دولت چهاردهم در یک سالی که از عمرش گذشته توجه ویژه‌ای به ناترازی انرژی داشته است. مهم‌ترین حامل انرژی هم قطعاً بنزین است و مسعود پزشکیان بارها در اظهاراتش از وضعیت مصرف بی‌رویه بنزین و نحوه توزیع یارانه آن انتقاد کرده است.
بحران نهاده‌های دامی دیگر صرفاً یک مسئله اقتصادی نیست؛ این آتش امروز مستقیماً به خرمن سفره مردم رسیده و امنیت غذایی کشور را تهدید می‌کند. افزایش افسارگسیخته قیمت گوشت، مرغ و تخم‌مرغ حتی طبقه متوسط را در تأمین مواد پروتئینی دچار مشکل کرده است.
درخواست دولت برای حذف ماده ۵۰ قانون جهش تولید مسکن، به‌معنای عقب‌نشینی از سیاست توسعه متوازن و حمایت از اقشار کم‌درآمد است. این ماده دولت را موظف می‌کرد با واگذاری زمین‌های ۹۹ ساله، زمینه ساخت مسکن را فراهم کند. حذف آن، عملاً بازگشت به تفکر عباس آخوندی مبنی بر «وظیفه‌نداشتن دولت در ساخت مسکن» است.
تصور کنید: رئیس‌جمهور یک کشور منتخب مردم است، اما بانک‌های همان کشور حساب‌هایش را مسدود می‌کنند. این کابوس واقعی گوستاوو پترو، رئیس‌جمهور کلمبیا، است که حالا به خاطر تحریم‌های آمریکا، دسترسی به پول خودش را از دست داده.
دولت به‌صورت گام به گام در حال دور شدن از هدف اصلی نهضت ملی مسکن، یعنی خانه‌دار کردن مستاجران است و به نظر می‌رسد قصد خروج از این طرح را دارد.
تورم بالا و بی‌اعتمادی عمومی نشان می‌دهد حفظ ارزش ریال فقط با کنترل نرخ ارز ممکن نیست. کارشناسان می‌گویند بانک مرکزی باید به جای تثبیت صوری، ثبات واقعی پول ملی را سامان دهد.
