الهه قربانی شد؛ مقصر کیست؟

به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری 598، در روزهای گذشته، جنایت دلخراش قتل الهه حسین‌نژاد، موجی از اندوه در جامعه ایجاد کرد. دستگاه قضایی نیز بلافاصله با قاطعیت به موضوع ورود کرد و روند رسیدگی به پرونده را با سرعت آغاز نمود. در همین حین، روزنامه اصلاح‌طلب سازندگی در تیتر صفحه اول خود «اشد مجازات» قرار داد؛ خواسته‌ای که به‌ درستی بیانگر خواست عمومی برای مقابله با جنایت و ناامنی است. با این حال، آنچه در این میان تأمل‌ برانگیزتر از اصل جنایت است، بازی رسانه‌ای جریان غرب‌زده و اصلاح‌طلب با احساسات مردم در بزنگاه‌های اجتماعی است.

همین روزنامه در ماجرای اعدام محسن شکاری – فردی که در جریان اغتشاشات خیابانی با سلاح سرد اقدام به بستن خیابان و ضرب و جرح نیروهای امنیتی کرده بود – تیتر زد: «اعدام نکنید!». این تناقض فاحش نشان می‌دهد برای این جریان، قانون و عدالت مفاهیمی نسبی‌اند که فقط در خدمت مطامع سیاسی‌شان معنا پیدا می‌کند.

اکنون این سؤال جدی مطرح است که اگر همان روزنامه‌ها و کنشگران در ماجرای‌های امنیتی، به‌جای تشکیک در اصل احکام قانونی، از اقتدار دستگاه قضا حمایت می‌کردند، امروز اساساً الهه‌ای کشته می‌شد؟

اگر همان روزنامه‌ها، در دی‌ماه ۱۴۰۱، به جای قهرمان‌سازی از محاربان، از اقتدار نظام و احکام قضایی دفاع می‌کردند، شاید امروز بسیاری از اراذل و اوباش خیابانی، جرأت تعرض به امنیت مردم را نداشتند.

در قاموس این جریان، امنیت مفهومی گزینشی است. اگر جنایتکاری در جریان اغتشاشات علیه نظام قد علم کند، تیتر می‌زنند «اعدام نکنید!» و در برهه ای دیگر فریاد «اشد مجازات» سر می‌دهند. این دقیقاً همان جنگ شناختی است که دشمن در اتاق‌های فکر خود طراحی کرده و برخی رسانه‌های داخلی، خواسته یا ناخواسته، مجری آن شده‌اند.

رسانه‌هایی که عدالت را گروگان منافع جناحی کرده‌اند، امروز حق ندارند در مقام مطالبه‌گری از دستگاه قضا ظاهر شوند. اگر الهه‌ای مظلومانه قربانی شده، بخشی از آن، نتیجه همین تضعیف‌های پیاپی امنیت و اقتدار قضایی در تریبون‌های مدعیان دروغین آزادی و قانون است.