دوباره رمی جمرات می‌کنیم

به گزارش پایگاه 598، «رقیه توسلی» در ستون «یادداشت روز» روزنامه «قدس» با تقدیم دلنوشته‌ای به از قربانیان مظلوم حادثه «منا» آورده است:

 با منا چه کردید! که حالا با شنیدن نامش، چشمان زیادی تبدارند و هر لحظه را خون گریه می کنند. چه کردید با حاجیان در این سرزمین محزون!

چه کردید با حبیب خدا!؟ میهمانان تان را در صف ارادت و دین به کشتن دادید؟ آن هم در عید قربان!

مردان نازنینی را که از عرفات رستگاری و اشک و غفران آمده بودند، به مسلخ فرستادید؟ زائرینی که هنوز کلام برائت از مشرکین شان در پیکره شهر وحی طنین انداز است.

آیا شما در عید ابراهیمی به مهمانان خانه خدا، مرگ تعارف کرده اید!؟ به زائرانی که در لباس سپید تقوا و توبه، به حج مشغولند... اجازه دادید راه رسیدن آن قدر برآشفته شود که زیر آفتاب داغ منا، اضطراب و غم و همهمه و مرگ، با جان عاشقان درآمیزد و دهم 
ذی الحجه را سوگوار کند؟

میزبانان ناجوانمرد! همسایگی نکردید... مهمان نوازی نکردید...

اکنون شما مانده اید و «اللهمَ لبیک»‌های زائرانی که رفته اند و رمی جمرات شان را برخاک غلتیدند ... شما و غروب دهم 
ذی الحجه ... شما و پروردگاری که لحظات قتل بندگان مقرّب درگاهش را شاهد است... شما و دیار آسمانی که از بدن بی جان حج گزاران، حال بسیار بدی دارد... اکنون چه می گویید به خودتان...!؟ به طوافهای ناتمام...!؟

همسایگی نکردید... مهمان نوازی نکردید... حالا که با رفتن مظلومانه حاجیان مان، پیر
 شده ایم و عیدمان، غمبار شد، به شما نامهربانان چه باید گفت؟ به شما جماعت متکبر ناعادلی که دنیا را از خود مأیوس کرده و قلب میلیونها انسان را زخمی  و رنجور ساخته اید.

به شما که براحتی در سینه اهل عشق، اندوه ریختید و شانه‌های دیار وحی را لرزاندید.

ای حاجیان با ایمان! دوباره به رمی جمرات بروید... با تمام شیون و با تمام غمهای 
عظیم تان، پروردگار سمیع و بصیر را بخوانید و از روزگار درد و ماتم برخیزید.

بگذارید شیطان و سربازانش ناکام بمانند. حتی این بار «اللهمَ لبیک»‌های بلندتری سر بدهید هرچند چشمهای خیس تان از دانه‌های ناله و حسرت کوچ دوستان و اقوام پُر است. از رفتن عزیزانی که حج شان به مرگ در منا آغشته گشت و با لباس سپید احرام از شما دور شده اند.

ای حاجیان صبور! هرچند میزبانی این همسایه بی‌منزلت، شرح اندوهناک و تلخی دارد که ناگوار بودنش در کام همه مان رخنه کرده است، نگذارید انبوه مصیبت، زمینگیرتان کند...

به خاطر اعتقادتان دوباره برخیزید و بدانید خداوند یار و غمخوار درد کشیدگان است. برخیزید رمی جمرات کنید و دوباره به کعبه بروید و با تمام بردباری تان این حج خونین را نفس بکشید و از معشوق سرزمین سوزان مکه، صبر و فرج بطلبید.