فیلمسازان ما شادی روح در ماه رمضان را با شادی جشن عروسی اشتباه گرفته اند / مردم، مسئولان رسانه ملی را امر به معروف کنند

به گزارش سرویس نقد رسانه پایگاه 598، تناسب تولیدات رسانه ملی در ماه رمضان با فضای معنوی و عبادی این ماه از یک سو و همچنین سمت و سوی اجتماعی سریال های امسال ماه مبارک رمضان در رسانه ملی با جاشنی طنزپردازی از سوی دیگر تا کنون باانتقادات فراوانی روبرو شده است. لذا به منظور ارزیابی تولیدات رسانه ملی در رمضان 92 خبرنگار پایگاه 598 در گفتگویی با فرج الله سلحشور به بررسی این موضوع پرداخته ایت که متن این گفتگو در ادامه می آید:

حضرتعالی کیفیت سریال های ماه رمضان را چگونه ارزیابی می کنید؟ اگر نقاط ضعف و قوتی هم دارند آن ها را بیان بفرمایید.

بنده مقدار کمی از قسمت های مختلف سریال های ماه رمضان را دیده ام و لذا نظر بنده در مورد این سریال ها نظر کاملی نیست فقط یک نکته را می توانم عرض کنم که معمولا هنرمندان و فیلمسازان ما شنیده اند که ماه مبارک رمضان ماه فرح و شادی روح است ماه انبساط خاطر است و این انبساط خاطر و فرح روح را با جشن و ایام عید و شادی را اشتباه گرفته اند و گاهی آدم احساس میکند برنامه ای که به مناسبت ماه رمضان در تلویزیون ساخته شده بیشتر مناسب این است که در مراسم عروسی و عید پخش شود و علت اش هم این است که جامعه هنری ما برای پرداختن به آثار مناسب ماه مبارک و دیگر مناسبتها طراحی نشده است.

جامعه هنری فیلم و سریال سازی ما اگر از استثناها بگذریم که انگشت شمار هستند مابقی برای پرداختن به امور  مذهبی و ارزشی طراحی نشده اند و آگاهی هم ندارند و اصولا مذهبی نیستند تا بتوانند مذهبی کار کنند و علاقه ای هم به آثار مذهبی ندارند چون اینها از سینما چیزی می خواهند که از نظر مذهب پسندیده نیست و مورد قبول نیست به همین دلیل هم نمی توانند آثار مناسب با این اعیاد و ایام مذهبی ارائه بدهند.

راهکار حضرت عالی برای برون رفت از قضیه چیست و به عبارت دیگر چه باید کرد تا صدا و سیمای ما در شان یک جامعه اسلامی باشد؟

ما برای تمام امورمان اصول داریم یعنی اگر بگویند اقتصاد اسلامی، ما از آن تعریف داریم؛ اگر بگویند دانشگاه اسلامی، ما از آن تعرف داریم، اگر بگویند فلسفه اسلامی، ما از آن تعریف داریم؛ اگر بگویند یک جامعه اسلامی ما برای همین جامعه اسلامی هم تعریف داریم فرمول داریم ولی برای سینما متاسفانه هنوز در جمهوری اسلامی تعریفی ارائه نشده است اول بایستی ما از قرآن و روایات تعریف درستی از هنر فیلم و سریال سازی ارائه دهیم و بگوییم تعریف دینی بینش و اعتقادات مذهبی ما به ما می گوید سینما و تلویزیون باید این گونه باشد. اگر این تعریف را ارائه دادیم حالا خواهیم فهمید که برای عملیاتی کردن این تعریف بایستی چه راهکارهایی را در پیش گرفت.

در حال حاضر هیچکس نمیتواند برای سینما و تلویزیون کاری انجام دهد. ابتدا باید ایرادات سینما و تلویزیون را جستجو کنیم و ببینیم در کجا مشکل هست و بعد ببینیم که از نگاه مذهبی چگونه باید باشد تا این ایرادات رفع شود و حالا برای آن نگاه مذهبی راهکار ارئه میشود که طبیعتا مدیر خاص خودش را میخواهد، هنرمندان ویژه خودش را میخواهد. قصه های خاص خودش را میخواهد و سناریوها و سناریو نویس های مختص خودش را می طلبد.

در آنجا آن نیروی مناسب با این اعتقاد و آن بینش تربیت میشود و اهداف تعریف میشود و به دنبال تحقق آن اهداف حرکت خواهیم کرد انشاءالله و تا زمانی هم که ما تعریفی ارائه ندادیم تلاش هایمان آب در هاونگ کوبیدن است یعنی هرچه قدر بخواهیم به جامعه هنری که هیچ اعتقادی به مذهب ندارد و هیچ ابائی هم از زشتی ها و آلودگی ها ندارد به این جامعه نمی توانید بگویید که بیاید و مذهبی شود که خوب معلوم است که نمی تواند مذهبی شود سینما گری که از سینما فقط به دنبال شهرت و محبوبیت و خودنمایی و تظاهر و ارضاء غرائض نفسانی و شخصی و مادی خودش می باشد چه توقعی از وی می توانید داشته باشید؟ اصلا کاری نمیتواند برای جامعه اسلامی انجام دهد این هنرمند دنبال خودش است در حالی که هنرمند مذهبی به دنبال خدمت به جامعه است.

با توجه به لزوم نگاه صحیح در ساخت تولیدات تلویزیونی در ایامی چون ماه مبارک رمضان سریال های امسال ماه رمضان را جگونه ارزیابی می نمایید؟

من شنیدم که مادرانه بد نبوده از طرفی هم شنیدم که از نظر تربیتی یعنی روابط بین پدر و فرزندی و روابط بین بزرگتر و کوچکتر زیاد روابطشان خوب نیست. ولی در مجموع میگویند که بد نیست من خودم هم ندیدم و نظری ندارم.

مخاطبین در یک جامعه اسلامی موظف به امر به معروف و نهی از منکر هستند اگر از یک سریال و فیلم خوب تعریف کنند با فرستادن طومار با مصاحبه با تلفن به مسئولین صدا و سیما با طرح موضوع آن سریال در جامعه و جلسات عمومی میتوانند از یک اثر حمایت کنند و بالعکس از یک اثر بدآموز میتوانند به وسیله همان راهکار حمایتی که عرض شد انتقاد کنند و نظرشان را ابلاغ کنند و بالاترین و بهترین وظیفه یک جامعه اسلامی همین است ضمن اینکه یک جامعه نباید بی تفاوت باشد همانطور که ما یک قاشق نشسته را نباید در دهانمان بگذاریم چون مریض میشویم چگونه رضایت میدهیم که یک اثر آلوده یک فیلم و سریال بدآموز خوراک فکری بد به بچه هایمان به خانواده هایمان و به جامعه بدهد. جامعه باید حساسیت داشته باشد و هر چیزی را نباید مشاهده کند بداند که بچه هایش در حال نابودی هستند و هرچیزی را اجازه ندهند که بچه ها ببینند و خودشان هم نبینند این اولین کاری است که یک جامعه می تواند انجام دهد.

چرا حضرتعالی در ساخت فیلم ها و اثرهای فاخر دینی رسانه ملی ورود بیشتری پیدا نمی کنید؟

مسئولین رادیو و تلویزیون و مسولین ارشاد از نوع فیلم هایی که بنده دنبالش هستم و همین فیلم هایی که خدمت شما عرض کردم فیلم های محتوایی فیلم های ارزشی و فیلم های مذهبی را نمی خواهند. بلکه آن ها فقط میخواهند یک فیلمی و تصویری باشد که فقط آنتن را پر کند و به دنبال تغییر سینما و تلویزیون و اصلاح  و مذهبی کردن آن نیستند.