برای گلشیفته ی سینمای ایران

سلام گلشیفته جان! حال همه ی ما خوب است. ملالی نیست جزخبرهای تو که به ایران می رسد. خبررفتنت ونماندنت ، خبرترجیح اینکه شهروند فرانسوی باشی تا شهروند ایرانی، خبر نقش هایی که درهالیوود کار کردی که تراز  پنجاه تای آنها روی هم به یک پلان میم مثل مادرت یا سنتوری ات نمی رسد. خبر پله پله نزدیک کردنت به استانداردهای رختخوابی کمپانی های جهود هالیوود، خبر مصاحبه ی غرورآفرینت به عنوان یک زن شیعه ی ایرانی با مجله ی فرانسوی "ووگ" و ابراز تنفرت از حجاب و چاپ آن تصویر خوش قواره ات باز  به عنوان یک زن مسلمان شیعه در همان مجله به عنوان تبلیغ مد و لباس و این خبر آخرت که شوق را برجان همه ی ما آورد: انتشار تصویر نیمه برهنه ات برمجله ی "مادام فیگارو" که براستی نشان داد شعاری که برهمه ی ورودی های ینگه دنیا نوشته اند دروغ نیست؛ آری واقعا آمریکا سرزمین فرصتهاست. نه امریکا، بلکه همه دنیا غیر از ایران سرزمین فرصتهاست و تو چه خوب از فرصتها استفاده کردی. البته درهمان فرانسه ی شما چند وقت پیش یک زن مسلمان به خاطر حفظ حجابش از تدریس در محل کارش محروم شد، ولی حجابش را بر نداشت. بیچاره بلد نیست از فرصتها استفاده کند!

و تو گلی جان چه خوب از فرصتها بهره بردی که خانواده ات هم انکارت می کنند. شنیدم مادرت گفته گلشیفته را من بزرگ کردم؛ اهل برهنگی و این حرفها نیست. خانواده ات گفته اند این تصویر اعجاز فتوشاپ است! این غربیها بی تربیت ها رو یک مجله ی معتبر عکس فتوشاپی می زنند بدون هماهنگی با صاحب عکس!!

گلی جان شنیده ام وزارت ارشاد گفته شما دیگه ایران برنگردی و در جای دیگری از دنیا مشغول هنرمندی هایت باشی. ولی اصلا خودت را ناراحت نکن؛ اینجا ایران است و ما عادت داریم زود همه چیز را فراموش کنیم. زود خونهایی که روی این خاک ریخت تا ناموس شیعه در بستان و سوسنگرد به تاراج نرود را فراموش می کنیم. خونهایی که امروز می ریزد تا امنیت این سرزمین بماند را فراموش خواهیم کرد و خیلی چیزهای دیگر را. شاید مدیران فرهنگی عوض شدند و تو را با همه ی دهن کجی هایت باز به ایران راه دادند وخدارا چه دیده ای، شاید درجشنواره فجر برایت بزرگداشت گرفتند. آخر ما زود همه چیز را فراموش می کنیم.