الناز شاکر دوست

بدون شک وظیفه دستگاه‌های نظارتی در بدو خلق چنین آثار ضد میهنی بسیار تأثیرگذار است، ولیکن همچنان یک سوال از کارگردان این اثر مطرح است، بیان نقد به چه قیمت؟ به قیمت هتک حیثیت کشور؟!

به نظر می رسد مطرح کنندگان این پرسش ها پیش از اعتراض به چرایی مجوز گرفتن ده‌نمکی، خوب است به این سوال بیندیشند که «چرا او تندترین نقدها را علیه حزب اللهی نماها و مسئولین نظام طرح می کند، اما بیشترین محبوبیت را بین همین حزب اللهی ها و بسیجی ها و انقلابی ها دارد؟» چرا وقتی ما ده مرتبه رقیق شده همین حرف ها را می زنیم، از سوی خانواده های مذهبی برچسب «غیرخودی» می گیریم، ولی «فقر و فحشا»ی او که شدت انتقادش را می توان درکنار مستندهای BBC قرار داد، عنوان «نقد درون گفتمانی» می گیرد؟ آیا مذهبی ها و حزب اللهی ها با هم پارتی دارند؟