علینژاد

آنچه که در ادامه میخوانید دلنوشته یک معلم اهل بابل و از آشنایان خانواده علینژاد است که با عتابی خواهرانه خطاب به معصومه علینژاد نوشته شده است. آنچه مهم است سخنی است که صادقانه از دل یک خانم ایرانی متعهد اهل بابل برآمده که از سر دلسوزی تلاش دارد تا برای عموم مردم شریف ایران این نکته را تبیین کند که خانواده مسیح علینژاد موافق کارهای ضدانقلابی، ضددینی و ضد وطنی وی نبوده و نیستند.

من حقوق‌دان هستم و در منطق قانون مجازات اسلامی با شما سخن می گویم. جایی که شما زندگی می‌کنید روابط نامشروع معنایی ندارد و صرفاً RAPE مورد نکوهش و تعقیب است. ولی من یک مسلمانم و در قرآن آمده «ولا تقربوا الزنا إنه كان فاحشة وساء سبيلا»؛ تو برای روابط نامشروع اسم‌های رمانتیک گذاشته‌ای و به آن افتخار میکنی و آنرا سرشار از احترام متقابل می‌نامی؛ این ماهیت ماجرا را تغییر نمی‌دهد؛ خداوند کار تو را «فاحشه» نامیده است.