تبعات برگزاری جشن‌های غربی در فرهنگ ایرانی

چندقسمتی از پخش فصل سوم سریال ستایش می‌گذرد و در همین مدت کوتاه بازخوردهای فراوانی را در میان منتقدان و مردم در پی داشته است. ستایش 3 درست است که طبق روال سریال‌های این‌چنینی باید گذر زمان را هم در درون خود و در فضا و چهره بازیگران خود نیز به نمایش بگذارد اما ظاهراً تهیه‌کنندگان و نویسندگان آن را کسانی دانست که تلاش می‌کنند تا پوسته روند یکنواخت‌سازی سریال‌ها در تلویزیون را بشکنند و محدودیت‌های کارگردان و هزینه‌های جانبی این امر را بردارند.

خوشبینانه‌ترین تحلیل از عملکرد دستگاه‌های مسئول –علی‌الخصوص معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری- این است که این دستگاه‌ها در تحلیل مسائل زنان دچار اختلال محاسباتی هستند و «سرنا را از سر گشاد آن می‌زنند»!

وحید جلیلی در جمع اعضای انجمن فیلمسازان انقلاب اسلامی خراسان ضمن ارائه بحث مفصلی پیرامون موفقیت‌ها و چالش‌های امروز فیلمسازی انقلاب عنوان کرد: رسانه ملی ۱۵میلیارد تومان سفارش می‌دهد سریالی مثل بوی باران بسازند تا در اوج جنگ نرم، این را فرو کند در ذهن ملت؛ یک تصویر کثیف و سیاه، از جامعه ایرانی.

گردش مالی برنامه چقدر است؟ در شرایطی که رسانه‌های منتقد سرمایه‌داری در جهان به دلیل نداشتن حمایت مالی حذف می‌شوند، مگر عصر جدید چه خدمتی به نظام سرمایه داری می کند که یا بانک و نهاد سرمایه داری رانتی خالصانه هزینه ها را پرداخت می کند؟

احسان علیخانی با اشاره به هزینه‌هایی که سازمان صداوسیما به خاطرِ نابلدی و رفتار غیرحرفه‌ای و حتی اشتباه های تأثیرگذار مجریان در برنامه زنده می‌پردازد به مجریان توصیه کرد حتماً قبل از برنامه زنده، گزارشگری را تجربه کنند.

به نظر می‌رسد پروژه حساسیت‌زدایی مردم برای تغییراتی که بیشتر شکل و ماهیت دینی دارد به صورت نرم و خزنده‌ای در مدیریت شهری آغاز شده که در خوش‌بینانه‌ترین حالت معتقدیم مسئولان ارشد مدیریت شهری به‌دلیل مشغله کاری بسیار! نسبت به اتفاقات افتاده آگاهی ندارند.

سرپرست وزارت آموزش‌و‌پرورش در انتقاد از جاماندن دانش‌آموزان مدارس دولتی عادی از گردونه رقابت نفرات برتر کنکور گفت: «رتبه‌های اول کنکور به عملکرد مدارس و مدیران آموزش‌و‌پرورش ارتباطی ندارد!» این فرافکنی در حالی است که بررسی رتبه‌های برتر کنکور شش سال اخیر، نشان از شکاف عمیق آموزشی دارد که مسئولان و مدارس متهم اصلی آن هستند.

جواد افشار کارگردان سریال گاندو به همراه بازیگران این سریال روز جمعه به شهر مقدس قم سفر و ضمن دیدار با عموم مردم استان قم در مصلی قدس حضور یافته و به سوالات خبرنگاران پاسخ داد.

چرا مزدک رفت؟ سوال بی جوابی که مهمترین بخش از خبر مهاجرت مزدک میرزایی به خارج است، فردی که هر چند در دوران کاری خود حاشیه ای نداشت اما رفتنش بر حاشیه هایی مانند دعوای عادل با صدا وسیما غلبه کرد، هر چند بیش از آنکه مهاجرت میرزایی اهمیت داشته باشد کجا رفتن او اهمیت دارد.

اقتصاد شبانه شعار جذابی برای رونق هرچه بیشتر فعالیت‌های اقتصادی و توسعه محور است. این نگاه به شهر برگرفته از ماهیت لیبرال سرمایه داری است که برای بقا و رشد خود، سرمایه دار به تولید بیشتر دست می زند و لازمه این امر ترویج مصرف گرایی است.

... اگر چنین خبری حقیقت داشته باشد چیزی نیست جز سقوط اخلاقی، سقوط در دیکتاتوری و گذر از آزادی و زیر پا گذاشتن دموکراسی و آزادی بیانی که سال‌ها در شعارهایشان مطرح کرده‌اند.

دولت فخیمه روحانی به‌موازات توجه و حمایت روزافزون از عرصه‌های اشرافی گری، اباحه گری و امور تشریفاتی، روزبه‌روز بر بی‌مهری و کم‌لطفی خود نسبت زمینه‌های فرهنگی – مذهبی می‌افزاید که آخرین نمونه این نامهربانی‌ها، جفا در حق حج گذاران سال 98 است.

«حسام الدین آشنا» در توئیتی با حمله مستقیم به سریال گاندو نوش «با گاندو گنده نمی شوید». این حساسیت آشنا برای بسیاری از کاربران فضای مجازی جای سئوال داشت که گاندو روی کدام بخش دست گذاشته که اینچنین مشاور فرهنگی رئیس جمهور به نقطه جوش رسیده است.

مسعود فراستی منتقد سینما در میز نقد برنامه تلویزیونی هفت در بخش های از صحبت های خود به انتقاد از فیلم نرگس آبیار پرداخت و گفت: فیلم "شبی که ماه کامل شد" بدترین فیلم نرگس آبیار است. خشونت در فیلم خیلی زیاد است. این خشونتها تمایلات درونی فیلمساز است. ریگی سمپاتیک است.

یک فرد لاکچری از یک انسان معمولی، در زندگی رنج بیشتری می‌برد، شاهد این مدعا، میزان بالای خودکشی در میان لاکچری‌ها است. یکی از معیارهای لذت، امید به زندگی و تلاش برای زنده ماندن است، میزان بالای خودکشی در بین لاکچری‌ها در مقایسه با دیگر اقشار اجتماعی در ایران، سوئد، امریکا، چین و … لذت بردن آنان از تجملات را نفی می‌کند.