خوش‌خیالی است که آمریکا تحریم‌ها را کاهش دهد

مارک فیتز پارک می‌گوید: بعید است ایران در مذاکرات با 1+5 پیشنهادی را بپذیرد که شامل محدود شدن برنامه هسته‌ای و حق غنی‌سازی این کشور باشد. البته اگر ایران این موضوع را بپذیرد و قبول کند که رآکتور اراک را نیز متوقف کند،‌این آغاز خوبی خواهد بود اما ایران می‌خواهد قابلیت هسته‌ای خود را حفظ کند و آمریکا مصمم است تا این توانمندی را از ایران بگیرد بنابراین پیدا کردن نقطه مشترک، مستلزم کوتاه آمدن است و من شک دارم که هیچ یک از دو وزیر خارجه آماده عقب‌نشینی از مواضع خود باشند.
رادیو فرانسه نیز با ادعای این که برنامه اتمی ایران در 10 سال گذشته پیچیده شده و حل نگرانی‌های موجود درباره آن ظرف 6 ماه عملا ناممکن است، گفت: روحانی در ترسیم فرصت سه تا شش ماهه برای حل برنامه اتمی ایران یا خودش را به ناآگاهی می‌زند یا این که خیلی به این مسئله خوش‌بینانه نگاه می‌کند.
تحلیلگر این رادیو گفت: «من تصور نمی‌کنم روند نزدیکی دو کشور و سرعت رفع اختلافات در حدی باشد که با نشستن وزرای خارجه دو کشور در این فرصت کوتاه نتیجه‌ای حاصل شود.
اگر انتظار داشته باشیم که اوباما برای برداشتن تحریم‌هایی که علیه ایران اعمال می‌شود کنگره را هم در طول سه ماه آینده به خط کند تا تحریم‌ها را لغو کنند، باز این نوعی خامی و خوش‌خیالی خواهد بود.»
رضا تقی‌زاده گفت: با وجود حسن‌نیت و آغوش بازی که دولت روحانی باز کرده اوباما در برخورد با کنگره قادر به کاهش سریع فشارهای مالی و اقتصادی نیست.
اما بی‌بی‌سی از زاویه دیگری به دور جدید مذاکرات پرداخت و گفت: کاترین اشتون پس از مذاکره با هیئت ایرانی گفت در بسته پیشنهادی 1+5 تغییری ایجاد نشده است، این بسته‌ای است که در آلماتی 2 به ایران تسلیم شد و محتوای آن خیلی چشمگیر نبود به دلیل اینکه تنها برداشتن طلا از فهرست تحریم‌ها، تحویل قطعات هواپیما و قطعات یدکی از این دست را شامل می‌شد، در حالی که انتظار ایران تخفیف تحریم‌ها بود.