
به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری 598، روزنامه شرق در گزارشی با عنوان «چرا روسیه در بزنگاهها پشت ایران را خالی میکند؟» تلاش کرده تا چهرهای غیرقابل اعتماد از شریک راهبردی ایران ترسیم کند. این گزارش در حالی منتشر شده که روابط ایران و روسیه در حوزههای نظامی، اقتصادی، هستهای و منطقهای طی سالهای اخیر به بالاترین سطح خود رسیده و همکاریهای دو کشور در مقابله با یکجانبهگرایی غرب، بُعدی راهبردی یافته است.
گزارش اخیر روزنامه شرق با عنوان «چرا روسیه در بزنگاهها پشت ایران را خالی میکند؟» در ظاهر یک تحلیل است، اما در باطن، بیش از آنکه روشنکننده پیچیدگی روابط تهران و مسکو باشد، بذر تفرقه و بدبینی راهبردی را میکارد.
بیتوجهی به منطق پیچیده دیپلماسی چندلایه
گزارش، با نادیده گرفتن مناسبات چندسویهای که در روابط بینالملل وجود دارد، روسیه را یکطرفه در موضع بدهکار قرار داده و بدون توجه به محدودیتها، مصالح متقابل و وزن تفاهمات دو کشور، مسکو را به «خیانت» متهم میکند.
القاء بیاعتمادی؛ همراستا با خط عملیات روانی غرب؟
در شرایطی که محورهای مقاومت و همکاریهای اوراسیا در حال تثبیت هستند، القای بیاعتمادی نسبت به یکی از شریکان مهم ایران، بازی در زمین غرب میباشد.
تکسویه دیدن رابطه؛ چرا نقش ایران نادیده گرفته شد؟
در گزارش شرق، هیچ اشارهای به رفتارهای فعال ایران در حفظ توازن و استقلال راهبردی نمیشود. گویی ایران در این مناسبات، صرفاً یک بازیگر منفعل است که منتظر لطف مسکو مانده!
فقدان مقایسه و چشمانداز جایگزین
اگر روسیه را به دلیل محاسبات منفعتطلبانه نقد میکنیم (که البته قابل بحث است)، پرسش اینجاست: جایگزین چیست؟ اروپا؟ آمریکا؟
در مجموع، آنچه در گزارش شرق تحت عنوان «چرا روسیه در بزنگاهها پشت ایران را خالی میکند؟» منتشر شده، بیش از آنکه بر پایه تحلیل واقعبینانه از مناسبات بینالمللی باشد، حاصل نگاهی تکبعدی و متأثر از فضای رسانهای غرب است.
روابط ایران و روسیه، همچون هر رابطه راهبردی دیگر، پیچیده و چندلایه است. اما قضاوت درباره رفتار یک شریک بینالمللی آن هم در شرایط حساس منطقهای، نه تنها به نفع منافع ملی نیست بلکه میتواند تردیدها و شکافهایی را دامن بزند که دقیقاً در راستای اهداف جنگ رسانهای دشمنان قرار دارد.
لازم است رسانههای داخلی به جای شبههافکنیها، نقش خود را در تقویت انسجام ملی و پرهیز از بازی در زمین روایتسازی دشمن ایفا کنند.