محمد حسین مهدویان

از سینما چه می‌خواهیم؟ داستان؟ بازی؟ موسیقی؟ خنده؟ سوپراستار؟ همه را این فیلم دارد. حتی گیشه هم دارد. سینما پر است حتی روی زمین هم نشسته‌اند. ‏زبان هنر قرار است در چه ساحتی پیش‌رو باشد؟ بی‌شک، زبان هنر؛ زبان خوب دیدن است، زبان دقیق دیدن است. زبان طغیان بر سکون و سکوت است.

مهدویان برای سومین پروژه سینمایی‌اش یعنی «لاتاری» سراغ سوژه‌ای ملتهب رفت؛ موضوع قاچاق جنسی زنان ایرانی به کشورهای حاشیه خلیج فارس که برای نخستین‌بار به‌طور جدی در سینمای ایران مطرح می‌شد. نهادهای مختلف رسمی کشور قبلاً، طی گزارش‌های رسمی آماری، به این معضل تلخ پرداخته بودند و مسوولان امر هم اقدامات مهمی در این‌باره انجام داده بودند ولی انگار که بازهم هنر و خصوصاً سینما، کارکردی در این مسیر دارد که دیگر بسترها از آن عاجزند.