سرویس سیاسی پایگاه خبری 598-رضا احمدزاده| در حالی که انقلاب اسلامی ایران با اتکا به اصول امام خمینی (ره) و رهبری معظم انقلاب، مسیر مقاومت و استقلال را پیموده، دولت چهاردهم تحت ریاست دکتر مسعود پزشکیان، با انبوهی از چالشها و اشتباهات روبرو شده که معیشت مردم را تحت تأثیر قرار داده است. پس از گذشت بیش از یک سال از آغاز به کار این دولت، که با وعدههای اصلاحطلبانه و کارشناسیمحور آغاز شد، واقعیتهای تلخ اقتصادی و سیاسی خودنمایی میکنند. تورم افسارگسیخته، افزایش ساعتی قیمت ارزاق، قطعیهای مکرر برق و آب، و ناکارآمدی برخی وزارت خانه ها، تنها بخشی از این مشکلات هستند که خواننده را به تأمل وا میدارند. این دولت را میتوان مجموعهای رنگارنگ از اشتباهات دانست که در کنار بیعملی، بر واقعیت بیبرنامگی خود مهر تأیید زده است. این اشتباهات را میتوان به شرح ذیل نام برد:
اشتباه اول: از همان روزهای انتخابات، دکتر پزشکیان دائماً بر طبل بیبرنامه بودن خود و دولتش میکوبید. این رویکرد نه تنها اعتماد عمومی را خدشهدار کرد، بلکه در عمل منجر به رکود اقتصادی و عدم پیشرفت در پروژههای کلیدی شد.
اشتباه دوم: حواله کردن تمام امور به کارشناسان بود. رقیب انتخاباتی چقدر فریاد زد که خود رئیس جمهور هم باید صاحب نظر در امور قوه مجریه باشد و تکیه تنها به کارشناسان احتمال انحراف سیاسی و اقتصادی دولت از ریل انقلاب را دو چندان خواهد ساخت. این انتقاد امروز در ناکارآمدی مدیریتی و مقاومت در برابر کوچکسازی دولت نمود یافته، جایی که حتی خود پزشکیان از مخالفتها با اصلاح نظام اداری گلایه کرده است.
اشتباه سوم: سپردن صفر تا صد چینش اعضای کابینه به کسانی بود که بیش از آنکه خود را وامدار پیروز انتخابات بدانند، شما را فاقد پایگاه اجتماعی دانسته و حضور شما در پاستور را به تلاشها و جایگاه سیاسی خود در جلب آرای مردمی نسبت میدهند. این مسئله منجر به فشارهای داخلی و خارجی بر کابینه شد، از جمله استعفای برخی از اعضای شورای اطلاعرسانی دولت به دلیل انتصاب مدیران ناکارآمد.
اشتباه چهارم: سپردن کابینه به وزرایی بود که نه در رزومه سیاسی افراد توانمندی بودند و نه در امور مدیریتی دارای توانمندیهایی در حد قابل قبول برای تصدی امر وزارت بودند.
اشتباه پنجم: حذف مدیران کارآمد و طراح و جایگزینی یا جابجایی ایشان در مناصبی که هیچ تخصصی در آن نداشتهاند، که در امور جاری قوه مجریه و سرازیر شدن مشکلات شدید معیشتی بر سر سفره مردم و رفاه آنان خود را نشان داد. قطعیهای بیبرنامه و پیدرپی برق و امروز آب، تورم شدید و لحظهای قیمت اجناس و اقلام مصرفی، گذران زندگی باری به هر جهت شعار هر روز مردم ما گردیده است. این مشکلات، از جمله افزایش ۱۱۸ درصدی قیمت دلار و بحران انرژی، نشاندهنده ناکارآمدی است.
اشتباه ششم: رئیس دولت اجازه داده تا تفکرات غربگرایی آنهم به صورت افراطی در کابینه و مناصب کلیدی چون وزارت اقتصاد و دارایی، وزارت ارشاد اسلامی، وزارت امور خارجه و... گسترش پیدا کند. دورهای روسای جمهور مقتدر بودند که با شنیدن نام دولت، چهره رئیس دولت تداعی میشد، اما امروز با شنیدن نام دولت، چهرههای دوتابعیتی، غربگرایی، اقتصاد مهاجم لیبرالی، اشرافسالاری و سرمایهمحوری در اذهان متبادر میشود!
اشتباه هفتم: اصرار بر عدم ترمیم کابینه و باقی ماندن افراد ناکارآمد در کابینه به نحوی که حتی حامیان اصلاحطلب زمزمههای ناتوانی دولت در امور جاری کشور را آغاز کردهاند.
البته میتوان اشتباهات دیگری را نیز ردیف نمود که میتواند مشمول یکی از بندهای یاد شده باشد، لاکن بدانید که ادامه این وضع خصوصاً در موضوع قیمت ارزاق، ارز و طلا باید بسیار مواظب باشید زیرا میتواند پاشنه آشیل دولتتان شود. امروز افزایش ساعتی قیمت مواد معیشتی مورد نیاز، مردم را در یک سردرگمی روزانه فرو برده است که قطعاً در انتخابات پیش رو اثرات خود را برجای خواهد گذاشت.
در نهایت، انقلاب اسلامی نیازمند دولتی است که بر اصول مقاومت، اقتصاد مقاومتی و عدالتمحوری پافشاری کند، نه اینکه در دام غربگرایی و ناکارآمدی بیفتد. امیدواریم دولت چهاردهم با بازگشت به ریل انقلاب، این اشتباهات را جبران کند.