارد گوناگونی از نفوذ مافیای ثروت در رسانه و ترغیب مردم برای سرمایه‌گذاری در یک شرکت یا سهام دیده شده که پس از این اتفاق، سرمایه مردم در شرکت مزبور یا بورس به باد رفته است.

نمونه دیگر این نفوذ در ابعاد پیچیده‌تر و هدفمندتر، تشکیلاتی همچون «یگان ناظر نظامی»، «یگان جنگ روانی»، «یگان هامان (شامل یگان‌های 504 و 8200)» هستند که ذیل سرویس جاسوسی امان رژیم صهیونیستی کار کرده و هریک وظایف بخصوصی را برعهده دارند. به عنوان مثال «یگان ناظر نظامی» وظیفه انتشار اطلاعات در رابطه با شبکه‌های نظامی و امنیتی رژیم صهیونیستی و نظارت بر اطلاعات منتشر شده از سوی رسانه‌های جمعی و حذف و سانسور بخش‌هایی از آنها را بر عهده دارد. «یگان جنگ روانی» نیز وظایف هجومی از جمله انتشار تبلیغات گمراه‌کننده و شایعه‌پراکنی در میان دشمنان اسرائیل را دنبال می‌کند. (در اینجا می‌توانید تفصیلا با یگان‌های اطلاعاتی رژیم صهیونیستی آشنا شوید.)

رژیم صهیونیستی به عنوان یکی از پرنفوذترین مافیای موجود در رسانه‌های دنیا همواره سعی داشته تا از این طریق افکار عمومی را مدیریت کند و سعی کرده تا فهم و درک مردم دنیا نسبت به مسائل مختلف مطابق با میل آن باشد که در بسیاری از موارد میل او عکس واقعیت بوده است.

به عنوان مثال عبدالباری عطوان سردبیر روزنامه اینترنتی رای الیوم در سرمقاله این روزنامهاز فشار لابی‌های صهیونیستی بر ایلان ماسک گفته و ابراز امیدواری کرده که ایلان ماسک صاحب پلتفرم ایکس(توئیتر سابق) بتواند در مقابل فشار لابی صهیونیستی برای حذف محتوای عربی و آنچه را که رژیم صهیونیستی و نتانیاهو به دروغ «یهود ستیزی» می نامند، مقاومت کند. در واقع رژیم صهیونیستی با این کار در تلاش است تا ردپای جنایات خود را در رسانه و افکار عمومی دنیا حذف کنند.

در مثالی دیگر؛ شاید در هیچ جای تاریخ نخوانده باشید که در روزهای ابتدایی یک جنگ، وزیر جنگ یک دولت –غاصب- با فعالان و تاثیرگذاران شبکه‌های اجتماعی جلسه برگزار کند اما این اتفاق در روزهای آغازین عملیات طوفان الاقصی رقم خورد و وزیر جنگ نتانیاهو با فعالان و تاثیرگذاران شبکه‌های اجتماعی جلسه برگزار کرد. این جلسه در واقع بیانگر آن است که نیمی از جنگ برای رژیم صهیونیستی در رسانه تعریف شده است!

شاید برای برخی‌ها این سئوال پیش بیاید که خروجی این جلسات چه می‌تواند باشد که وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در روزهای آغازین جنگ چنین جلساتی را برگزار می‌کند؟ در پاسخ باید گفت از خروجی این جلسات همین بس که یکی از معتبرترین رسانه‌های دنیا یعنی CNN خبر «سربریدن کودکان توسط حماس» را با ابزار تاسف فراوان منتشر می‌کند و جو بایدن رئیس جمهور آمریکا نیز آنرا تایید کرده و رسانه‌های دیگر همچون رسانه تروریستی اینترنشنال نیز روی این خط خبری کار می‌کنند.

خظ خبری رسانه‌های دنیا بقدری سنگین بود که گویا دنیا جنایات رژیم کودکش صهیونیستی را فراموش کرده و جای ظالم و مظلوم عوض می‌شود. اما طولی نمی‌کشد که همگان متوجه می‌شوند که اساسا چنین دروغی واقعیت نداشته و رسانه‌ها وارد بازی عملیات روانی یگان «جنگ روانی» اسرائیل شده‌اند. این بی‌آبرویی به اندازه‌ای بود که نتنها خبرنگار CNN بلکه کاخ سفید نیز مجبور به تکذیب این دروغ بزرگ رژیم صهیونیستی شد.

اما نفوذ رسانه‌ای رژیم صهیونیستی به اینها محدود نمی‌شود. اسرائیل در جریان عملیات طوفان الاقصی توانست تا موج گسترده‌ای از خفقان و سانسورینگ جنایاتش در شبکه‌های اجتماعی را ایجاد کند بگونه‌ای که هیچ خبری از جنایات خونخوارانه‌اش در اروپا و آمریکا منتشر نشود.

به عنوان مثال بلاگر انگلیسی با ابراز ناراحتی از سانسور و تحریف اتفاقات غزه توسط رسانه های این کشور، خطاب به انگلستانی‌ها بیان می‌کند:رسانه‌های انگلیسی به شما دروغ می‌گویند، از همه شما خواهش می‌کنم خودتان واقعیت‌هایی که در فلسطین می‌گذرد را دنبال کنید. قرار است دولت آپارتاید بیش از یک میلیون نفر را در فلسطین قتل عام کند تا یک کشور یهودی ایجاد کند.

یا در موردی دیگر حتی صدای استاد رسانه دانشگاه مریلند آمریکا نیز نسبت به سانسور جنایات صهیونیست‌ها در رسانه‌های آمریکایی و  خدمت 24 ساعته این رسانه‌ها به اسرائیل درمی‌آید.

«سحر خمیس» استاد رسانه دانشگاه مریلند آمریکا دراین‌باره اذعان داشت: رسانه‌های آمریکایی در یک خط موازی با مواضع سیاسی این کشور و بی‌توجه به حقوق مردم بی‌دفاع فلسطین بطور مستمر در حمایت از اسرائیل گام برمی‌دارند.

اقدامات رژیم غاصب صهیونیستی تنها این موارد نبوده بلکه این رژیم از انتشار هرگونه خبر درباره انسان‌دوستی و مُرُوَّت گروه‌های مقاومت نیز جلوگیری کرده و می‌کند. در موردی دیگر شبکه خبری الجزیره در تاریخ 20 اکتبر فیلمی را منتشر کرد که آزادی یک زن و دو کودک شهرک‌نشین را توسط مبارزان جنبش مقاومت فلسطین، حماس نشان می‌دهد.

«آبیر کاپتی»، روزنامه‌نگار و نویسنده فلسطینی با انتقاد نسبت به سانسور حقایق در این خصوص نوشت: فیلم مربوط به آزادسازی این زنان و فلسطین مربوط به ۷ اکتبر است که شبکه خبری الجزیره آن را امروز منتشر کرده است. با وجود این، پروپاگاندای رژیم صهیونیستی و رسانه‌های غربی وابسته به آن علی‌رغم تبلیغات گسترده بر روی دستگیری این زن و کودکان او فیلم آزادسازی آنها را به صورت نظام‌مند سانسور کرده‌اند.

سانسورینگ این رژیم خونخوار در بیان حقایق نتنها محدود به فضای مجازی نمی‌شود بلکه این رژیم با استفاده از نفوذ گسترده خود در ارکان مختلف حکمرانی کشورهای آمریکایی و اروپایی، اجازه بیان آزادانه نظرات شخصی را به رجل سیاسی نمی‌دهد. به عنوان مثال «مانو پیندا» نماینده اسپانیایی در پارلمان اروپا که قصد داشت چفیه‌ بر دوش از مظلومیت مردم #فلسطین سخن بگوید، سانسور شده و اجازه سخن گفتن پیدا نمی‌کند!

این موارد تنها بخشی از حقایق سانسورینگ و عملیات روانی گسترده و پیچیده رژیم صهیونیستی در رسانه است. اما همین موارد نیز ثابت می‌کند که «آزادی بیان» مدنظر آنها و رسانه‌های جیره‌خورشان همچون اینترنشال، صرفا زمانی معنا پیدا می‌کند که امنیت ملی ایران به خطر بیافتد.