توصیه قرائتی به مسوولان سازمان اوقاف

به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، حجت‌الاسلام والمسلمین محسن قرائتی در چهارمین همایش وقف و رسانه در سخنانی با بیان دغدغه‌های خود از مسائل فرهنگی کشور به ویژه در زمینه‌ ترویج آموزه‌های اسلامی گفت: اگر حرف ساده باشد اثر می‌گذارد، اگر ما مبلغ یک کاری هستیم باید خودمان نیز کاری بکنیم و در خواسته‌هایمان باید باز فکر کنیم و سعه صدر به خرج دهیم. شما نیز به مردم بگویید موقوفاتتان عام باشد.

این استاد قرآن و اخلاق ادامه داد: مردم باید در وقف کلاس ببینند و اوقاف باید به مردم آموزش دهد. از جزوات، فیلم‌ها، مستندها و .... برای این منظور استفاده کند.

قرائتی با طرح این انتقاد که وقتی در سازمانی جزوه‌ای تهیه می‌شود ابتدا باید کلام خدا و روایت گنجانده شود، گفت: متاسفانه ما می‌بینیم اول عکس امام و رهبری را می‌گذارند بعد کلام خدا را می‌آورند، من از این کار ناراحت می‌شوم ما باید در تبلیغات اول آیات و روایات را بگوییم و بعد کلام این بزرگان را که برگرفته از همین آیات و روایات است بیاوریم.

وی خطاب به مسوولان سازمان اوقاف ادامه داد:‌ اگر می‌خواهید وقف راه بیافتد باید درون خود را آماده کنید و الا با بخشنامه، همایش، تالار و بنر و .... نمی‌شود کاری کرد و گاهی کارهایی که انجام می‌شود نیز نیاز نیست.

قرائتی ادامه داد: هر کدام از شما از 10 دقیقه تا 1 ساعت از عمرتان را وقف کنید. گاهی وقت انسان باید وقف شود به عنوان مثال وقت گذاشتن برای آشتی دادن میان دو مسلمان ثوابش از تمام نمازهای مستحبی بیشتر است.

وی همچنین با بیان این‌که «باید از کارهایی که از محل موقوفات انجام شده فیلم و مستند تهیه و پخش شود» گفت: قرآن می‌فرماید اگر می‌خواهید مردم را دعوت و تشویق کنید با زمان مهر و محبت این کار را انجام دهید.

وی ادامه داد: این کارهایی که انجام می‌شود خوب است، به شرطی که اداری نشود چرا که اگر این ژست‌های اداری را گرفتید بدبخت می‌شوید. حوزه‌ی علمیه هم از وقتی مدرک شد بدبخت شد. یعنی همه دنبال دکتراگرفتن و هیات علمی شدن رفتند. در حالی که از 70 میلیون تنها 5 میلیون دانشجو هستند. اما ما 5 میلیون دانشجو را به 70 میلیون ترجیح دادیم تا یک مدرک و هیات علمی بگیریم اما از 70 میلیون غافل شده‌ایم و خیلی ضرر کرده‌ایم.

وی همچنین با بی‌ثمر دانستن برخی از کارها که در حوزه‌ی فرهنگی انجام می‌شود، گفت: این که کسی بخواهد قرآن چوبی چند میلیاردی چاپ کند تا در یونسکو ثبت شود اینها کارهای بیهوده‌ای است، زیرا این که بخواهد مسجد ما یا قرآن ما در یونسکو ثبت شود چه خاکی بر سرمان می‌ریزند. این که کسی آیةالکرسی را یک نفس بخواند یا قرآن را از این ور حفظ کند این‌ها چه سودی دارد؟

استاد قرائتی با تاکید بر این‌که «در پول‌هایی که خرج می‌کنیم باید مجوز شرعی داشته باشیم و مباحث ضروری را به غیر ضروری ارجحیت بدهیم» گفت: اینکه پایان نامه بنویسیم تفاوت بین تفسیر طبری و تفسیر تبیان چیست؟ یا این که در شک بین 5 و 2 چه باید کرد، اینها به چه دردی می‌خورد. کدام انسان عاقل بین 5 و 2 شک می‌کند؟ بنابراین ما باید بر روی موضوعات مهم هزینه کنیم و وقت بگذاریم.

این استاد درس‌هایی از قرآن همچنین با بیان این‌که «وقف را باید در کتاب‌های مدرسه و دانشگاه بیاوریم» گفت: وقف و برکات آن را در فیلم‌ها و جزوات و کتاب‌های درسی بیاورید و مردم را نسبت به آن تشویق کنیم و البته به راه‌های نرفته فکر کنیم.

قرائتی در پایان با بیان این‌که «سخنرانی‌های من ناله و گلایه از خود و امثال خودم است» گفت: باید ببینیم در کشور برای یک راننده تاکسی،‌ مردم عادی و برای طبقه‌ای که در متن جامعه هستند چه کار کرده‌ایم. متاسفانه همه دنبال مدیر کلی و هیات علمی و دکترا و .... رفتیم و از این مسائل غافل شدیم.