انتقاد - صفحه 9

گرایش سیاسی علی دارابی از آنجا که همراه و همسو با جریان غالب رسانه ای حاکم بر کشور و نیز جریان حاکم بر مجلس است، کمتر باعث ایجاد فشارها بر او می شود. البته او به دلیل فقدان قانون نظارتی بر صدا و سیما و همراهی جریان مجلس و رسانه های جریان قدرت، یکه تازی های خود را بدون هیچ واهمه ای انجام می دهد و بر فریاد مظلومیت مخالفینش تنها پوسخندی می زند و می گوید «اگر کسانی با بنی صدر احساس تشابه می کنند، مشکل خودشان است». حال در فقدان قید «قانون» و «فشار رسانه ای» آیا قید دیگری هست ...

با مروری کوتاه و گذرا از زبان حجت الاسلام و المسلمین قاسم روانبخش؛ دبیر سیاسی نشریه پرتو سخن به آنچه که اکنون اصلاح طلبان از آن به فضای بسته و پادگانی یاد می کنند در دوران خود اصلاح طلبان برآن شدیم که بازخوانی از برخورد دولت اصلاحات با منتقدینش را بیان نماییم. این طور به نظر می رسد که گویا اصلاح طلبان دچار فراموشی شده اند و رفتار خود را به کلی فراموش کرده اند. گویا آقای خاتمی سخنرانی خود در آذر ماه سال 1383 در دانشگاه تهران و برخود با هفته نامه پرتوی سخن و پلمپ دفتر هیات محبین اهل بیت را فراموش کرده اند.

اگر مسأله این جریان واقعاً اخلاق در سینماست، چرا هیچ بیانیه و تجمعی در برابر «یک خانواده محترم» که به مراتب کثیف تر از همه فیلمهای ایرانی پس از انقلاب است صورت نمی گیرد؟ آیا پخش سریال تاثریا که در آن چادر، آلت قتاله می گردد، بیانیه و تجمع ندارد؟ آیا تمسخر ماجرای ازدواج مرجع عالیقدر تشیع، مقدس اردبیلی و حتی عدم یک عذرخواهی از طرف صدا و سیما، اعتراض ندارد؟ آیا عدم جابجایی حتی یک مدیر در صدا و سیما پس از فاجعه «یک خانواده محترم» تحصن ندارد؟