رسانه های بیگانه

واشنگتن پست در مطلب خود مخالفین وزرای پیشنهادی نفت و وزیر امور خارجه را افراطی و تندرو نامیده و از مخالفت آنان به ستیز و مجادله تعبیر می کند. آیا مارک ”طالبانی“ و ”افراطی“ که از سوی یکی از نمایندگان به بخشی از رای دهنگان مخالف با دکتر روحانی اطلاق شد و برچسب ”مجادله گر“ و ”افراطی“ و ”دارای رفتار خصمانه“ که از سوی سایت هایی نظیر واشنگتن پست به برخی مخالفین کابینه که همه می دانیم در انتخابات از چه طیف و گروهی طرفداری می کردند همسویی وجود ندارد؟

تاکید سی ان ان بر ناآرامی در ایران در سال 2013، در مقایسه با اقرار به سرخوردگی غرب از پایفشاری ایران بر حقوق حقه خود، و تهدید به عواقب سوء حمله نظامی برای ایران! نکته ای نیست که بتوان به راحتی از آن گذشت. چرا که در ادامه می نویسد: ”از بین این سه احتمال، بروز آشوب در ایران بر سر نتیجه انتخابات از گزینه های دیگر محتمل تر است زیرا برنامه ریزی ها برای این انتخابات انجام شده است.“

رسانه های بیگانه در مواجهه با اخبار سفرهای و دیدارهای مقام معظم رهبری بسیار حساب شده کار می کنند یعنی این که خبر سفر را اعلام نمی کنند و تنها یک جمله های مهمی که رهبری در ابتدای سفر بیان داشته اند را منتشر نموده که هم با این کار با بزرگ نمودن این جمله زاویه های بسته ای از رهبرانقلاب نشان دهند و هم استقبال مردمی را کاملاً سانسور نمایند. به طور کلی رهبر ایران در شبکه های خارجی یک خط قرمز محسوب می شود.

ایشان شم سیاسی ندارند و قدرت تجزیه و تحلیل مسائل سیاسی را ندارند و نمونه های متعددی دارد و من به ایشان پیشنهاد می کنم که در این عرصه ورود پیدا نکنند تا که بیشتر از این ضربه به خودشان نزنند و همچنین می توان دریافت اطلاعات غلط توسط ایشان و تاثیر پذیری از اطلاعات غلط را عامل دوم تحلیل های ایشان دانست و به نظر بنده ایشان ارتباط جدی با رسانه های ضد انقلاب از نظر شنیداری دارند و یکی از منابع تغذیه ایشان رسانه ای ضد انقلاب و سایت های بیگانه است.