محمدمهدی بهداروند

همگان مي دانند فضاي نقد و مناظره، فضاي امنيت و آزادي و عقلانيت است و اگر كساني اين فضا را چنان تنگ كنند كه جز خود در آن نگنجند، چگونه مي توانند ديگران را به ضيافتي تعارف كنند كه در آن نه مراعات قواعد نقد شود و نه برابري و آداب ميزباني؟..آيا نسبت دادن امتحان بدايه، نهايه بدهيد، شهوت شهرت، بيسواد و... پاسخي علمي است؟...با توجه به آنچه گذشت، اولين سوال اين است كه آيا براستي فلسفه موجود، به تعبير مقام معظم رهبري مي تواند «امتداد عيني» داشته باشد؟