دهلیز

قصاص در این فیلم یعنی یک تربیت درست یعنی ببخشید تا بخشیده بشوید و من خودم با این مسئله موافقم و یک روزنه امید برای انسان باقی میگذارد و این یعنی اینکه انسان ها باز هم میتوانند به کمک یکدیگر بیایند و بالاخره در بخشش همیشه باز است و این به نظر من یک نوع رستگاری است. یعنی برای خود بنده جالب بود که بعد از تماشای این فیلم به خودم گفتم که خوب شد مسئله ای به نام قصاص هست که روزنه ای از امید در آن وجود دارد. به نظر بنده بحث قصاص یک سیر طبیعی خودش را در حال طی کردن بود.

این کارگردان جوان با همکاری گروه فیلمسازی خود در فیلم دهلیز در این روزها بیشتر وقت خود را به همراهی با شهردار تهران برای گرفتن تصویر از دیدارها و برنامه های انتخاباتی محمد باقر قالیباف اختصاص داده است. ساخت فیلم تبلیغاتی محمد باقر قالیباف در حالی آغاز می گردد که طبق اعلام عمومی مسئولان ائتلاف 2+1 مقرر گردیده بود که از بین آقایان حداد عادل، ولایتی و قالیباف هر کدام که با اقبال عمومی بیشتری و شرایط مناسب تری روبرو بودند به عنوان کاندیدای نهایی برای انتخابات ریاست جمهوری معرفی گردد.

مهمترین درسی که این جشنواره برای مسئولین فرهنگی کشور (اگر کسی جز رهبری نسبت به فرهنگ، احساس مسئولیت هم بکند) داشت، این بود که نباید از قهر کردن عده ای پیشکسوت ترسید و سینما را مورد تهدید دانست. بلکه چنانچه کمی هم به رهنمودهای رهبری توجه کنیم و به «ما می توانیم» جوانان در عرصه سینما اعتقاد داشته باشیم، و البته پرتی های جنگ نرم را مانند جنگ سخت بپردازیم، سینما هم مانند عرصه های علمی کشور توسط جوانان انقلابی درنوردیده خواهد شد. اکنون به بررسی مختصر مهمترین آثار جشنواره امسال می پردازیم.

در سالهای اخیر به غیر از «اخراجی ها» و «قلاده های طلا» تقریباً تمام آثار سینمایی تولید شده توسط نیروهای ارزشی، یا از لحاظ هنری به شدت ضعیف بوده اند و یا آنقدر خنثی که انگیزه خاصی برای تماشای آن در مخاطب بوجود نمی آمد. اما «دهلیز» اولین ساخته سینمایی بهروز شعیبی آنچنان جذاب و هنرمندانه بود که بار دیگر پس از فیلم «تنهای تنهای تنها» شاهکار یک کارگردان بوشهری، رکورد تشویق حضار را به خود اختصاص داد.